برچسب: شکنجه

۲۶ ماه ژوئن، همزمان با روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه مجموعه فعالان حقوق بشر گزارشی در خصوص استفاده گسترده از شکنجه در ایران تهیه کرده است.

سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای در واکنش به اعلام پیروزی سیدابراهیم رئیسی در رأی‌گیری ۲۸ خرداد در ایران نوشته است که «ابراهیم رئیسی می‌بایست در خصوص جنایات علیه بشریت شامل قتل، ناپدیدسازی قهری و شکنجه در ابعاد گسترده و سازمان‌یافته، تحت تحقیقات کیفری منطبق با موازین و قوانین بین‌المللی قرار بگیرد،

آزار و تعرض جنسی به زنان زندانی برنامه هدفمندی است که بازجویان برای شکستن مقاومت زندانی به کار می‌گیرند. تجربه‌ای که چند دهه است زنان از زندان‌های جمهوری اسلامی نقل می‌کنند.

مادر بهنام محجوبی، درویش گنابادی که سال گذشته در بیمارستان لقمان تهران جان خود را از دست داد، می‌گوید، پزشکی قانونی پاسخگو نیست و دلیل مرگ پسرش را اعلام نمی‌کند.

محمدحسن صادقی مقدم، از حقوقدانان شورای نگهبان، کارنامه‌ای از مشارکت و عاملیت در جنایات و سرکوب در جمهوری اسلامی دارد. او برکشیده صادق لاریجانی است ولی حالا به نفع رئیسی و در جهت رد صلاحیت علی لاریجانی وارد عمل شده است.

گروهی از فعالان سیاسی و مدنی که در دوره‌های مختلف در سلول‌های انفرادی شکنجه شده‌اند، روز پنجشنبه ششم خرداد ۱۴۰۰ در یکی از دفاتر قضایی تهران حاضر شدند و علیه آمران و عاملان آزار سلول انفرادی اعلام شکایت کردند.

شب گذشته در اتاقی که با عنوان «زندانیان سیاسی زن از تحقیر و تعرض جنسی تا تنبیه بدنی» در شبکه اجتماعی کلاب‌هاوس تشکیل شده بود نرگس محمدی فعال حقوق بشر با اشاره به حکم تازه‌ «۸۰ ضربه شلاق تعزیری، ۳۰ ماه حبس تعزیری» خود سخن گفت و دلایلی که منجر به صدور این حکم شده را بازگو کرد.

بر اساس گزارش‌های «انجمن جهانی پاسداشت از حقوق بشر»، هفت تن از نمایندگان پارلمان اروپا دوشنبه ۲۷ اردیبهشت / دوشنبه ۱۷ مه در ارتباط با وضعیت وخیم محمد نوری‌زاد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری او شدند.

روز سه‌شنبه ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰، کارشناسان سازمان ملل طی بیانیه‌ای نگرانی خود را نسبت به وضعیت محمد نوریزاد، فعال مدنی محبوس در زندان اوین ابراز کرده و خواستار آزادی فوری او شدند.

سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده در انتقاد از تایید عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد گفت، تایید عضویت کشوری مانند ایران در این کمیسیون یکی از موارد نگران‌کننده اینگونه انتخابات و ایده بدی است.

سه نفر از چهار پناه‌جوی ایرانی بازداشت شده در کمپ دیپورت «آیدین» ترکیه با ارسال فایلی صوتی، از نهادهای بین‌المللی حقوق بشری خواستار آن شدند که ضمن اعتراض به بازداشت آن‌ها، از دیپورت‌شان ممانعت کنند.

در چهل و سومین سالگرد اعلام رسمی حاکمیت ساختار سیاسی جمهوری اسلامی بر ایران جمعی از کنش‌گران فمنیست برنامه‌ای ترتیب دادند تا در پلتفرم‌های مختلف شبکه‌های اجتماعی یادی شود از زندانیان و خانواده‌های آن‌ها طی این همه سال.

اورشلیم پست گزارش داد، برخی از افرادی که سید رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران را می‌شناسند، او را به قتل و شکنجه زندانیان سیاسی در کردستان و آذربایجان متهم کردند

کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل خواستار آزادی فوری احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر ایرانی-سوئدی شده و اعلام کردند که او در سلول انفرادی در آستانه مرگ است.

۲۹ نفر از فعالان سیاسی و مدنی که در دوران بازداشت خود مدت‌ها در سلول‌ انفرادی محبوس بودند، اقدام به «ثبت دادخواست علیه آمران، عاملان و مامورانی» کردند که در این روند مشارکت داشته‌اند.

نزدیک به یک ماه از شروع موج گسترده بازداشت شهروندان مناطق کردنشین در ایران می‌گذرد. موجی که از بیستم دی‌ماه شروع شد و حالا براساس آمار ثبت شده در شبکه حقوق بشر کردستان تعداد دستگیرشدگان به نزدیک ۹۰ نفر رسیده است. هرچند به گفته فعالان حقوق بشر کردستان تعداد واقعی بازداشت‌شدگان از این تعداد بیشتر هم هست. آنطور که ربین رحمانی، از اعضای مدیریت شبکه حقوق بشر کردستان به کمپین حقوق بشر در ایران می‌گوید این افراد کسانی هستند که با استفاده از آمارهای محلی و یا تماس با خانواده‌هایشان مطمئن شدیم که در حدود یک‌ماه گذشته به دست نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند

روز پنجشنبه ۱۶ بهمن ماه، کارشناسان سازمان ملل متحد با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش اعدام شهروندان بلوچ در ایران ابراز نگرانی کردند.

سازمان عفو بین‌الملل با اشاره به شرایط جسمانی نامساعد زینب جلالیان، زندانی سیاسی کرد، ماموران وزارت اطلاعات ایران را متهم کرد که به قصد اخذ اعتراف مقابل دوربین مانع رسیدگی پزشکی به او شده‌اند.

عفو بین‌الملل از مقام‌های ایران خواست که نازنین محمدنژاد، نویسنده را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند.

مسئولان زندان ساوه سبیل یکی از زندانیان پیرو آیین یارسان (اهل حق)، را به طور اجباری تراشیدند. سبیل یکی از نمادهای آئینی مردان پیرو این مذهب است و هدف تراشیدن اجباری آن تحقیر و اهانت به باورهای مذهبی آنها است.