اسماعیل بخشی، یکی از هزاران کارگر شرکت نیشکر هفت تپه خوزستان است که به نمایندگی از جمع کارگران فریاد بی عدالتی را بر مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران زد و هدفی جز احقاق حقوق کارگران نداشته است، که نظام جمهوری اسلامی طبق عادت چهل ساله خود در سرکوب کردن منتقدان و مخالفان، این معترض کارگری را نیز دستگیر کرد. از منتقدان و مخالفان بگذریم، نظام سست عنصر جمهوری اسلامی از حبس کردن کارگرانی معترض که در این آشفته بازار اقتصادی مملکت، خواستار باز پس گیری حق و حقوق از دست رفته خود هستند هم نمیگذرد، که با چیدمان سناریویی عجیب، بر چسب فعالیت علیه امنیت ملی را به آنها می چسباند و آنها را مجرم میشناسد، در کجای این کره خاکی اعتراض برای دریافت حقوق عقب افتاده کارگران که ضعیف ترین قشر جامعه از نظر اقتصادی هستند و در عین حال زحمتکش ترین اقشار جامعه، جرم محسوب می شود؟ و ور کجای قوانین حقوق بشر این موضوع را فعالیت علیه امنیت ملی میدانند؟ متاسفانه پس مدتها تلاش سازمان های حقوق بشر، سندیکای کارگری، وکلاء حقوقی و برخی خبرنگاران برای اثبات بس گناهی و آزادی اسماعیل بخشی و بی نتیجه ماندن وین پیگیری ها، حال کارگران آن شرکت با نوشتن طوماری و امضاء آن، دست به کار شده اند که بگویند: اسماعیل بخشی نماینده ما بوده و تنها هدف او تحقق و بازپس گیری حقوق کارگران بوده است و آزادی بس قید و شرط او را خواستار هستند. گرچه حکومت ایران هدف بسیار روشنی از انجام این قبیل کارها دارد و آن چیزی جز ایجاد ترس در جامعه و سرکوب صدای اعتراض نیست. اما بر خلاف ذهن پیر و فرسوده چهل ساله این نظام، صدای اعتراض جوانان خاموش شدنی نیست و روز به روز اسماعیل بخشی های زیادی پا به صحنه مبارزه علیه این ستم ها می گذارند.
رضا سعادت
خبرگاه، خبرگزاری حزب سکولار دموکرات ایرانیان