رسانههای ایتالیایی میگویند حجم بیسابقه مواد مخدر آمفتامین که تیرماه کشف شده بود با حزبالله لبنان ارتباط دارد. پلیس ایتالیا پیشتر احتمال میداد جهادگرایان داعشی در قاچاق این مواد از سوریه دست داشته باشند.
برخی رسانههای ایتالیایی از جمله خبرگزاری “نوا” به نقل از دادستان ناپل گزارش دادند که محموله حدود ۱۵ تنی مواد مخدری که ۱۱ تیرماه کشف شد برخلاف گمانهزنی قبلی پلیس به گروه تروریستی دولت اسلامی (داعش) تعلق ندارد.
منابع خبری روز گذشته (جمعه ۲۵ دسامبر/ پنجم دی) گزارش دادند که تحقیقات انجام شده درباره این پرونده حاکی است که حزبالله لبنان در قاچاق قرصهای روانگردان آمفتامین دست داشته و آنها را از سوریه به بندر “سالرنو”، در جنوب غربی ایتالیا ارسال کرده است.
این محموله که شامل حدود ۸۵ میلیون قرص به ارزش بیش از یک میلیارد یورو میشد به قدری ماهرانه در سه کانتینر جاسازی شده بود که ماموران گمرک ابتدا حتی با اشعه ایکس هم قادر به تشخیص آن نشده بودند.
رئیس گمرک ایتالیا این محموله را بزرگترین محموله کشف شده قرصهای آمفتامین در جهان خوانده بود و پلیس در بیانیهای با نسبت دادن قاچاق آنها به جهادگرایان دولت اسلامی نوشته بود که این گروه در سالهای اخیر هزینههای خو را از طریق قاچاق مواد مخدر تولید شده در سوریه تامین میکند.
اکنون و پس از گذشت شش ماه از کشف قرصهای آمفتامین، تحقیقات انجام شده نشان میدهد که شبه نظامیان حزبالله لبنان که مورد حمایت جمهوری اسلامی هستند و همراه نیروهای برون مرزی سپاه پاسداران برای حفظ رژیم بشار اسد میجنگند در این کار دست داشتهاند.
در سالهای گذشته گزارشهای زیادی درباره دست داشتن حزبالله لبنان در قاچاق مواد مخدر در کشورهای مختلف منتشر شده بود. گفته میشود با تنگناهای مالی جمهوری اسلامی به خاطر فشار تحریمها، حمایت مالی و تسلیحاتی از حزبالله کاهش یافته و به همین دلیل این گروه بیش از پیش به تجارت مواد مخدر روی آورده است.
قرصهای کشف شده در جنوب ایتالیا از گونه کاپتاگون و ترکیبی از آمفتامین و تئوفیلین هستند که در دهه شصت میلادی برای درمان افسردگی تجویز میشد و ظاهرا در رفع ترس و خستگی نیز موثر است.
تخلیه قرصهای جاسازی شده در سه کانتینر از مبدا سوریه، تیرماه ۱۳۹۹ بندر سالرنو، در جنوب ایتالیا
کاپتاگون به مواد مخدر جهادگرایان و داعشیها نیز شهرت دارد و رد آن در اغلب مخفیگاهها و سکونتگاههای آنها نیز پیدا شده است.
با این همه مدتهاست که تولید و قاچاق انواع مواد مخدر، به خصوص مواد مخدر شیمیایی، فراتر از استفاده شخصی، به تجارت پرسودی برای تامین مالی گروههایی نظیر حزبالله تبدیل شده و سوریه نیز یکی از مراکز این کار است.
گرچه در تیرماه امسال بسیاری از رسانههای معتبر روایت پلیس و دستگاه قضائی ایتالیا درباره دست داشتن داعش در قاچاق قرصهای روانگردان را تکرار میکردند، تردیدهایی نیز درباره این روایت مطرح شده بود.
مجله آلمانی اشپیگل همان زمان این پرسش را در نسخه آنلاین خود طرح کرده بود که وقتی گروه تروریستی داعش در ماه مارس سال گذشته مهمترین پایگاههای خود در سوریه را از دست داده، چطور توانسته این “بزرگترین کشف محموله مواد مخدر آمفتامین جهان” را از سوریه به مقصد بندر ایتالیایی ارسال کند؟
آن زمان یکی از معدود روزنامهنگاران ایتالیایی که روایت رسمی از دخالت داعش در قاچاق حدود ۱۵ تن قرص آمفتامین را باورپذیر نمیدانستند دانیل رینری، گزارشگر مسائل خاورمیانه روزنامه کمتیراژ “ایلفوگلیو” (Il Foglio) بود.
اشپیگل آنلاین از این روزنامهنگار نقل کرده بود: «از گروه داعش انجام هر جنایتی بعید نیست اما تولید صنعتی این حجم مواد مخدر از عهده این گروه بر نمیآید؛ آخرین جنگجویان داعش در بیابانهای سوریه و عراق پراکندهاند و به زندگی زیر زمینی دور از شهرها و به ویژه به دور از هر بندرگاهی ادامه میدهند.»
نقش حکومت ایران و خاندان اسد
در سالهای گذشته بارها محمولههای بزرگی از مواد مخدر روانگران، به خصوص آمفتامین در کشورهای عربستان سعودی، یونان، مصر و امارات متحده عربی کشف شد که مبدا همه آنها سوریه و اغلب بندر لاذقیه بوده است.
بر پایه تحقیقات مجله اشپیگل شبکه گسترده اقوام خاندان اسد به نوعی تولید کننده و یا فرستنده این مواد بودهاند. این نشریه با اشاره به این که بندر لاذقیه پائیز سال پیش به ایران اجازه داده شده میافزاید “از این محل با کمک حزبالله لبنان در زمینه توسعه دانش فنی و کاربرد مواد شیمیایی در مراحل اولیه تولید گسترده مواد مخدر در سوریه استفاده شده است”.
این نشریه آلمانی نوشته بود “وجود کارتل مواد مخدر سوریه که متعلق به خانواده اسد است” نمیتواند از چشم مقامات مسئول ایتالیایی پنهان مانده باشد. برخی گمان میبرند نیاز به واردات فسفات از سوریه و نزدیکی برخی سیاستمداران ایتالیایی با شماری از نزدیکان بشار اسد میتواند علت نسبت دادن شتابزده محموله کشف شده در تیرماه به جهادگران داعشی باشد.
برگرفته ای از سایت صدای آلمان (دویچه وله) به زبان فارسی، ۲۷ دسامبر ۲۰۲۰