انجمن قلم آمریکا به همراه هشت نهاد حقوق بشری دیگر در نامهای به جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا از او خواستهاند تا در مذاکرات با جمهوری اسلامی “وضعیت نگران کننده حقوق بشر” در ایران را در مرکز سیاست خود قرار دهد.
انجمن قلم آمریکا به همراه هشت نهاد حقوق بشری دیگر در نامهای به جو بایدن، رییس جمهوری ایالات متحده خواستهاند تا در مذاکره با جمهوری اسلامی به موضوع حقوق بشر توجه کند.
نویسندگان این نامه از جو بایدن درخواست کردهاند تا اطمینان دهد، “توجه به وضعیت نگرانکننده حقوق بشر در کانون سیاست خارجی ایالات متحده در قبال ایران است”.
در این نامه با اشاره به تلاش دولت آمریکا برای بازگشت به توافق برجام تاکید شده است: «تلاش در جهت پیگیری کارنامه نقض فاحش حقوق بشر در ایران و بهبود آن باید همراستا با مذاکرات درباره مسائل امنیتی صورت گیرد. منافع ملی ایالات متحده در صورت عدم رسیدگی به حقوق شهروندی مردم ایران تامین نخواهد شد.»
نویسندگان این نامه به گزارش سالانه حقوق بشر وزارت امور خارجه ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ اشاره کردهاند که در آن محدودیتهای ایجادشده برای آزادی بیان و نیز تهدید فعالان حقوق بشر و منتقدان حکومت تصریح شده است.
این نامه همچنین با توجه به نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری در ایران تاکید کرده که “قدرت و نظارت شدید شورای نگهبان بر تمام انتخابات و تایید و یا رد صلاحیت کاندیداها توسط این نهاد انتصابی باعث شده است که برگزاری انتخابات نتواند راهی برای دفاع شهروندان ایرانی از حق خود باشد”.
نویسندگان در نامه خود به رئیس جمهوری آمریکا به کشته شدن حداقل ۳۰۴ نفر در جریان اعتراضات مردمی آبان ۹۸ اشاره کرده و نیز گزارش سازمان حمایت از روزنامهنگاران را یادآور شدهاند که بر اساس آن از دسامبر سال ۲۰۲۰ دست کم ۱۵ روزنامهنگار در زندانهای ایران محبوس هستند.
سرکوب فعالان زن و نویسندگان
در این نامه آمده است: «برای انجمن قلم آمریکا (PEN America) مسجل شده که در سال ۲۰۲۰، زندانی شدن ۱۹ هنرمند و نویسنده ایران را به چهارمین زندان نویسندگان و روشنفکران جهان بدل کرده است.»
۹ نهاد تهیهکننده این نامه به دستگیری زنانی اشاره کردهاند که به دلیل مخالفت با حجاب اجباری به حبسهای طولانی مدت محکوم شدهاند.
یکی از این زنان صبا کرد افشاری است که بنا به گفته وکیلش به ۲۴ سال حبس محکوم شده که ۱۵ سال آن قابل اجراست.
پیشتر نیز مژگان کشاورز، یاسمن آریانی و منیره عربشاهی، از معترضان به حجاب اجباری، در مجموع به ۵۵ سال زندان محکوم شدند که برای هریک از آنان “مجازات اشد” یعنی ۱۰ سال حبس قابل اجرا خواهد بود.
ربودن مخالفان در خارج کشور و استفاده از دوتابعیتیها
در این نامه همچنین به دستگیری مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور اشاره شده و آمده است: «در سالهای اخیر مقامات جمهوری اسلامی ایران از دستگیری تعدادی از این مخالفان خبر دادهاند؛ نشانههای روشن و محکمی وجود دارد که این افراد خارج از مرزهای کشور به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ربوده شدهاند.»
در آخرین نمونهها روحالله زم مدیر کانال تلگرامی آمدنیوز “با حیله” به عراق کشانده شد و در آنجا ربوده و به ایران منتقل و بعد اعدام شد.
استفاده جمهوری اسلامی از بازداشت شهروندان دوتابعیتی به عنوان “مهرههایی برای چانهزنی سیاسی در مذاکرات بینالمللی” از دیگر نکات مورد اشاره این نامه است.
از جمله میتوان به نازنین زاغری اشاره کرد که گفته شده جمهوری اسلامی تنها در صورت پرداخت بدهی بریتانیا به ایران او را آزاد خواهد کرد. همچنین گفته شده که در صورتی که آمریکا بخشی از داراییهای بلوکه شده ایران را آزاد کند، چند زندانی ایرانیآمریکایی محبوس در ایران آزاد خواهند شد.
در این نامه آمده است: «در حالی که ما تلاشهای دولت آمریکا را برای پایان دادن به عمل ننگآور بازداشت دوتابعیتیها حمایت و تحسین میکنیم، امیدواریم که تلاشهای دیپلماتیک آمریکا نگرانیهای موجود درباره وضعیت حقوق بشر مردم ایران را نیز مدنظر داشته باشد و آن را در اولویت کاری خود قرار دهد.»
ادامه حبس فعالان مدنی و سیاسی از جمله نسرین ستوده و گلرخ ایرایی، علیرغم شیوع کرونا از دیگر موارد مورد اشاره نویسندگان این نامه است.
پیشنهادهای مشخص
نویسندگان نامه یادشده با مشخص کردن محورهایی از دولت آمریکا خواستهاند تا حقوق بشر در مرکز توجه مذاکرات با ایران قرار داده شود. از جمله “اتخاذ و چینش اهداف و معیارهای مشخص حقوق بشری، اصرار و پافشاری مقامات بلندپایه ایالات متحده بر رساندن صدای عمومی اعتراض درباره نقض حقوق بشر در ایران و گرفتن ضمانت از ایران جهت همکاری طبق چهارچوبهای سازمان ملل و دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر این سازمان”.
نویسندگان این نامه تصریح کردهاند، “باید اطمینان حاصل شود که تحریمهای ایالات متحده دسترسی مردم ایران به کالاها و خدمات بشردوستانه و معاف از تحریم را شامل نمیشود”.
نهادهای امضاکننده همچنین نوشتهاند که هر یک در زمینه تحریمها نظرات مختلفی دارد اما تصریح کردهاند: «همه ما بر این اعتقادیم که تحریمهای ایالات متحده آمریکا نباید در دسترسی مردم ایران به کالاها و خدمات حیاتی و بشردوستانه خدشهای وارد کنند یا مانع آن شوند.»
انجمن قلم آمریکا، کمپین حقوق بشر در ایران، بنیاد عبدالرحمن برومند، سازمان خانه آزادی، سازمان “اول حقوق بشر”، مرکز اسناد حقوق بشر ایران، سازمان پروژه دوکراسی در خاورمیانه، بنیاد سیامک پورزند و اتحاد برای ایران تهیهکنندگان و امضاکنندگان این نامه هستند.
برگرفته ای از سایت دویچه وله فارسی، ۱۲ مه ۲۰۲۱