عالیجنابان امانوئل مکرون، بوریس جانسون، و اولاف شولتس،
رهبران محترم کشورهای اروپایی حاضر در مذاکرات وین،
جمهوری اسلامی، رژیمی که شما با آن در وین در حال گفتگو هستید، همان رژیم بنیادگرایی است که از آغاز تاسیس در ۴۳ سال قبل، ترور، گروگانگیری، شرارت، و خرابکاری، بخش جداییناپذیر از ماهیت وجودی و ایدئولوژی، و مهمترین ابزار آن برای باجگیری از جهان آزاد بوده است. همان رژیم اسلامگرای انقلابی که در سراسر دنیا و از جمله در خاک کشورهای شما، صدها عملیات تروریستی شامل قتل و بمبگذاری را هدایت و اجرا کرده، و با صدور فتواهای قتل، زندگی عادی را از شهروندان شما ربوده، و آنها را در موارد متعدد، ازجمله همین امروز، به گروگان گرفته است.
جمهوری اسلامی همان رژیم سرکوبگر ضد بشری، زنستیز، و همجنسگراستیزی است که با وجود دههها تلاش جامعه جهانی، چه در چهارچوب گفتگو، چه در چهارچوب قطعنامههای متعدد حقوق بشری، همچنان بر اجرای احکام قرون وسطایی شریعت همچون سنگسار، قصاص، قطع دست و پا، و شلاق اصرار میورزد، و اعدام و زندان را در مقیاسی وسیع و اغلب با هدف سرکوب و خاموش کردن مخالفان سیاسی به اجرا در میآورد.
جمهوری اسلامی همان رژیم یهودستیزی است که از لبنان تا آرژانتین صدها انسان بیگناه را تنها به جرم یهودی بودن به قتل رسانده و برای آنکه خود را به مرزهای اسرائیل با هدف نابودی این کشور برساند، شریک جنایات بشار اسد در کشتار و آوارگی میلیونها شهروند سوری بوده است.
در تمام این ۴۳سال، سیاست غرب و به ویژه اروپا در قبال جمهوری اسلامی، باجدهی و مماشات با هدف نرمالسازی و تغییر رفتار این رژیم ذاتا غیر نرمال بوده است. سیاستی کاملا شکستخورده که نه تنها تغییری در رفتارهای شرورانه جمهوری اسلامی به وجود نیاورده، که موجب شده این رژیم با باجگیری بیشتر، بر فعالیتهای تروریستی و شرارتها و جاهطلبیهای هستهای و نظامیاش بیفزاید؛ در صحنه جهانی جسورتر و گستاختر، و در سرکوب ملت ایران، جنایتکارتر شود.
نزدیک به دو دهه مذاکرات فرسایشی و قراردادهای معیوب چون برجام، تنها به جمهوری اسلامی فرصت داده تا وقت بخرد و با پنهانکاری و فریب جامعه جهانی، برنامههای هستهای نظامی و موشکهای بالستیک خود را به مرحله برگشتناپذیری برساند.
امروز زمان آن رسیده که یکبار برای همیشه، سیاست شکستخورده و فاجعهبار مذاکره و مماشات با جمهوری اسلامی را کنار بگذارید و برای جلوگیری از دستیابی بزرگترین دولت تروریستی جهان به بمب اتمی- فاجعهای که کل منطقه را وارد یک مسابقه تسلیحاتی اتمی خواهد کرد- سیاست دیگری را برگزینید: حمایت حداکثری از ملت ایران برای پایان دادن به بیش از چهار دهه حکومت قرون وسطایی ملاها و جایگزینی آن با یک نظام دموکراتیک سکولار؛ نظامی که منافع ملی ایران را از راه همزیستی مسالمتآمیز و همکاری با همسایگان و همه کشورهای منطقه و جهان تامین کند، و نیرویی موثر در برقراری ثبات و آرامش در منطقه و جهان باشد.
در این راستا، ما از شما میخواهیم که در نخستین گام، گفتگوهای جاری با جمهوری اسلامی برای احیای قرارداد شکستخورده برجام را متوقف کنید، و بجای آن، وارد گفتگوی جدی و موثر با اپوزیسیون دموکراتیک و ملی ایران که خواهان ایرانی آزاد و سکولار است بشوید. مردم ایران ترجیح میدهند پول و داراییشان نزد بانکهای خارجی به امانت باقی بماند تا اینکه به جمهوری اسلامی داده شود و رهبران فاسد و جنایتکار این رژیم و وابستگانشان را فربهتر کند. همانطور که پولهای آزادشده پس از برجام، بجای آنکه صرف بهبود زندگی و بزرگتر شدن سفره ایرانیان شود، خرج سرکوب و سانسور بیشتر در داخل، و تروریسم و آتشافروزی و ویرانی در خارج از مرزهای ایران شد.
جمهوری اسلامی امروز در پایینترین سطح مشروعیت مردمی، استمرار خود را بر عوامل سرکوب، و مزدوران و نیروهای نیابتی تروریستیاش استوار کرده است. از این رو، ما از شما میخواهیم تا با وضع یک رژیم جامع، موثر و هوشمند تحریمها، هزینه سرکوب ملت ایران را برای جمهوری اسلامی افزایش دهید.
مبارزه ملی ایرانیان برای رسیدن به آزادی و دموکراسی، با وجود هزینههای سنگین و خونینی که در سالهای گذشته و بهویژه در دی ۹۶ و آبان ۹۸ داشته، هر روز گستردهتر میشود و لایههای بیشتری از جامعه ایران به آن میپیوندند. اما این جنبش، مانند جنبشهای رهایی از کمونیسم و فاشیسم در اروپا، نیاز به همبستگی و یاری آزادیخواهان در سراسر جهان، و در صورت لزوم برای جلوگیری از یک فاجعه بزرگ انسانی، نیاز به مداخله بشردوستانه خارجی دارد. چنانکه واسلاو هاول فقید میگوید: «همانطور که بسیاری در زمانی که ما برای آزادی تلاش میکردیم، همبستگیشان را با ما نشان دادند، اکنون نیز ما باید با کسانی که در شرایطی دشوار برای آزادی تلاش میکنند، همبستگی نشان دهیم.»
جمهوری اسلامی دیر یا زود به دست مردم شجاع ایران سرنگون خواهد شد و در فردای آزادی، ملت ایران به یاد خواهد داشت که در دوران سختی، چه کسانی در کنارش بودند و چه کسانی دست در دست سرکوبگرانش گذاشتند.
اندیشکده آوای آزادی
ایران چنج
جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران
جنبش سکولار دموکراسی ایران
حزب سکولار دموکرات ایرانیان
حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات)
سازمان برونمرزی حزب پان ایرانیست
سازمان دانشآموختگان لیبرال ایران
شبکه فرشگرد
کنگره رهایی ایران
نهاد مردمی