حسینعلی حاجی دلیگانی، نماینده شاهینشهر در مجلس شورای اسلامی، خبر داد که به دلیل برنامهریزی نامناسب مسئولان وزارت بهداشت و درمان، بعضی بیمارستانهای ایران در ایام نوروز و تعطیلات به دلیل نداشتن پزشک متخصص بیماران را پذیرش و بستری نمیکنند.
او گفت: «برخی بیمارستانهای کشور و حتی تهران به دلیل نبود پزشک متخصص از بستری بیماران امتناع میکنند که اصلا قابل قبول نیست. باید نظارت موثر انجام شود و مسئولان وزارتخانه پاسخگو باشند. البته ما قدردان زحمات کادر درمانیم، اما بحث من نبود برنامهریزی برای ارائه خدمات مناسب به مردم در ایام تعطیلات است، زیرا بیماری که ایام تعطیل و غیرتعطیل نمیشناسد.»
مهاجرت پزشکان، متخصصان و پرستاران از ایران به اصلیترین معضل بخش بهداشت و درمان در ایران تبدیل شده است. اگرچه وزارت بهداشت و درمان دولت رئیسی از ارائه آمار رسمی در این مورد خودداری میکند، خبرگزاری ایرنا میگوید از بررسی آمارهای سازمان نظام پزشکی دریافته است که تعداد اعضای این سازمان که برای مهاجرت گواهی گوداستندینگ (حسن انجام کار) گرفتهاند، از حدود ۷۵۰ نفر در سال ۱۳۹۷ به بیش از شش هزار نفر در سال ۱۴۰۱ افزایش یافته است که رشدی بیش از هشت برابر را نشان میدهد.
در شرایطی که محمد رئیسزاده، رئیس سازمان نظام پزشکی، پیشتر در مردادماه ۱۴۰۲، «خالی شدن ایران از پزشک» را بحرانی جدی خوانده و در مورد آینده حوزه سلامت هشدار داده بود، اکنون به راه افتادن موج جدیدی از خودکشی رزیدنتها (دستیاران متخصص) در ایران، به بحرانی دیگر در نظام سلامت ایران تبدیل شده است.
هفتم فروردینماه امسال یک مقام سازمان نظام پزشکی ایران تایید کرد که دکتر پرستو بخشی، ۳۴ ساله و متخصص بیماریهای قلب و عروق بیمارستان نورآباد دلفان، به دلیل «فشار فراوان در محل کار» خودکشی کرده است. علی سلحشور، سرپرست روابط عمومی سازمان نظام پزشکی ایران، در مطلبی با عنوان «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بیسابقه است!»، در صفحه شخصیاش در اینستاگرام نوشت: «وزارت بهداشت به جابهجایی محل طرح ایشان کمکی نکرد و ایشان در لیست سیاه وزارتخانه بودند.»
وبسایت فانا نیز درباره این پرونده گزارش داد: «یکی از استادان داخلی گوارش در بیمارستان رحیمی خرمآباد هم نهایت بیانصافی، توهین و تحقیر را در حق او انجام داد. حقوق دکتر بخشی و متخصص دیگر قلب طرحی را نصفه پرداخت کردند، چون مسئول آموزش بیمارستان رحیمی نامهای به ریاست بیمارستان نوشته بود… در آخر این اتفاق ناگوار و فاجعه رخ میدهد.»
به گفته مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان دلفان، چند تن از کارکنان بیمارستان پیکر بیجان پرستو بخشی را در پانسیون بیمارستان یافتند؛ اتفاقی که در اولین روزهای سال جدید، واکنش گسترده همصنفیهای او در شبکههای اجتماعی را به دنبال داشت. فرهاد تیمورزاده، پزشک و استاد دانشگاه، در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر) از فشار کاری، روانی و مالی سنگین بر رزیدنتها سخن گفت و به «مستشدگان قدرت» اشاره کرد که در مورد رزیدنتهای پزشکی تصمیم میگیرند.
بر اساس نتایج تحقیق انجمن روانپزشکی که سال ۱۴۰۲ اعلام شد، در سالهای اخیر آمار خودکشی اعضای جامعه پزشکی ایران ۳.۱ تا پنج برابر افزایش یافته است. بهمن ۱۴۰۲ نیز رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران از خودکشی منجر به مرگ ۱۶ رزیدنت در ایران طی یک سال گذشته خبر داد.
به گفته رزیدنتها، فشار ساعات شیفت و بار روانی سنگینی که طی این دوره تحمل میکنند، انواع ناهنجاریهای روانی و فشارهای روحی را ایجاد میکند. سختی دوره دستیاری که در مواردی به خودکشی رزیدنتها منجر میشود، در کنار تمایل به مهاجرت و انصراف از ادامه مسیر به علت بحرانیتر شدن وضعیت اقتصاد ایران، سبب شده است تا بسیاری از دانشجویان پزشکی قید حضور در رشتههای تخصصی دشوار را بزنند و شبکه درمانی ایران با مشکل کمبود پزشک متخصص مواجه شود.
۲۸ اسفند ۱۴۰۲ بود که سازمان نظام پزشکی ایران از بلاتکلیفی صدها کودک بیمار به علت مهاجرت بسیاری از متخصصان قلب کودک از ایران و کمبود پزشک خبر داد و ضمن اشاره به مهاجرت دکتر مازیار غلامپور دهکی، جراح و «از نوابغ پیوند قلب کودکان در ایران»، نوشت که «لیست انتظار بیماران این پزشک تا دو سال آینده پر بود و ۶۳۸ کودک نیازمند جراحی در این فهرست قرار داشتند».
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت فارسی، ۲۹ مارس۲۰۲۴