به یک دلیل ساده، که این همان چیزی است که دقیقا حاکمیت می‌خواهد، رژیم‌های توتالیتر از جمعیت و گردهمایی‌ها می‌ترسند، هانا آرنت می‌گوید ،حکومت توتالیتر مردم را منفرد و جداجدا می‌خواهد، همواره سعی می کند تمام ارتباط ها را بین مردم قطع کند حتی انجمن‌های مذهبی و خیریه‌های غیر‌سیاسی، مثل دراویش را تحمل نمی‌کند.
سال ها در دهه ٦٠ لیگ را در دو دسته اجرا می‌کردند تا استقلال و پرسپولیس به هم برخورد نکنند. امسال حتی طرح برگذار نکردن لیگ را داشتند و حادثه فینال جام حذفی در استادیوم غدیر اهواز را راه انداختند تا بهانه‌ای بیابند و طرح را محک بزنند. اگر یادتان باشد دو ماه پیش آقای تاج گفت هر آن ممکن است حادثه استادیوم غدیر تکرار شود اگر امنیت می‌خواهیم باید اصلا لیگ را برگذار نکنیم!
این ها از ازدحام و جمعیت می‌ترسند
اگر استادیوم‌ها تحریم بشود عملا بحث ورود خانم‌ها بی‌معنی است و به فیفا هم می‌گویند ما مشکلی نداریم خانوم‌ها خودشان نمی‌آیند. به نظر من باید اتفاقا غیر فوتبالی‌ها به استادیوم بروند و مطالبات خود را در شعار‌ها بگویند و استادیوم را سیاسی کنند.
اکثریت باید با فعالان مدنی باشد تا فوتبال دوستان
برای حاکمیت و با این همه پادگان و بسیجی در تهران و کرج، فرستادن ۲۰ -۳۰ هزار تماشاچی برای ظاهرسازی کاری ندارد مضافا به اینکه اغلب جماعتی که بصورت مداوم استادیوم میروند هم سیاسی نیستند و خیلی ها تحریم ها را نمی پذیرند.
نافرمانی‌های مدنی نیاز به برنامه‌ریزی و رهبرانی آگاه دارد نه افراد کم‌سواد و احساساتی (اگر چه صادقانه) مثل علی کریمی و فرهاد مجیدی ( البته با عرض پوزش اما سرنوشت مملکت عزیز تر و موضوع حساس تر از آن است که سلبریتی‌ها و فوتبالیست‌ها زمام امور را بدست گیرند).