ملت بزرگ ایران،
نهِ قاطع و آگاهانهی شما به جمهوری اسلامی و مضحکهی انتخاباتش، ضربهای سنگین به این رژیم اهریمنی و نامشروع وارد کرده، صفوف میهنپرستان و آزادیخواهان را متحدتر، و اختلافات درونی رژیم را بیشتر کرده است.
در چنین شرایطی، رژیم درمانده، همهی نیروها و ابزارهایش را به خدمت گرفته است و با برپایی کارزاری مبتنی بر فریب و ترس، تلاش میکند مردم را به پای صندوقهای قلابی رای در دور دوم سیرک انتخابات خود بکشاند، و از این طریق، دستکم بخشی از شکست بزرگی را که متحمل شده، جبران سازد. بنیان این کارزار فریب و ترس، همان دروغ تکراری بد و بدتر است. اما آیا بعد از چهار دهه آزمون و خطا، برای مردم ایران، اساسا بد و بدتری هم وجود دارد؟
هزاران هزار اعدام طی ۴۵ سال گذشته، کشتار مردم معترض در مشهد، قزوین و اسلامشهر در آغاز دهه هفتاد خورشیدی، قتلهای زنجیرهای مخالفان در داخل و خارج کشور، جنایت حمله به کوی دانشگاه و سرکوب اعتراضات دانشجویی، کشتار معترضان در جنبش سبز و خیزشهای سراسری دی۹۶ و آبان۹۸، سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی، و سرکوب وحشیانه خیزش مهسا، همه و همه در دورههایی رخ داده که جناحهای مختلف رژیم زیر عناوین «خط امامی»، «اصلاحطلب»، «اعتدالی» و «اصولگرا» در قدرت بودهاند. سهم این جناحها در تداوم جنگ ایران و عراق با هدف «فتح قدس»، قتل عام دوره کرونا با دستور مستقیم خامنهای، و فجایعی چون پلاسکو و متروپل و نفتکش سانچی نیز کم و بیش برابر است.
به همین یک دهه گذشته نگاه کنید: نتیجه و دستاورد رایدادنها چه بوده: خروج موقت جمهوری اسلامی و خامنهای از بنبست بعد از بحران عدم مشروعیت در جنبش سبز، پس از آن، فساد و دزدی و تورم و بیکاری بیشتر، و اعدام و کشتار و سرکوب و زندان فزونتر. در این میان نقش «اصلاحطلبان» و «اعتدالیها»، آنها که به اعتراف خودشان «سوپاپ اطمینان» و «خندق» نظام هستند، این بوده که مردم معترض در دی۹۶ و آبان۹۸ را «کَرکَس و آشوبگر و اغتشاشگر و فرصتطلب» بخوانند؛ با وقاحت بگویند که هم به سر معترضان شلیک کردیم هم به پایشان؛ جنایات جمهوری اسلامی را نزد خارجیها «علاج» کنند؛ افتخار کنند که ایران را به خاطر حمایت از حماس و حزبالله و حوثیها و بشار اسد، زیر فشار و تحریم قرار دادهاند؛ و در نهایت مدعی شوند که «مردم ایران خودشان انتخاب کردهاند که اینگونه زندگی کنند».
همین امروز، فردی کاندیدای به اصطلاح «اصلاحطلبان» و «اعتدالی»ها است که در کارنامهاش، پاکسازیها و اِعمالِ غیرقانونی حجاب اجباری در بیمارستانها و دانشگاهها، در همان هفتهها و ماههای نخستِ پس از بهمن شوم ۵۷ را دارد و به این کارنامهی تاریک، افتخار هم میکند. فردی که در دو دههی گذشته و در مقام عضو چندین دورهی مجلس رژیم، امضای خود را پای طرحهای ضدمردمی و ضدملی چون «امر به معروف و نهی از منکر»، برخورد دولت با زنانی که به پوشش اجباری حکومت تن نمیدهند، و تقویت سپاه سرکوبگر و تروریستی با هدف غربستیزی و اسرائیلستیزی گذاشته است و همین امروز، با صراحت میگوید که مجری بی چون و چرای دستورات و سیاستهای خامنهای خواهد بود.
هممیهنانم،
اطمینان دارم که شما به آن درجه از بلوغ و آگاهی رسیدهاید که دیگر فریب وعدههای پوشالی را نخواهید خورد. به خوبی میدانید که رانت و فساد، دزدی و خویشاوندسالاری در همه دولتهای جمهوری اسلامی بوده است؛ تورم ۴۰ و ۵۰ درصدی، بیکاری، سقوط ارزش پول ملی، کاهش قدرت خرید، کوچکتر شدن سفرهها، و افزایش مداوم جمعیت زیر خط فقر، دستاورد همه دولتهای جمهوری اسلامی، اصلاحطلب و اصولگرا بوده است. قطع اینترنت و فیلترینگ، گشت ارشاد، و بگیر و ببند زنان و جوانان به جرم اینکه میخواهند آزاد باشند و زندگی کنند، در همه دولتهای جمهوری اسلامی ادامه داشته و بیشتر شده است.
هدف هر دو جناح اصلاحطلب و اصولگرا در رژیم جمهوری اسلامی، چپاول بیشتر منابع و ثروت مردم، و برداشتن سهم بیشتر از «سفره انقلاب» است. در این میان، «چو دزدی با چراغ آید، گُزیدهتر بَرَد کالا».
در پایان، خطابم به آنهایی است که با هر دلیل و توجیهی، چه از روی ترس و استیصال، چه از روی امید، در دور نخست این #سیرک_انتخابات شرکت کردند:
ترس و امید واهی را کنار بگذارید، و به اکثریت قاطعی بپیوندید که روز هشتم تیرماه امسال، آگاهانه و شجاعانه، به جمهوری اسلامی نه گفتند و آن همبستگی ملی شکوهمند را به نمایش گذاشتند.
به خانوادههای جاویدنامان انقلاب ملی ایران از دی۹۶ تا آبان۹۸ تا خیزش مهسا بپیوندید.
در کنار زندانیان سیاسی از طیفهای مختلف بایستید.
نگذارید به نام شما و به پشتوانهی رای شما، جوانان و کودکانمان را به قتل برسانند.
نگذارید به نام شما و به پشتوانهی رای شما، ثروت ملی ما را خرج تروریستها و جنایتکاران در غزه و لبنان و سوریه و عراق و یمن کنند و منطقه و دنیا را به جنگ و آشوب بکشانند.
نگذارید به نام شما و به پشتوانهی رای شما، قیمت آب و نان و بنزین را افزایش دهند.
گرگها را به حال خود رها کنید. بگذارید همدیگر را بِدَرَند.
در این سیرک مضحک مشارکت نکنید.
جمعه پیش رو، با خانواده و دوستان به پارکها و گردشگاهها، به سواحل یا ارتفاعات بروید و این پیروزی ملی را با هم جشن بگیرید.
راه رهایی شما نه از صندوقهای رای قلابی رژیم که از تداومِ ایستادگی و مقاومت مدنی میگذرد. در این خصوص، و درباره نقشه راه پیروزی، بیشتر با شما سخن خواهم گفت.
برگرفته ای از سایت کیهان لندن، ۴ جولای ۲۰۲۴