مقداد عسکريان
در چند روز اخیر شاهد اعتراضات مردم لردگان بوده ایم. مسئلهء مربوط به انتقال ویروس ایدز از طریق سرنگ های بهداری در روستای چنارمحمود و شهر لردگان است. خبرهای رسیده از لردگان حاکی از وجود بیش از دویست نفر آلوده به ویروس «HIV» است. وزارت بهداشت حکومت اسلامی که مسئول اصلی در این قضیه است انتقال بیماری ایدز را به معتادان و روابط جنسی این منطقه ربط داد و وجود سرنگ آلوده به ایدز را تکذیب کرده است.
اين رفتار وزارت بهداری حکومت اسلامی سابقه ای بلند دارد. در سال ۱۳۶۳، پس از عبور حکومت اسلامی از صلح با صدام و برخاستن ندای «جنگ جنگ تا رفع فتنه از کربلا»، وزارت بهداشت وقت با کمبود فراورده های خونی روبرو بود. بیماران هموفیلی که اکثرا کودک بودند و نيز زخمی های جنگ نیاز شدیدی به دريافت خون داشتند. در نتيجه وزارت بهداشت، بر اساس قراردادی، از یک شرکت فرانسوی به نام «مریو» فرآورده های خونی را وارد ایران کرد. در آن زمان علی رضا مرندی، دانش آموختهء دانشگاه ویرجینای امریکا و متخصص کودکان، وزیر بهداشت بود. پس از گذشت چندی از انتقال خون به بیماران هموفیلی، آلوده شدن این بیماران به ویروس ایدز مشخص شد اما وزارت بهداشت و علی رضا مرندی (که بعدها نمایندهء اصولگرای مجلس هم شد) آلودگی خون های وارداتی را تکذیب کردند. در عين حال تا به امروز مشخص همچنان نشده که آیا این خون های آلوده به جبهه‌ای جنگ راه پیداکرده بودند یا نه.
يک سال بعد، شرکت فرانسوی «مریو» هم به آلوده بودن خون صادراتی اعتراف کرد ولی مسئولان وزارت بهداشت، حتی پس از گذشت نزدیک به بیست سال، همچنان مبتلا بودن کودکان به ویروس ایدز را به والدین آنها نسبت دادند.
در سال ۱۳۸۴ دادگاه جنجالی بیماران هموفیلی برگزار شد و وزارت بهداشت با اینکه در دادگاه فرمایشی حکومت اسلامی هم محکوم شد اما حتی حاضر به عذر خواهی از این بیماران نشد و پرداخت غرامت به آنان را تا به امروز عقب انداخته است.
حال اين تجربه تلخ ديگر باره تکرار شده و زمانی که مردم غیور لردگان دفتر امام جمعه را به آتش کشیده اند و اعتراضات بالا گرفت؛ شهر فضای امنیتی شدیدی را تجربه می‌کند و حکومت مانند گذشته این اعتراضات را به «ضد انقلاب» نسبت داده و با دستگیری جوانی که نام فامیلی او بختیار است از بازداشت فرزند یکی از ضد انقلاب های خارج از کشور خبر داده است. غافل از اینکه فامیل بسیاری از لرهای بختیاری، بختیار است.
کلمهء «Pattern » در انگلیسی به معنای یک الگوی تکرار شونده است. در عالم سیاست هم، کنش حکومت یا یک حزب سیاسی در فضای سیاسی منطقهء خود، و نوع رفتارش نسبت به دیگر احزاب یا مردمان، در صورت موفق بودن این رفتارها تبدیل به نوعی الگوی نانوشته می‌شود که به صورت متناوب تکرار شود. حکومت اسلامی الگوهای تکرار شوندهء بسیاری دارد که اکثرا به قتل و جنایت علیه مردم ایران یا به دزدی و چپاول و غارت ثروت ایران زمین ختم می‌شوند.
قضیه دردناک بیماران هموفیلی در کمتر از چهل سال پيش و اکنون داستان دلشکن مردم بختیاری نشان از قدم برداشتن حکومت در یک خط مشخص و معین دارد و دروغ و بی شرمی مسئولان، و وقاحت بیش از حد افراد مسئول همگی نشان از آن دارند که تا آن زمان که این حکومت اشغالگر بر ایران تسلط دارد رسوایی های اینچنینی همواره تکرار خواهند شد.
در این میان و در هر آزمون، اين آستانهء صبر مردم ایران در تقابل با این گونه حوادث دردناک زاییدهء حکومت است که در معرض امتحان قرار دارد. براستی تا چه زمان می توان حکومت اسلامی و جنایاتش را تحمل کرد؟
۱۷ مهر ۱۳۹۸ – ۹ اکتبر ۲۰۱۹