هندریکا کلان، زن تراجنسیتی اندونزیایی و عضو یک کلیسای کاتولیک، سختی‌های آشکار کردن هویت واقعیش را به جان پذیرفت و توانست با همراه کردن اهالی روستایش، در انتخابات محلی پیروز شده و به مقام دهدار دهکده‌اش برسد.
او اولین زن تراجنسیتی در اندونزی، کشوری که بیشترین جمعیت مسلمان جهان را در خود دارد است که توانسته پس از آنکه هویت تراجنسیتی خود را آشکار کرد، به یک مقام رسمی دست یابد. هندریکا کلان که هفته پیش تولد ۳۴ سالگی خود را جشن گرفت، می گوید تلاش دارد تا با گسترده کردن فعالیت هایش، قالب های جامعه سنتی اندونزی در این موضوع را درهم بشکند.
او به خبرنگار دویچه وله می گوید خوشحال است که مردم روستایش به رغم اینکه او یک زن تراجنسیتی است، از او حمایت کرده و به عنوان دهدار دهکده خود انتخاب کرده اند. هندریکا می گوید که در زمان انجام تبلیغات برای انتخابات، به خاطر وضعیت جنسی اش احساس حقارت می کرد اما مردم روستا نشان دادند که خوشنامی او به عنوان یک کارگر سخت کوش برایشان اهمیت بیشتری دارد.
او می گوید: «به محض اینکه کارم را شروع کردم با شیوع ویروس کرونا مواجه شدم. پس سریعا دست به کار شدم و یک برنامه امنیت غذایی راه اندازی کردم. کاشت ذرت و برخی از غلات و توزیع آنها میان نیازمندان از اصلی‌ترین برنامه‌هایم بود.» او که تا شش سال دیگر در این مقام خواهد بود، برنامه ریزی طولانی برای حمایت از گروه‌های در حاشیه از جمله ترنس‌جندرها دارد.
دهکده «هبی» در جنوبی‌ترین منطقه اندونزی است، جایی که بیش از ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و اکثریت آنها را مسیحیان کاتولیک تشکیل می‌دهد.
هندریکا کلان پیش از آنکه خود را به یک زن تبدیل کند، یک برادر روحانی بود که در کلیسا فعالیت می کرد. او می‌گوید از زمانی که در دبستان درس می‌خواند احساس می‌کرد که یک دختر است و دوست داشت همچون یک دختر لباس بپوشد، آرایش کند و عروسک بازی کند.
او می‌گوید: «من از همان کودکی می‌دانستم که با پسرها فرق دارم اما اجبارهای خانوادگی باعث شد تا همچون یک پسر زندگی کنم.»
هندریکا کلان وقتی بزرگتر شد به یک دبیرستان مذهبی رفت و سپس در یک کلیسا به یک روحانی تبدیل شد. او می‌گوید: «من همیشه روحیه خدمت به دیگران را داشتم.»
این دوران اما برای او چندان ساده نبود؛ او با خود مبارزه‌ای داشت تا هویتش را بتواند بپذیرد و بتواند میان هویت واقعی و فعالیت‌های مذهبی آشتی برقرار کند و بپذیرد که تراجنسیتی بودن گناه نیست.
اما همزمان این واقعیت که در درون جسم پسرانه او دختری زندگی می‌کرد، او را به افسردگی می‌کشاند.
هندریکا می‌گوید: «من هرگز به مقام‌های بالاتر از خودم درباره هویت واقعیام چیزی نگفتم، ولی فکر می‌کنم هرکس با دیدن من می‌توانست زنانگی را در من حدس بزند.» او پس از دو سال کلیسا را ترک کرد و آرام آرام شروع به آشکار کردن هویت خود و پوشیدن لباس‌های زنانه کرد.
او بعدها به خاطر بی‌پولی به یک کارگر جنسی تبدیل شد که بارها با آزار و اذیت حتی از سوی پلیس مواجه شد، اما درنهایت در سال ۲۰۱۸ تصمیم گرفت دوباره به روستای زادگاهش برگردد.
منبع: سایت یورونیوز (اتحادیه اروپا) به زبان فارسی، ۱۳ اوت ۲۰۲۰