مسئولان زندان ساوه سبیل یکی از زندانیان پیرو آیین یارسان (اهل حق)، را به طور اجباری تراشیدند. سبیل یکی از نمادهای آئینی مردان پیرو این مذهب است و هدف تراشیدن اجباری آن تحقیر و اهانت به باورهای مذهبی آنها است.
مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان، بیانیه‌ای اعتراضی در این مورد منتشر کرد که در آن آمده است: «این بی‌حرمتی‌ها بارهاوبارها از طرف مأموران جمهوری اسلامی تکرار شده و هزینه‌های بسیاری را به دنبال داشته است که یکی از مهمترین آنها، تعرض به شارب یکی از پیروان این آئین در همدان بود. پیشامدی که منجر به خودسوزی اعتراضی سه تن از یاران پاک یارسان، در اوج ناامیدی از اجرای عدالت شد و به دنبال آن سلسله اعتراضات گسترده‌ای از سوی طیف بزرگی از یارسان شکل گرفت. در آن زمان اگر درایت، صبوری و مدیریت انسان محورانه مردم یارسان نبود، چه بسا مشکل موجود به نتایج غیرقابل‌پیش‌بینی و پرهزینه‌تری مانند اختلافات و جنگ دینی می‌انجامید. موضوعی که متأسفانه علی‌رغم وعده و وعیدها‌ی داده شدە، به سبب مشکلات ساختاری و عدم پیگیری کار‌گزاران نظام جمهوری اسلامی، به تداوم حوادث مشابه و از جمله این حرکت بی‌خردانه در ساوه انجامید».
در همین راستا، سیاوش حیاتی، سخنگوی مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان در گفت‌وگو با هرانا اظهار داشت که این اولین‌بار نیست که این‌گونه اعمال انجام می‌شود و از بدو پیروزی انقلاب تاکنون بر پیروان آئین یارسان همچون سایر اقلیت‌ها فشار جاری و ساری است. از اول انقلاب دست عناصر متعصب و فرصت‌طلب باز بوده است. خود مو به‌تنهایی ارزش نیست. این نماد است که به آن ارزش می‌دهد.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «با گذشت چهل و دو سال از استقرار نظام جمهوری اسلامی، هنوز جایگاه حقوقی پیروان آئین یارسان در ساختار نظام مشخص نشده است. حاکمان و قانون‌گذاران از طرفی ما را فرقه‌‌ای از شیعه می‌‌نامند. اما نه‌تنها از حقوق مردم شیعه برخوردار نیستیم بلکه باید ارزش‌ها و مناسک آئینی خویش را ترک کنیم. از سوی دیگر، اگر اعلام کنیم که آئینمان مستقل است و به هویت خویش پایبند باشیم، از بسیاری از حقوق انسانی و شهروندی خود محروم می‌شویم.»
طبق کتاب سرانجام، سبیل یکی از مقدسات آیین یارسان (اهل حق) است و بر مردان پیروی یارسان واجب است سبیل خود را نتراشیده و مُهر (دست نخورده) نگاهداری کنند. شرط ورود به مراسم جم و نشستن در حلقه جم داشتن سبیل دست نخورده است. تراشیدن سبیل موجب خروج از دین و باطل شدن سرسپردگی به دین یاری می‌شود.
پیش‌تر نیز، مجید مرادی و حیدر تیموری دو تن از دراویش گنابادی زندانی در زندان ایلام، با زور و اجبار مجبور به تراشیدن موی سر و سبیل خود شدند.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت به زبان فارسی، ۱۸ ژانویه ۲۰۲۱