«سعید مولایی»، قهرمان پیشین جودو ایران که آبان سال ۱۳۹۸ به کشور آلمان پناهنده شده بود، در روزهای آینده به اسراییل سفر خواهد کرد. او قرار است در رقابت‌های «جایزه بزرگ جودو» که به میزبانی تل‌آویو برگزار می‌شود، با پرچم «مغولستان» شرکت کند. پیش از این قرار بود «محمد رشنونژاد» دیگر جودوکار پناهنده ایرانی نیز به این مسابقات اعزام شود؛ اما نامی از او در فهرست نهایی جودوکاران حاضر در این رقابت‌ها به چشم نمی‌خورد.
آبان سال ۱۳۹۸ سعید مولایی به کشور آلمان اعلام پناهندگی کرد. دلیلش، ممانعت مجدد فدراسیون جودو ایران از رویارویی او با حریف اسراییلی در رقابت‌های جهانی ژاپن بود.
پس از اعلام پناهندگی سعید مولایی، فدراسیون جهانی جودو در پیامی احساسی روی خروجی سایت رسمی خود نوشت: «به خانواده جودو خوش‌آمدی.»
آنچه سعید مولایی در مورد دخالت‌های مستقیم حکومت در امور ورزش ایران به زبان آورد، در نهایت به تعلیق فدراسیون جودو ایران انجامید. فدراسیون جهانی جودو، به تبعیت از اساسنامه کمیته بین‌المللی المپیک، دخالت سیاست در امور فدراسیون داخلی هر کشور را ممنوع می‌داند.
سعید مولایی با وجود برخورداری از پنج سال اقامت موقت کشور آلمان، برای حضور در رقابت‌های بین‌المللی نیاز به کسب اقامت دایم کشور میزبان خودش را داشت. به همین دلیل مجبور بود به کشور آلمان اعلام پناهندگی کند. این اعلام پناهندگی، فقط جان او را در امان نگه می‌داشت. اما طبق قوانین، او اجازه شرکت در رقابت‌های بین‌المللی زیر پرچم کشور آلمان را به دست نمی‌آورد. به همین دلیل پیشنهاد کشور مغولستان برای پذیرش تابعیت این کشور را قبول کرد.
حالا او مسافر اسراییل خواهد شد. همان کشوری که جمهوری اسلامی، اجازه رقابت با ورزشکارانش را براساس تصمیم شخصی «علی‌اکبر ولایتی»، بدون هیچ‌گونه قانون مکتوبی از سال ۱۳۶۲ ممنوع کرده است.
سال ۱۹۸۳ در رقابت‌های کشتی آزاد و فرنگی جهان در «کی‌یف» شوروی، «بيژن سيف‌خانى»، فرنگى‌كار گيلانى وزن ۷۴ كيلوگرم مقابل «رابينسون كوناشويلى»، کشتی‌گیر اسراییلی کشتی می‌گیرد و در نهایت با نتيجه ۷ بر ۴ پيروز می‌شود.
«على‌‌اكبر ولايتى»، وزير امور خارجه وقت ایران دستور می‌دهد که تمام کاروان باید به ایران برگردند. شبانه، خبر به گوش کشتی‌گیران ایران رسید. مربیان به اتاق تک‌تک بازیکنان رفتند، آن‌ها را بیدار کردند و گفتند وسایل خود را جمع کنید، باید به تهران برگردیم. در بازگشت، تمامی کادر فنی و البته شخص بیژن سيف‌خانى توبیخ شدند.
تا المپیک ۲۰۰۴ آتن، بارها و بارها جمله‌ای را از زبان گویندگان خبر صداوسیما شنیدیم. خبر با نام یک ورزشکار شروع می‌شد که «به دلیل حمایت از مردم مظلوم فلسطین» حاضر به رقابت با ورزشکاران اسراییلی نشده است.
پروپاگاندای جمهوری اسلامی، تا سال ۲۰۰۴ تصمیم را به ورزشکار الصاق می‌کرد. پس از آن و با رسمی شدن ممنوعیت عدم مبارزه با تیم‌ها یا ورزشکاران، به هر دلیل سیاسی، نژادی، قومیتی یا مذهبی، ورزشکاران ایرانی مجبور بودند با بهانه‌های دروغینی مانند مصدومیت یا شکست تعمدانه در بازی‌های ابتدایی، از مبارزه با حریف اسراییلی جلوگیری کنند.
سعید مولایی، اولین ورزشکاری نبود که مقابل این سیاست ایستاد. اما تاثیرگذاری‌اش بیش از سایرین بود. دیگران، حتی ورزشکاران یا داوران و مربیانی که تعمدانه یا نادانسته مقابل یا کنار یک ورزشکار اسراییلی قرار گرفتند، برای همیشه محو شدند. سعید مولایی بین حذف دایمی و شانس زندگی دوباره، دومی را انتخاب کرد.
نمونه‌ها بسیار هستند؛ در رقابت‌های المپیک پکن، «محمدرضا مینوکده» که آن زمان خود ریاست کمیته داوران فدراسیون جودو ایران را برعهده داشت، با حکم فدراسیون جهانی جودو، قضاوت دیدار جودوکاری از اسراییل با «روسلان کیشهاکف» از روسیه را برعهده گرفت. حریف اسراییلی پیروز و محمدرضا مینوکده از تمامی سمت‌هایش در ایران عزل شد.
دی‌ماه سال ۱۳۸۸ «محمدمنصور عظیم‌زاده» رییس روابط بین‌المللی فدراسیون فوتبال، در ایمیلی به تمامی فدراسیون‌های فوتبال سراسر جهان، سال نو میلادی را تبریک گفت. دقایقی بعد، ایمیلی از فدراسیون فوتبال اسراییل به فدراسیون فوتبال ایران رسید: «سال نو میلادی بر مردم خوب ایران هم مبارک. با احترام، فدراسیون فوتبال اسراییل.» منصور عظیم‌زاده ۴۸ ساعت بعد استعفا کرد و برای همیشه از فوتبال رفت.
سال ۱۳۹۵ باشگاه خبرنگاران جوان، با تیترِ درشتِ «مدالی که بوی خون می‌دهد»، به استقبال دو مدال جهانی «حسین باقری» در رقابت‌های تیراندازی ۱۰ متر داخل سالن آذربایجان رفت. چرا مدالش بوی خون می‌داد؟ چون ۵۰ متر دورتر از او، یک تیرانداز اسراییلی در همان سالن تیر می‌انداخت. از حسین باقری در بازگشت به ایران با احضاریه به حراست وزارت ورزش و جوانان و نیز یک هفته بازجویی‌های ۶ ساعته، تقدیر کردند.
سال ۱۳۹۶ نیز «مسعود شجاعی» و «احسان حاج‌صفی» بازیکنان وقت باشگاه پانیونیوس یونان به دلیل رویارویی با «مکابی» اسراییل مدتی را از تیم ملی دور ماندند، مورد تهدید مقامات امنیتی، سیاسی و مدیران ورزشی ایران قرار گرفتند و در نهایت با تهدید فدراسیون جهانی فوتبال، دوباره به تیم ملی ایران بازگشتند.
حتی سعید مولایی که به آلمان پناهنده شده هم از تهدیدهای جمهوری اسلامی در امان نماند. پلیس سوییس، در روزی که سعید مولایی باید برای شهادت علیه فدراسیون جودو ایران به دادگاه حکمیت ورزش (CAS) می‌رفت، به دلیل نگرانی از بابت تهدیدهای جانی، او را اسکورت کرد.
حالا سایت فدراسیون جهانی جودو، اعلام کرده است که سعید مولایی قطعا در رقابت‌های «گرنداسلم» اسراییل شرکت خواهد کرد.
این مسابقات حد فاصل روزهای ۱۸ فوریه (۲۹ بهمن) تا ۲۰ فوریه (یکم اسفند) در تل‌آویو برگزار خواهد شد.
در همین وب‌سایت، نام سعید مولایی با پرچم مغولستان در ردیف پنجم جودوکاران وزن منهای ۸۰ کیلوگرم به چشم می‌خورد.
نکته قابل توجه اینجاست که «ساگی موکی» جودوکار اسراییلی هم در این رقابت‌ها حاضر خواهد بود. ساگی موکی همان جودوکاری است که سعید مولایی به دستور فدراسیون جودو ایران، برای مواجه نشدن با او تعمدانه شکست خورد. با شکست خوردن سعید مولایی، ساگی موکی به مدال طلای این رقابت‌ها رسید.
روزنامه «تایمز اسراییل» پس از آن نوشت: «شکست تعمدانه مولایی باعث شد ساگی موکی نخستین جودوکار تاریخ این کشور شود که طلای رقابت‌های جهانی را به دست می‌آورد.»
اسراییل در این رقابت‌ها سه جودوکار دیگر نیز در وزن منفی ۸۰ کیلوگرم خواهد داشت. پس احتمال رویارویی سعید مولایی با یکی از این ورزشکاران وجود دارد.
سعید مولایی در حالی به اسراییل سفر می‌کند که فدراسیون جودو ایران تعلیق است و کمیته بین‌المللی المپیک هم به تمامی فدراسیون‌های بین‌المللی اعلام کرده هرگونه تحرک ورزش ایران در زمینه مداخله سیاست در ورزش را زیر نظر داشته باشند.
برگرفته ای از سایت ایران وایر، ۱۵ فوریه۲۰۲۱