محققان داروی جدیدی برای درمان کرونا کشف کرده‌اند. این دارو که فعالیت ویروس را سرکوب می‌کند، موجب نجات جان آن دسته از بیمارانی می‌شود که با وضعیت حاد در بیمارستان بستری می‌شوند.
آزمایش نقاهت نشان داد که تزریق ترکیب پادتن تولیدی شرکت داروسازی ری‌جِنِران به بیماران مبتلا به کرونای حاد که بدن‌شان به شکل طبیعی پادتن تولید نکرده است، خطر مرگ را کاهش می‌دهد.
این نتایج می‌تواند زمینه را برای درمان با پادتن تک‌تیره (مونوکلونال) ری‌جنران فراهم کند و با تایید آن از سوی نهادهای نظارتی بریتانیا، استفاده‌اش در سازمان ملی بهداشت این کشور گسترش یابد.
در ادامه با استناد به آخرین گزارش از آزمایش نقاهت، پرسش‌های شما در این خصوص پاسخ داده می‌شود.
نتایج آزمایش چه بود؟
محققان در حال بررسی نوعی درمان به نام ترکیب پادتن تک‌تیره بودند که قبلا «معجون پادتن» نامیده می‌شد. آنان دریافتند که استفاده از این روش درمانی از سوی شرکت داروسازی ری‌جنران، باعث کاهش مرگ ومیر آن دسته از بیماران کرونایی بستری در بیمارستان می‌شود که بدن‌شان از خلق ایمنی طبیعی بازمانده است.
این روش درمانی چیست و چگونه کار می‌کند؟
در این درمان از دو پادتن مصنوعی استفاده می‌شود که در آزمایشگاه و با هدف تولید پادتن‌های خیلی قوی تولید می‌شوند.
این دو پادتن تک‌تیره، به نام‌های کازیروییماب و ایمدویماب، مشخصا به دو محل مختلف در پروتئین اسپایک ویروس کرونا متصل می‌شوند و توانایی ویروس را در آلوده‌سازی سلول‌ها خنثی می‌کنند.
هدف این است که این پادتن‌های مصنوعی (به بیماران) تزریق شود تا به ویروس بچسبند و فعالیت آن را متوقف کنند.
از آنجا که در این روش درمانی از دو نوع پادتن مصنوعی استفاده می‌شود، امید می‌رود که این دارو بتواند از هر مقاومتی که ممکن است بیمار در برابر هر یک از این دو پادتن ایجاد کند، غلبه کند.
همچنین، امید است که با استفاده از ترکیبی از پادتن‌ها، احتمال شکست درمان در مقابل جهش‌های مختلف ویروس کرونا کاهش یابد.
آیا این دارو به همه بیماران داده می‌شود؟
خیر، از این مطالعه چنین فهمیده می‌شود که تنها بیمارانی که پادتن طبیعی ندارند، از این روش درمانی بهره‌مند می‌شوند، نه بیمارانی که از قبل در بدن‌شان پادتن دارند.
چنان که محققان می‌گویند: «اگر بیماری پادتن داشته باشد، دیگر نیازی به افزودن بیشتر آن نیست.»
اگر بیمار کرونایی خود پادتن نداشته باشد، افزودن این ترکیب از دو پادتن مصنوعی از طریق تزریق داخل وریدی (تزریق سرُمی قطره‌قطره‌ای)، احتمال مرگ آن‌ها را کاهش می‌دهد.
این دارو چه فایده‌ای دارد؟
این مطالعه مهمی است، زیرا کارآمدی این روش درمانی را در بین بیمارترین بیماران مبتلا به کرونا ارزیابی کرده است و نشان می‌دهد که شانس زنده ماندن آن‌ها را افزایش می‌دهد.
همچنین، مشخص شده است که این بیماران در مقایسه با دیگرانی که این درمان را دریافت نمی‌کنند، روزهای کمتری مجبورند در بیمارستان بستری باشند. این روش درمانی احتمال نیاز آنان را به درمان با دستگاه تنفس مصنوعی نیز کاهش می‌دهد.
سایر درمان‌ها چطور؟
از دگزامتازون و توسیلیزوماب برای درمان کرونا استفاده می‌شود، اما این دو، روش‌هایی درمانی هستند که کارشان کنترل واکنش ایمنی بدن (واکنش التهابی بیش از حد بدن) به ویروس است.
محققان می‌گویند این اولین بار است که درمانی در اختیار دارند که در واقع خود ویروس را هدف قرار می‌دهد.
روش درمانی جدید می‌تواند در ترکیب با سایر روش‌های درمانی استفاده شود.
چه گروهی فاقد پادتن هستند؟
برخی از بیماران سرطانی، افرادی که دستگاه ایمنی آن ضعیف شده است، و برخی دیگر از افراد، قادر به تولید طبیعی پادتن نیستند.
وجود پادتن در خون نشان می‌دهد که بدن فرد، چه در پاسخ به عفونت و چه در پاسخ به واکسن، واکنشی ایمنی نشان داده است. اما واکسن‌های کرونا کاملاً موثر نیستند، بنابراین ممکن است برخی از افراد هر دو دوز واکسن را دریافت کنند، و باز هم بیمار شوند.
آیا این دارو بلافاصله به بیماران داده می‌شود؟
خیر. این دارو برای پیوستن به فهرست درمان‌های مجاز برای درمان کرونا [در بریتانیا]، باید از طریق سازمان تنظیم مقررات دارویی و محصولات بهداشتی بریتانیا (MHRA) تایید شود.
در عین حال، سازمان بهداشت ملی بریتانیا پیش از شروع به استفاده از آن نیاز به اجرای برخی تدابیر نیز خواهد داشت، زیرا باید اول از بیماران بستری‌شده آزمایش پادتن گرفته شود که در حال حاضر به شکل استانداردی انجام نمی‌شود.
در حالی که وجود پادتن در خون معمولاً در آزمایشگاه‌ها ارزیابی می‌شود، امید است که با فراهم شدن کیت‌های ساده برای آزمایش کرونا با خون سرانگشت، بتوان غربالگری وضعیت پادتن را نیز هنگام بستری در بیمارستان سریع‌تر انجام داد.
هزینه این دارو چقدر است؟
محققان می‌گویند که از هزینه‌های دقیق این دارو اطلاع ندارند، اما تولید آن نیازمند فرایند «فشرده‌ای» است، و احتمالاً برای یک بار مصرف حدود هزار یا دوهزار پوند هزینه دارد.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت به زبان فارسی، ۱۸ ژوئن ۲۰۲۱