دریای سرخ برای اسرائیل از اهمیتی راهبردی برخوردار است. از این رو اسرائیل بر توان نظامی خود در این دریا افزوده است. اسرائیل مهم‌ترین تهدید امنیتی خود را از سوی جمهوری اسلامی و متحدانش در منطقه، حماس و حزب‌الله، می‌داند.
الی شرویت، ژنرال ارتش اسرائیل و فرمانده نیروی دریایی این کشور، اندکی پس از بازنشستگی خود در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشیتدپرس از سیاست‌های راهبردی اسرائیل در دریای سرخ سخن گفته است.
شرویت در این مصاحبه گفته است که اسرائیل ظرف سالیان گذشته اقدام به افزایش توان و حضور نظامی خود در دریای سرخ نموده است. می‌گوید توان نظامی اسرائیل در آب‌های این دریا رشدی چشمگیر داشته است.
گرچه او حاضر به تایید اخبار مربوط به حملات اسرائیل به کشتی‌های متعلق به جمهوری اسلامی نشده اما اعلام کرده است که نیروی دریایی اسرائیل در موقعیتی است که با هر حمله‌ای که متوجه اقتصاد و امنیت این کشور باشد، مقابله کند.
شرویت گفته است که دفاع از امنیت کشتیرانی برای اسرائیل اهمیتی حیاتی دارد و برای این کشور دور یا نزدیک بودن مرکز تهدید به خاک خود تعیین کننده نیست.
یوئل گازانسکای، یک کارشناس ارشد مسائل ایران در موسسه مطالعات امنیت ملی در تل‌آویو به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته است که نیروی دریایی اسرائیل “خوب اما کوچک” است و عملکرد آن تابعی از سیاست استراتژیک اسرائیل در قبال تهدیدات جمهوری اسلامی ایران است.
اسرائیل و تهدیدهای دریایی
نیروی دریایی اسرائیل در دو عرصه فعالیت می‌کند: تامین امنیت سواحل مدیترانه و همچنین امنیت کشتیرانی در دریای سرخ که برای اسرائیل در عرصه بازرگانی با آسیا نقشی حیاتی دارد.
آسوشیتدپرس ضمن تاکید بر این موضوع که توان نیروی دریایی اسرائیل در قیاس با دشمنانش در منطقه برتری دارد، به تهدیدهای اشاره می‌کند که متوجه این کشور در آب‌های منطقه است.
به عنوان نمونه، حزب‌الله لبنان موشک‌های هدایت شونده زمین به دریا در اختیار دارد و حماس در نوار غزه نیز یک نیروی دریایی نسبتا کوچک را ایجاد کرده است.
یکی از نقاط حساس برای اسرائیل پلاتفرم‌های گاز طبیعی این کشور در دریای مدیترانه است. گفته می‌شود حدود ۷۵ درصد برق اسرائیل از طریق این پلاتفرم‌ها تامین می‌شود.
حزب‌الله اعلام کرده است که در صورت افزایش تنش، به این پلاتفرم‌ها حمله خواهد کرد. در سال ۲۰۰۶ حزب‌الله به یک ناو جنگی اسرائیل حمله موشکی کرده بود. حمله‌ای که منجر به کشته شدن چهار سرباز اسرائیل شده بود.
این در حالی است که بر طبق ارزیابی کارشناسان امور نظامی احتمال می‌رود که حزب‌الله در حال حاضر از موشک‌های پیشرفته‌تری برخوردار باشد. شرویت گفته است که اسرائیل بر حمل و نقل جنگ‌افزار برای تحویل به حزب‌الله نظارت دارد.
حماس نیز از جنگ‌افزارهای نسبتا پیشرفته‌تری استفاده می‌کند. شرویت به استفاده از یک پهپاد زیرآبی اشاره کرده است که در جریان جنگ ماه مه سال جاری بین اسرائیل و حماس به سوی هدف‌های اسرائیلی پرتاب شده بود.
تهدید بزرگی به نام ایران
به باور شرویت، بزرگ‌ترین تهدید امنیت اسرائیل و امنیت دریایی این کشور مربوط به جمهوری اسلامی می‌شود. حضور نظامی جمهوری اسلامی در سوریه، تلاش برای دست‌یابی به جنگ‌افزارهای هسته‌ای و همچنین حمایت از حماس و حزب‌الله جلو‌ه‌هایی از تهدید امنیتی اسرائیل از سوی این کشور است.
اما آنچه در افزایش حضور نظامی اسرائیل در دریای سرخ موثر بوده، تهدیداتی است که از سوی جمهوری اسلامی ایران متوجه کشتیرانی در آب‌های منطقه می‌شود.
آسوشیتدپرس از آن جمله به حضور کشتی ایرانی “ساویز” اشاره کرده است. این آن کشتی است که در ساحل یمن مستقر بود و در ماه آوریل هدف حمله واقع شد. حمله‌ای که گفته می‌شود از سوی اسرائیل صورت گرفته است. اسرائیل این خبر را نه تایید و نه تکذیب کرده است.
ناظران بر این باور بودند که این کشتی از یک کشتی تجاری به یک کشتی نظامی تغییر ماهیت داده و عملا در اختیار سپاه پاسداران جمهوری اسلامی بوده است.
شرویت تاکید کرده است که تامین امنیت کشتیرانی در دریای سرخ با توجه به کانال سوئز و همچنین باب المندب، برای بازرگانی اسرائیل حائز اهمیتی تعیین کننده است و از این رو، اسرائیل اقدام به تقویت حضور نظامی خود در این دریا نموده است.
برگرفته ای از سایت دویچه وله فارسی، ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱