سپیده قیاسوند
این خبر، که البته غیر منتظره هم نیست، می تواند زنگ خطر و ندای بیداری برای مردم ایران باشد: روز سه شنبه، دونالد ترامپ در جمع هوادارانش در ایالت فلوریدا حضور یافت و نامزدی خود برای انتخابات سال ۲۰۲۰ را اعلام کرد. در اين رابطه پرسشی که به ما ايرانيان مربوط است را می توان چنين خلاصه کرد: آیا ادامه ی ریاست جمهوری ترامپ به سود مردم ایران است یا به زیان آنها؟
قبل از هر چيز باید در نظر داشت که تا انتخابات پيش روی ایالات متحده امریکا هنوز هجده ماه فرصت باقی ست؛ فرصتی که می تواند تعیین کننده ی چگونگی آینده ی مردم ایران باشد. در اين شکی نيست که تجديد انتخاب ترامپ برای حکومت اسلامی کابوسی هولناک است و آنچه ترامپ در دور اول حکومت خود نمی توانسته با فراغ بال انجام دهد، می تواند در دور دوم عملی سازد و حمله به حکومت اسلامی يکی از گزينه های اوست. در اين صورت است که می توان ديد انجام چنين حمله ای در دور اول هم چگونه ممکن است و چه عواقبی را دارد.
حاکمیت اسلامی به خوبی از اهمیت هجده ماهِ پیش رو آگاه و مطلع است و بنظر می رسد که در اين بزنگاه دو راه را برای خود انتخاب کرده است؛ يکی اين که برای حاکمیت اسلامی و سردمداران آن، آغاز زود هنگام جنگ می تواند بهترین گزینه باشد چرا که می تواند عامل برای توليد نارضايتی در مردم امريکا و بازندگی دونالد ترامپ در انتخاب آينده محسوب شود، حال آنکه انجام چنين حمله ای در نزديکی های انتخابات، تهدید انتخاب شدن ترامپ را تضمين می کند. مردم امريکا در شروع يک جنگ رئيس جمهور خود را عوض نمی کنند و مدت زمانی لازم است که نداهای مخالف جنگ در ميان شان اوج بگيرد.
تاکتيک ديگر حکومت اسلامی هم تدارک و انجام برنامه هایی برای گمراه نگاه داشتن مردم ایران، و سرگرم کردن آنها به مسائلی همچون راه اندازی فضاهای مجازی در اینستاگرام و ساخت سریال های خانگی به منظور زیر سوال بردن مسئولین دولت (و نه حکومت) می باشد.
بعنوان نمونه در مورد اخير به تازگی افرادی مانند مجید حسینی در شبکه های اجتماعی خودنمایی می کنند که با وجود گردآوری دانشجویان و جوانان و تبلیغات علیه مسئولین و ارگان های دولتی (و نه حکومتی) نه تنها مورد سانسور و توبیخ از سوی حاکمیت قرار نمی گیرند بلکه اتفاقاً این خودِ سیستم حکومتی ست که از عدم آگاهی و ناآشنایی مردم با سیستم هرمی حاکمیت، در جهت رد گم کردن و گیج کردن مردم ایران استفاده می کند. يا کار به جایی رسيده است که هنرمند طنزپردازی همچون مهران مدیری را، طی اقدامی صوری، به بهانه ی توهین به مسئولین از ادامه ی برنامه ی «دورهمی» محروم می کند، حال آنکه همین طنزپرداز از دو ماه پیش، تهیه ی سریال طنز خانگی دیگری تحت عنوان «هیولا» را آغاز کرده است که از قضا این سریال نیز به تخریب و تمسخر مسئولین دولت (و نه حکومت) می پردازد.
در واقع حکومت مسلط بر کشورمان می کوشد تا با تمام توان خود افکار عمومی را از آنچه با هستی ايران و ايرانی ارتباط دارد منحرف کند. اما چرا اين انحراف در افکار عمومی مهم است؟
فرض کنیم دونالد ترامپ در انتخابات دسامبر ۲۰۲۰ مجدداً با رای اکثریت مردم امریکا به ریاست جمهوری منصوب شود. در این صورت بی شک با سیاست هایی که او و حاکمیت اسلامی در مقابل هم در پیش گرفته اند، حاکمیت اسلامی راهی جز جنگ با آمریکا را در پیش رو نخواهد داشت در حالی که ملت ایران نمی توانند با ورود به جنگ موافق باشند و در نتيجه خواهان مذاکره با آمریکا خواهند شد. اما ملتی که تمام بدبختی های خود را از چشم دولت روحانی و نه حاکمیت و قانون اساسی اسلامی ببینند، چگونه می تواند وارد مبارزات و نافرمانی مدنی با حکومت مسلط بر خود شوند؟
حکومت می کوشد مردم را از ورود به مسئله ی اصلی روياروئی با امريکا دور نگاه دارد و تنها اگر لازم شد از آنها بعنوان گوشت دم توپ استفاده کند.
بدينسان، آغاز کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ، می تواند هم زنگ خطر و هم هشداری برای مردم ایران باشد؛ زنگ خطری برای بیدار سازی و هشداری برای آگاهی مردم کشورمان در جهت آغاز یک مبارزه ی مدنی بزرگ علیه سیاست های ضد ايرانی حکومتی، و بمنظور پایان دادن به حاکمیت و قانون اساسی اسلامی و انتخاب یک جایگزین سکولار (در برابر حاکمیت مذهبی) و دموکرات (در برابر حاکمیت استبدادی).
۱ تير ماه ۱۳۹۸ – ۲۲ ژوئن ۲۰۱۹