همکاری اپوزیسیون داخل و خارج ضرورتی اجتناب ناپذیر (قسمت دوم)
محمود عاشوری
هفتهء پيش در قسمت اول این نوشته به ضعف و قوت نیروهای اپوزیسیون در داخل کشور پرداختم و نقاط قوت نیروهای سکولار دمکرات داخلی را «ارتباط با مردم» و «نفوذ آنها» و «امر اعتماد»، و نقاط ضعف آنها را «عدم تشکل» و «اختناق مضاعف» و «نابودی و اضمحلال» برشمردم. اکنون، در اين يادداشت، از نظر خودم، به نقاط قوت و ضعف نیروهای سکولار دمکرات خارج از کشور می پردازم.
نقاط ضعف این نیرو ها عبارتند از:
۱- بودن در خارج از کشور: زندگی در خارج از کشور و و عدم ارتباط با داخل و مردم و نیروهای داخل در اثر مرور زمان زبان مشترک آنها را ضعیف و ضعیف تر کرده است. شکی نیست که نقش رژیم در عمده کردن این ضعف بسیار زیاد است. تبلیغات رژیم در داخل که «خارج نشینان عده ای عافیت طلب هستند که روز و شب مشغول خوشگذرانی هستند و از درد و مشکلات مردم ایران خبری ندارد و در نتیجه هیچ علاقه ای هم به سرنوشت و آینده آنها ندارند»، از همان اوایل برقراری حکومت اسلامی و آغاز مهاجرت ناخواسته مبارزان شروع شد. در حالی که نیروهای اپوزیسیون خارج از کشور همان نیروهای مردمی داخل بوده اند که زمانی مجبور به ترک میهن شده و، علی رغم مشکلات فراوان، همچنان به مبارزه برای نجات مردم خود ادامه می دهند.
۲- نداشتن امکانات: تمام نیروهای خارج از کشور با حداقل امکانات و مایه گذاشتن از وقت و نیروی خود به مبارزه رژیمی که دارای امکانات مالی و انسانی فراوان می باشد، مشغولند. اکثر تشکیلات اپوزیسیون خارج از کشور امکانات مالی خود را از حق عضویت های اعضای خود که خیلی هم محدود است تامین می کنند.
۳- پراکندگی: علی رغم تلاش فراوان نیروهای سکولار دمکرات، این جنبش هنوز موفق به تشکیل جبهه خود نگردیده است. از نظر من تا وقتی این نیرو ها به این ضعف خود فائق نیایند تاثیر آنچنانی در رهبری جنبش سرنگونی جمهوری اسلامی نخواهد داشت.
نقاط قوت نیروهای سکولار دمکرات از نظر من عبارتند از:
۱- امکان تشکل یابی: بعلت وجود آزادی بیان و فعالیت سیاسی در خارج از کشور این نیرو ها امکان تشکیل این جبهه و ایجاد یک تشکیلات متحد سکولار دمکراسی را دارند. من امید فراوان دارم که این جبهه هر چه زودتر به انجام برسد.
۲- آزادی کامل و عدم محدودیت: بر خلاف محدودیت شدید نیروهای سکولار دمکرات داخل، نیروهای خارج از کشور این جبهه با آزادی کامل میتواند از یک طرف در جهت تقویت نظری و تئوری جنبش فعال باشد و از طرف دیگر زبان نیروهای خود در داخل باشد. این نیرو ها میتوانند یک تصور واقعی از یک سیستم سکولار دمکرات که قصد جانشینی این رژیم خودکامه را دارد ارائه دهد. این امر کمک میکند که نیروهای سکولار دمکرات داخل و کلیت مردم تصوری واقعی از یک حکومت سکولار دمکرات داشته باشند و این امر امید آنها را برای بزیر کشیدن حکومت اسلامی دو چندان کند.
تمام تلاش من، بعنوان یکی از اعضای جنبش سکولار دمکرات، در خارج از کشور تلاش در جهت تقویت نقاط قوت و از بین بردن نقاط ضعف این جنبش می باشد و به این امر خیلی امیدوارم.
۲۴ تير ۱۳۹۸ – ۱۵ حولای ۲۰۱۹