منوچهر یزدیان
فعالیت تشکیلاتی را می توان آموخت
در بخش های پیشین این سری یادداشت ها، با طرح موضوع نیاز به تشکیل هسته های مخفی سکولار دموکرات در درون کشور، به زمینه های این ضرورت اشاره شد که خوانندگان می توانند آن ها را در “یادداشت های روز” اين قلم، منتشر شده در “خبرگاه” و در لینک هائی که در پایان این نوشته نیز آورده می شوند، بخوانند. در این یادداشت ها به هدف تشکيل هسته های سکولار دموکرات، در راستای استقرار یک حکومت سکولار دموکرات در کشور، پرداخته شده بود.
در پاراگراف پایانی یاداشت پیشین نيز به تقسیم کار بین “داخل و خارج کشور” اشاره شده و عنوان گرديد که، در شرایط کنونی به دلیل استبداد شدید و خشونت بار اسلامیست های حاکم بر ایران، امکان تشکیل جبهه ای از احزاب و گروه های سکولار دموکرات در داخل کشور وجود ندارد، به این دلیل ساده که این گونه احزاب یا سازمان ها در درون کشور یا اصلا وجود ندارند، یا مرعوب استبداد حاکم گشته و در بهترین حالت، در صدد اصلاح رژیم برآمده و یا “منتظر التحول” گردیده اند.
آنچه در ایران جریان دارد طرح مطالبات صنفی، سیاسی، و عدالتخواهانهء زنان، کارگران و فعالین مدنی در درون کشور است؛ مطالباتی که خود را از طریق رسانه ها، اعتراضات و اعتصابات گسترده یا پراکنده خود را نشان داده و میدهند. در واقع، مردم ایران در چهل سال گذشته با اقدامات گوناگون خود انزجارشان از حکومت استبدادی – مذهبی را اعلام کرده و خواهان نظامی هستند که نه استبدادی باشد و نه مذهبی. آنچه پیروزی مردم ایران بر نظام اسلامی را تا کنون به تاخیر انداخته از یک طرف حضور نداشتن یک جریان سیاسی رهبری کنندهء مبارزات که مورد اعتماد مردم باشد، و از سوی دیگر، تعامل کشورهای قدرتمند جهان با حکومت اسلامی در غیاب چشم اندازی محکم و با ثبات برای استقرار یک حکومت دموکراتیک در ایران بوده است.
چنانچه قبلا توضیح داده شد، بخاطر شرایط پرخشونت سرکوب، رهبری علنی مبارزات مردم ایران نمی تواند در درون کشور تشکیل شود. با این وجود، علیرغم تلاش های بسیار، احزاب و سازمان های دموکراسی خواه ایرانی در خارج کشور هم هنوز نتوانسته اند جبهه ای تاسیس کنند که موفق شود تا از یکسو رهبری مورد اعتماد ملت ایران را کسب کند و، از سوی دیگر، در پهنهء سیاسی بین المللی نقش بارزی در مسائل مربوط به ایران بازی نماید. با این حال و خوشبختانه، این تلاش ها در خارج از کشور همچنان ادامه دارد.
در عين حال بايد توجه داشت که اقدام برای تشکیل هسته های مخفی سکولار دموکرات در درون کشور بمعنی جایگزین کردن آنها با یک نیرو یا جبههء رهبری کننده – که اصطلاحا “آلترناتیو” خوانده می شود – نیست. به این دلیل ساده که رهبری یک مبارزهء عمومی برای تغییر نظام حاکم نمی تواند بصورت مخفی صورت گیرد. اما هسته های مخفی سکولار دموکرات می توانند ضمن کسب آمادگی برای شرکت موثر در دورهء فروپاشی رژیم، اعتراضات، اعتصابات و دادخواهی های مردم را در مسیر رسیدن به هدف و برنامه دموکراسی خواه و سکولار خود هدایت نمایند. در این مسیر سکولار دموکرات ها تا سرنگونی حکومت اسلامی مسلط بر ایران از طرح مطالبات اقشار مختلف مردم بطور کلی، و از جانب مبارزان راه آزادی که حقانیتی به قانون اساسی حکومت اسلامی ندهد بطور اخص، حمایت می‌کنند.
در این میان آنچه بدیهی می نمايد آن است که هرگونه تغییر سرنوشت ساز در خود ایران، یعنی در میدان اصلی مبارزه علیه قدرت حاکم، صورت خواهد گرفت. با تاکید بر واقعیات فوق، می توان ديد که در ارتباط گیری با جنبش ها و اعتراضات علنی مردم و دفاع و هدایت آنها، نقش تشکلات غیر علنی (مخفیِ) سکولار دموکرات در داخل کشور بسیار مهم است. در عین حال سکولار دموکرات ها نباید فراموش کنند که در روز قطعی سرنگونی حکومت اسلامی وجود تشکلات شان نقش مهمی در پشتیبانی از امنیت جانی و مالی مردم بازی خواهد کرد.
در رابطه با نکتهء اخير باید در نظر داشت که از زمان فروریختن رژیم اسلامی تا برقراری دموکراسی در کشور، یعنی تأسیس پارلمان منتخب مردم و تشکیل دولت قانونی در کشور، ما با “دوره ای موقت” اما آینده ساز سروکار خواهیم داشت. تأمین امنیت، فراهم آوردن نیازهای اولیهء زندگی مردم، مدیریت کشور و حفاظت از تمامیت ارضی ایران در این دوره بعهدهء «دولت موقت» است. در آن دورهء خطیر هیچ دولت موقتی که از حمایت شهروندان و جامعه مدنی از یکسو و همکاری ادارات کشوری و لشکری از سوی دیگر برخوردار نباشد موفق نخواهد شد که وظیفهء موقت خود را بپایان رسانده و مآلاً قدرت را به نمایندگان منتخب مردم واگذار نماید. در همین رابطه تشکلات سکولار دموکرات در داخل کشور می توانند در آن روزهای پر مخاطره مبارزات و تلاش های مردمی را به سمت موفقیت دولت موقتی که قرار است کشور و نهادهای آن را به حکومتی دموکراتیک تحویل دهد هدایت کنند.
در اينجا لازم است که به نقش متخصصین ایرانی در گذر موفقیت آمیز از دورهء موقت به دورهء استقرار دموکراسی و قانون اشاره نمود. در اين دورهء پر مخاطره کشور نیازمند همکاری هزاران ایرانی متخصصی است که بتوانند، در راستای مدد رسانی به دولت موقت، کشور را از مهالک فراوانی که سر راه آسایش مردم و دموکراتیزه کردن کشور قرار گرفته در امان نگهدارند. در کنار متخصصین و کارشناسان ملتم دار درون کشور، خوشبختانه کارشناسان ایرانی و ایراندوست خارج از کشور قرار خواهند گرفت. این متخصصین توانسته اند در طول زندگی در کشورهای دیگر دانش و تجربهء زیادی برای انتقال به میهن شان جمع آوری نمایند. با استفاده از فضای آزادی که ایرانیان خارج از کشور در آن بسر می برند، بسیاری از این ایرانیان هم اکنون دارای تشکلات ایرانی علمی و فرهنگی خود در کشورهای مختلف هستند. این دانشوران در تقسیم کار بین “داخل و خارج” کشور سهم بسزائی خواهند داشت.
در عین حال بايد توجه داشت که هسته های مورد نظر این نوشته ها که به ضرورت ایجادشان در داخل کشور اشاره شد تشکلاتی هستند «مستقل» که بر پایهء اهداف و برنامه ای که متناسب با شرایط پیرامون خود تعیین شده اند تشکیل و به فعالیت می پردازند. لذا بر اساس این استقلال و شرایطی که این هسته ها در آن به فعالیت مشغولند، نمی توان آنها را به مثابه شاخه ای از حزب مشخصی تلقی کرد هرچند که هسته های مورد نظر می توانند از حزبی که بیشترین همراهی را با اهداف و برنامه های آنها دارند پشتیبانی نمایند. ارتباط این هسته ها با احزاب سکولار دموکرات، و از جمله حزب سکولار دموکرات ایرانیان که نگارنده عضو آن است، در این مرحله ارتباطی است بر پایهء هم اندیشی و استفاده از دانش و تجربیات طرفین، و نه رابطه ای ارگانیک و تشکیلاتی.
حزب ما تشکیلاتی است علنی که می تواند، در صورت نیاز، صدا و تریبون هسته های مخفی سکولار دموکرات در داخل کشور باشد.
لینک بخش های پیشین:
١- https://news.isdparty.com/?p=4618
٢- https://news.isdparty.com/?p=4838
٣- https://news.isdparty.com/?p=4975
٤- https://news.isdparty.com/?p=5200
یکم امرداد ۱۳۹۸ – ۲۳جولای ۲۰۱۹