وزارت ورزش و جوانان تا آخرین روز سال ۹۸ دست از تصمیمات آشفته و بی‌نتیجه برای مدیریت پرسپولیس و استقلال برنداشت.
مهدی رسول‌پناه در اولین روزهای مدیریتش در باشگاه پرسپولیس به دلیل غیرمتعهد بودن به قراردادها مورد انتقاد بازیکنان پرسپولیس قرار گرفت و احمد سعادتمند، گزینه جدید وزارت ورزش برای مدیرعاملی باشگاه استقلال، هنوز حکم نگرفته است، اما فرهاد مجیدی، سرمربی استقلال به انتخاب او انتقاد کرد. مجیدی درباره حضور سعادتمند گفت: «کار را به جایی رساندید که آدم شک کند مبادا این تصمیم‌ها عمدی است؟ آیا درد استقلال مصاحبه است یا بی‌پولی و دروغ‌گویی و رفتارهای عوام‌فریبانه؟ مگر استقلال آزمایشگاه است که آن را تبدیل به جایی برای آزمون و خطای مدیریتی کرده‌اید؟» اتهام تعمد در سوءمدیریت باشگاه شاید وزارت ورزش را مقابل فرهاد مجیدی قرار دهد، اما تصمیمات بحران‌ساز برای باشگاه‌ها انکارناپذیر است و این تردید را ایجاد می‌کند که عمدی در سیاست‌گذاری‌های غلط وجود دارد.
این فقط حکایت پایان سال ۹۸ نیست، بلکه از بحران‌های سال ۹۹ در استقلال و پرسپولیس خبر می‌دهد.
استعفای مدیران دو باشگاه پرسپولیس و استقلال با فاصله یک هفته، نشانه واضح مشکلات مشابه دو باشگاه بود. محمدحسن انصاری‌فرد دو هفته پیش، و علی فتح‌الله‌زاده در ابتدای هفته گذشته، از مدیریت پرسپولیس و استقلال استعفا دادند، اما نه موضوع دخالت هیات مدیره در کار انصاری‌فرد و نه بیماری علی فتح‌الله‌زاده، هیچ یک دلیل واقعی این جدایی‌ها نبود.
انصاری‌فرد و فتح‌الله‌زاده که سابقه سال‌ها مدیریت در این دو باشگاه را داشتند، با عطش بسیار برای به دست آوردن دوباره صندلی مدیرعاملی این باشگاه‌ها بر سر کار آمدند. اما خیلی زود به این نتیجه رسیدند که دوران تازه مدیریت در این باشگاه‌ها با آنچه در سالیان پیشین تجربه کرده بودند، متفاوت است.
محمدحسن انصاری‌فرد پس از بحران جدایی برانکو ایوانکوویچ مدیرعامل پرسپولیس شد، اما او نیز نتوانست با گابریل کالدرون، سرمربی خارجی پرسپولیس، بیش از نیم‌فصل همکاری کند. عمل نکردن به تعهدات مالی، باعث شد تا کالدرون از پرسپولیس جدا شود و یک بدهی بزرگ دیگر به بدهی‌های باشگاه اضافه شد. انصاری‌فرد نه تنها در ادامه همکاری با کالدرون ناموفق بود، بلکه در دوره کوتاه مدیریت او، خرید ناموفق بازیکنی مثل استوکس باعث شد تا باشگاه با حاشیه‌هایی مواجه شود.
علی فتح‌الله‌زاده از روزهایی که آندره استراماچونی، سرمربی پیشین استقلال، به دلیل متعهد نبودن باشگاه همکاری خود را با فسخ یک‌طرفه و شکایت برای دریافت خسارت پایان داد، خود را وارد معرکه بازگرداندن استراماچونی به ایران کرد و با عضویت در هیات مدیره باشگاه استقلال، به جای آن که به بازگشت استراماچونی کمک کند، با ادعاهایش درباره استراماچونی، جدایی سرمربی ایتالیایی استقلال را قطعی کرد. او پس از مدتی عضویت در هیات مدیره، سه هفته پیش سرپرست باشگاه استقلال شد، اما خیلی زود تصمیم گرفت به بهانه بیماری استعفا دهد.
دلایل این استعفاها چیست؟ محمدحسن انصاری‌فرد که مدت‌ها مدعی بود با طراحی یک «اپلیکشین» می‌تواند برای باشگاه درآمدزایی کند و حتی آن را به خودکفایی برساند، خود می‌دانست که «اپلیکیشن» پرسپولیس هرگز از ظرفیت اقتصادی برای پرداخت هزینه‌های باشگاه برخوردار نخواهد شد. انصاری‌فرد وقتی با شکایت برانکو ایوانکوویچ، گابریل کالدرون و چندین بازیکن مواجه شد، با محاسبه‌ای ساده می‌دانست که باشگاه توان پرداخت این بدهی‌ها را ندارد و شاید بهترین تصمیم، جدایی از پرسپولیس بود.
علی فتح‌الله‌زاده که دوره بسیار کوتاهی را به عنوان سرپرست باشگاه استقلال گذراند، اگرچه در روزهای اول حضورش و در مصاحبه‌های پی در پی با شبکه‌های تلویزیونی در ایران وعده می‌داد که برای باشگاه درآمدهای بزرگ خواهد ساخت، اما پس از رسیدن اولین حکم ها از سوی فیفا با شکایت وینفرد شفر و بازیکنان سابق استقلال، و با احتمال این که پرونده شکایت استراماچونی نیز به زودی روی میز او می‌آید، خود را در مخمصه مالی بزرگی دید و خودش بهتر از همه می‌دانست که آن وعده‌های درآمدزایی و ساخت ورزشگاه و حضور لیونل مسی در استقلال، حتی برای مزاح در برنامه‌های تلویزیونی هم مناسب نیست و گرهی از گره‌های استقلال باز نمی‌کند.
وزارت ورزش و جوانان که مالک دو باشگاه پرسپولیس و استقلال است، هرگز نتوانست با واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی یا تغییر ساختار مدیریت این باشگاه‌ها، مشکلات اقتصادی آنها را حل کند. فقط با تغییر مدیریت‌ها به مشکلات افزوده شد و هیچ مدیری پس از خلق بدهی‌های تازه، مسئولیتی در قبال دوران مدیریت خود بر عهده نگرفت و با استعفای چند خطی و ادعای خدمت، رفت.
در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، یک حقه اقتصادی در سالیان اخیر مرسوم شده است و باشگاه‌ها با ابداع این روش روزگار می‌گذرانند. استقلال و پرسپولیس عادت کرده‌اند که درآمدهای فصل آینده خود را پیش‌خور کنند. «اسپانسرها» یا حامیان مالی نیز با پرداخت زودهنگام درآمد فصل آینده باشگاه منافعی دارند، چون طرف قراردادشان همواره بدهکار است و نمی‌تواند درباره مبلغ قرارداد تازه در فصل آینده تصمیم بگیرد، و این نکته حامی مالی را به باشگاه تحمیل می‌کند و رقابتی بین حامیان مختلف پدید نمی‌آید که سود باشگاه را افزایش دهد.
انصاری‌فرد و فتح‌الله‌زاده، در روزهایی از پرسپولیس و استقلال استعفا داده‌اند که درآمدهای آینده این باشگاه‌ها پیش‌خور شده است و فرصت آن که با دریافت درآمدهای فصل آینده بتوانند بدهی‌ها را بپردازند، وجود ندارد. این، شاید عملیات فرار از مدیریت استقلال و پرسپولیس باشد. هر دو باشگاه فرصت‌های کوتاهی برای پرداخت بدهی‌های خود دارند. نه رسول‌پناه، دندانپزشک وزیر ورزش و جوانان، که عضو هیات مدیره باشگاه پرسپولیس بود و پس از انصاری‌فرد مدیریت باشگاه را برعهده گرفت، و نه احمد سعادتمند، عضو جدید هیات مدیره استقلال، که با پذیرش استعفای فتح‌الله‌زاده جانشین او خواهد شد، نمی‌دانند در آینده نزدیک باید از کدام منبع بدهی‌ها را بپردازند. هر دو باشگاه در خطر محرومیت از پنجره نقل و انتقالات قرار گرفته‌اند و با پرداخت نشدن بدهی‌ها، در فصل آینده نمی‌توانند مجوز حرف‌های برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا دریافت کنند. فراموش نکنیم که فدراسیون فوتبال ایران همین یک ماه پیش به دلیل ارائه اطلاعات دروغین درباره صورت‌حساب مالی باشگاه‌ها و صدور مجوز حرف‌های به رغم بدهکار بودن ۴ باشگاه، از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا جریمه شد و ای‌اف‌سی در پروژه راستی‌آزمایی درباره باشگاه‌های ایرانی در فصل آینده سخت‌گیری می‌کند.
منبع: سایت بریتانیائی ایندیپندنت به زبان فارسی، ۱ فروردین ۱۳۹۹
تصویر برگرفته از سایت فرارو، ۱ فروردین ۱۳۹۹