پس از سال‌ها فساد و سوء مدیریت که لبنان را تا مرز سقوط اقتصادی برد، دولت راهکار بدیعی را برای رفع این مشکل ارائه کرد: وضع مالیات بر مکالمات اپلیکیشن محبوب واتساپ.
واکنش به این تصمیم سریع و خشونت‌بار بود. تظاهرات خودجوش از ساعات پایانی روز پنج‌شنبه، نه فقط در بیروت که در سراسر کشور، به راه افتاد. در طول شب و تا صبح روز بعد، معترضان خیابان‌ها را مسدود کردند، لاستیک‌ها را آتش زدند و با نیروهای امنیتی برخورد کردند.
دولت به سرعت تغییر موضع داد و وضع مالیات را لغو کرد، اما دیگر دیر شده بود. تظاهرات به سرعت تغییر مسیر داد و به خشمی علیه فساد، بحران اقتصادی و طبقه بندی سیاسی در لبنان تبدیل شد.
خالد دقماق ۲۳ ساله از جمله معترضینی است که روز جمعه در راهپیمایی به سمت پارلمان این کشور در مرکز شهر بیروت حضور داشت. او می‌گوید: «سیاستمداران ما دارند ما را می‌کشند. همه چیز گران است. کار نیست، پول نیست. هیچ چیز نیست».
هنوز آتش‌سوزی‌های شب گذشته در بیروت خاموش نشده بود که صبح جمعه معترضان باز آتش زدن را شروع کردند. هزاران نفر به سمت پارلمان به راه افتادند. دولت تمامی بانک‌ها و مدارس را تعطیل کرد.
این بزرگترین تظاهرات لبنان از سال ۲۰۱۵ است. سال ۲۰۱۵ نیز هزاران نفر در اعتراض به ماه‌ها بحران زباله و انباشته شدن آن در خیابان‌ها، دست به تظاهرات زدند. به نظر می‌رسد که تاثیر تظاهرات اخیر در لبنان حتی از اعتراضات ۲۰۱۵ نیز بیشتر باشد.
لبنان در گذشته نیز شاهد اعتراضات مشابهی بوده، اما تمام آنها از سوی نظام سیاسی فرقه‌ای این کشور خنثی شده بود؛ نظامی که از زمان پایان جنگی داخلی این کشور که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ در جریان بود، در لبنان ریشه دوانده است. با این‌حال حنین متی ۳۰ ساله که مترجم است، می‌گوید این بار فرق می‌کند.
او که بیرون از پارلمان در حال آرایش کردن صورتش به شکل دلقک بود، می‌گوید: «این‌بار هیچکدام از معترضان علیه یکدیگر نیستند. ما همه با هم اینجا هستیم. ما اینجا آمده‌ایم تا بگوییم که قدرت دست مردم است. ما از دست این نظام خسته شده‌ایم. آنها همه‌شان مجرم اند».
منبع: سایت ایندیپندنت بزبان فارسی