مقداد عسکريان
اخیراً سایت “مهر نیوز” مطلبی منتشر کرده با اين عنوان که «پارتنرهای جنسی را در سایت های ایرانی پیدا کنید!» این خبرگزاری، در ادامه، از درج قريب الوقوع آگهی هایی در سایت های مختلف خبر داده که مضمون شان در ظاهر پیدا کردن شریک برای یادگیری مهارت های مختلف مانند زبان خارجی، جامعه شناسی، کنکور و مسایلی از این قبیل است. مهرنيوز اما درج این آگهی ها را صرفاً ظاهر امر معرفی کرده و هدف شخص آگهی دهنده را پیدا کردن «پارنتر جنسی» دانسته است!
پدیده هائی اینچنین – مانند ازدواج های سفید – با ابتکار عمل جوانان ایرانی در کشوری رشد می‌کند که حکومت اسلامی در آن حاکم است؛ حکومتی که دایرهء تبعیض را چنان گسترده کرده که از يکسو دخترها نمی خواهند دختر باشند و، از سوی ديگر، برای دوست پسر یا دختر یابی باید «آگهی پوشيده» منتشر کنند.
حکومت اسلامی، به زعم خود، مشکلات جنسی جوانان را با رواج دادن صیغه حل کرده و می پندارد که با توجه به آسانی صیغه، و امکاناتی که حکومت در اختیار مؤسسات ارائه کنندهء صیغه ها می گذارد، مسئله برای جوانان منتفی شده است. اما نتيجه از يکسو، همانطور که نمایندهء قم چند روز پیش اعلام کرده، تبديل شدن شهر قم به فاحشه خانه ای با روسپيان چادری و مقنعه در هر کوی و برزنی بوده و، از سوی ديگر، جوانانی که احساس می کنند نبايد با تمهيدات به اصطلاح «شرعیِ» حکومت همراهی کنند دست به ابتکار عمل زده و خود روش هائی را بر می گزینند که بر آمده از حکومت اسلامی نباشد. بعبارت ديگر، چهل سال سلب آزادی از جوانان و نوجوانان نتیجه ای نداده است و اکنون حکومت اسلامی با رویش جوانه های جدیدی روبرو است. توجه کنيد که قصد نگارنده ارزيابی خوب و بد ابتکار اين جوانان نيست و صرفاً می خواهد نشان دهد که حکومت اسلامی در چهل سال گذشته، علیرغم وارد کردن حوزه به دانشگاه ها و اسلامی کردن مدارس و دانشگاه ها، نتوانسته است ارزش های غير انسانی خود را به تمامی جامعه بسط دهد.
در حکومت اسلامی از يکسو دختران جوانِ «خودی» با ظاهری بسیار بزک کرده به تکیه های حسینی می روند و نذری جمع می کنند و، از سوی ديگر، دخترانی هستند که برای داشتن حداقل حقوق انسانی خود، نمی خواهند ديگر دختر باشند.
در اين حکومت در زندان به جوانان تجاوز می‌شود، آمار خودکشی جوانان سیر صعودی دارد، جانبازان جنگ در قم – اين مهد حکومت اسلامی – خودکشی می کنند و….
بدينسان، چنین حکومتی از کشور ما موجودی ساخته که براستی شایستهء نام ایران نیست. اين ايران ايران ملت ايران نيست و، اگر به تمام موارد بالا دزدی و فساد و قتل های حکومتی را هم اضافه کنیم، در می يابيم که اشغال شدن این سرزمین توسط بيگانگانی با عنوان سر دمداران حکومت اسلامی و عاملان شان يک واقعيت قطعی است و بازگشت آن به نام پرافتخار و تاريخی اش تنها با برافتادن و انحلال اين حکومت متحقق می شود.
۲۲ آبان ۱۳۹۸ – ۱۳ نوامبر ۲۰۱۹