نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، در پیامی از زندان قرچک با حمایت از تلاش زنان ایرانی برای توقف حجاب اجباری و برخورداری از حق پوشش، جمهوری اسلامی را یک «حکومت استبدادی زن‌ستیز» خواند که ارزش‌های انسانی را وارونه کرده است.

جمهوری اسلامی ۴۲ سال پیش نخستین وزیر زن تاریخ ایران را اعدام کرد. فرخ‌رو پارسا پیش از اعدام آرزوی “آتیه بهتری برای زنان” کرد. به باور ایرج مصداقی، تحلیلگر سیاسی، اعدام او خصلتی “ایدئولوژیک و زن‌ستیزانه” داشته است.

کانون صنفی معلمان ایران مسئولیت مرگ زن ۱۷ ساله اهوازی را بر عهده حاکمیت ایران و قوانین زن‌ستیز دانسته است. دادستان کل کشور اما فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را علت این قتل فجیع دانسته است.

ابن میزان از خشونت و سرکوب جنسیتی در ابعاد و لایه‌های مختلف به بدن زن که تحت لوای حکومت اسلامی در تمام قوای آن در حال تولید و بازتولید است چگونه در زندگی افراد به مثابه فرهنگی ضد زن و خشونت‌زا جریان یافته است؟

حکومت ایران برای چهار سال عضو یک ارگان عالی حقوق زنان در سازمان ملل شده

۲۳ تشکل زنان ایرانی در کشورهای مختلف حرکتی مشترک را سازمان دادند تا از مبارزات زنان ایران حمایت کنند. دوران کرونا همراه با سیاست‌های زن‌ستیز در ایران عرصه را بر زنان تنگ تر کرد.

سمیرا زرگری، سرمربی تیم ملی اسکی آلپاین بانوان به دلیل ممنوع‌الخروج شدن از سوی همسرش نتوانست در در رقابت‌های جهانی اسکی در ایتالیا شرکت کند.

کمپینی به راه افتاده است علیه ناموس‌پرستی. این کمپین مردان را تشویق و دعوت می‌کند که برای مبارزه علیه ناموس‌پرستی و قتل‌های ناموسی کنشگری کنند