Author: محمود ابطحی

مجله تایم گرتا تونبرگ، نوجوان کنشگر محیط زیست را به عنوان شخصیت سال ۲۰۱۹ میلادی انتخاب کرد و با انتشار عکس او نوشت: «نیروی جوانی». گرتا تونبرگ ۱۶ ساله که سوئدی است به خاطر فعالیت‌هایش در جهت آگاه‌سازی جهانی در مورد خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین و نیز با انتقاد از سیاست‌مداران

رده‌بندی موسسه کیو اس(QS) برای سال ۲۰۱۹ میلادی نشان می‌دهد که لندن همچون سال گذشته بهترین شهر دانشجویی جهان است ولی ترکیه و امارات هر یک با ثبت دو شهر در میان ۱۲۰ شهر برتر جهان، می‌توانند مقصدهای جذابی برای دانشجویان ایرانی باشند.

آنچه گام چهارم حکومت در کاهش تعهدات برجامی را مهم می‌کند، تبدیل مرکز فردو از یک سایت تحقیقاتی به یک سایت فعال هسته‌ای است. نیویورک تایمز یادآوری می‌کند که بر پایه توافق سال ۲۰۱۵ برجام، ایران اجازه ندارد در سایت فردو مواد هسته‌ای نگهداری کند.

روز چهارشنبه پس از ارائه استعفای بوریس جانسون به ملکهٔ بریتانیا و پذیرفته شدن آن، تبلیغات انتخاباتی برای رای گیری زود هنگام پارلمان بریتانیا، رسما آغاز شد.

تظاهرات های گسترده ضد حکومتی صلح آمیز و غیر صلح آمیز، در هفته های اخیر در کشورهایی در هر قاره برگزار شده است: الجزایر ، بولیوی ، انگلیس ، کاتالونیا ، شیلی ، اکوادور ، فرانسه ، گینه ، هائیتی ، هندوراس ، هنگ کنگ ، عراق ، قزاقستان ، لبنان و کشورهای دیگر.

ترس خامنه‌ای و واكنش از روی وحشت اش که بدان خاطر علناً دستور کشتار می‌دهد از آنجاست که می‌داند مردم ایران فهمیده‌اند در «باطن ذات» او و اطرافیان اش چه می‌گذرد و از همین روست که تلاشی هم برای پنهان کردن اش نمی‌کند.

مبارزان سکولار دموکرات باید مراقب باشند در روند مبارزه دچار دروغ‌گویی نشوند زیرا اين کار اعتماد هم میهنان به مبارزان را از میان می‌برد و یا اساساً مانع ایجاد اعتماد می‌شود. پس من هم توضیحی را در کنار تصویری که قبلا منتشر کرده بودم و بی ربط از آب در آمده بود افزودم.

برخی اظهارات اخير سياسی نويسان، بخصوص در جريان برگزاری کنفرانس ساليانه حزب مشروطه ايران (لیبرال دموکرات) مرا واداشته تا مطلب اين هفته ام را به مسئله تلاش برای کم اهميت نشان دادن گفتمان سکولار دموکراسی و نتايج خسران بار آن اختصاص دهم.

به گزارش سلیت رادیو فرانسه (آر اف آی)، در حالی که پیش از این، خبر بازگشت برخی الواح هخامنشی از دانشگاه شیکاگو به ایران و نمایش آنها در موزه ملی اعلام شده بود، پروفسور کریستوفر وودز، رئیس مؤسسه شرق‌شناسی این دانشگاه گفته است که «تضمینی» برای بازگشت باقی‌مانده آثار وجود ندارد.

بیشتر منتقدين – که در میان شان شوربختانه کمتر از تعداد انگشتان یک دست اشخاص معتبر و صاحب نامی نیز وجود دارند – این نهاد را (که «شورای مدیریت گذار» نامیده می‌شود) تنها با یکی از دست اندرکاران مؤسس آن یکی گرفته و با حملهٔ شخصی به آن فرد، قصد آن دارند که اين نوزاد را در گهواره خفه کنند.

فاشیست‌ها، با استفاده از سیاستی «همه با همی» توانستند گرایش های گوناگون سیاسی را حول یک محور قرار داده و رفته رفته به زیر پرچم خود بکشند و به طور کامل هژمونی را از آن خود کرده و بر همهٔ گروه‌های سیاسی ديگر غلبه کنند. این نوشته‌ء موسولینی که «فاشیسم از زیر خرابه‌های دکترین‌های لیبرال، سوسیالیست و دموکراتیک عناصری را که هنوز زنده‌اند بیرون آورده و … یک سنتز نو می‌سازد» به روشنی نشان‌گر اینگونه سیاست‌ گذاری فاشیست ها است.

درک معنای ادعای اين سازمان، مبنی بر پذيرش گفتمان «سکولار دموکراسی»، می تواند حائز اهميت بسیار باشد و لازم است دربارهء آنچه در پس و پشت اين ادعا نهفته است انديشيد. و در اين رابطه است که لازم می بينم شرح کوتاهی نيز از گفتمانی که با نام «سکولار دموکراسی» شناخته می‌شود بدهم.

دشمنان نامحسوس مدرنیته در کنار ملاها، و سایر دشمنان سنتی مدرنیته، با سوء ‌استفاده از واژهٔ مقدس شدهٔ «مردم»، در یک دم خط رد می‌کشند بر سخنان کسانی که در اپوزیسیون دموکراسی‌ خواه در جایگاه نخبگانی قرار دارند که پس از سال‌ها تلاش برای چاره‌سازی به راه‌‌حل‌هایی برای آزادسازی ایران و ایرانیان رسیده‌اند.

گزارش ها حاکی از این است که در روز دوشنبه ۱۱ شهریور یک زن ایرانی در برابر یکی از واحدهای قضایی تهران اقدام به خودسوزی کرده است. این بانو که به دلیل «بد حجابی» در اسفندماه ۱۳۹۷ توسط مأموران حکومت اسلامی بازداشت شده بود و با قرار تأمین آزاد بوده است،

این وضعیت همان چیزی است که حزب سکولار دموکرات ایرانیان در مورد اتفاق افتادن اش هشدار می‌داد. در این مسیر، برخی که بیانیهٔ ۱۴ نفر را دست‌آویزی برای تبلیغ شعار «همه با هم» کرده‌اند، آمیزه‌ء غریبی از این دو موضوع متفاوت را برساخته‌ و، با سوء‌ استفاده از این در هم آمیختگی، بجای پاسخگویی به انتقادات مطرح شده، به شخصیت منتقدان و کاستی‌های روانی آنان می‌پردازند.

آيا هنگامی که سکولار دموکرات های گرد آمده در زير پرچم جنبش سکولارر دموکراسی ايران خواهان ايجاد تنها اردوگاه اپوزیسیونی است که هنوز آلترناتیو خود را به ملت ایران ارائه نکرده است، فریب «همه با هم» جز دشمنی آشکار با این اردوگاه و ایجاد مانع بر سر راه این اپوزیسیون، که بزرگترین حامیان را درون ایران دارد، برای ملت ایران “سود” ديگری دارد؟

منطقی آن است که پيدا کنيم هر یک از راه حل‌هایی که گروه‌های گوناگون اپوزیسیونی مطرح می کنند با مسئلهء «ایجاد تبعیض‌‌های تازه» چه رابطه‌ای دارد. يعنی باید توانائی «تبعیض ‌‌زدایی» این راه حل‌ها را با هم مقایسه کرد. هر راه حلی که نسبت به رفع تبعیض حساس‌تر و کارآمدتر باشد مناسب‌تر و به خواست ملت ایران نزدیک‌تر است.

برای اینکه از تجربهٔ صربستان درس بگیریم، لازم است در نظر داشته باشيم که اگرچه مردم صربستان توانستند اسلوبودان میلوسویچ را از قدرت بیاندازند اما در استقرار دموکراسی موفق نبودند و اکنون، نوزده سال پس از آن رویداد، ملت صربستان هنوز هم در ایجاد حکومت دموکراتیک ناموفق‌ هستند. براستی چرا؟