برچسب: تبعیض

پدری بلوچ، سه‌شنبه ۲۰ شهریور، در واکنش به ثبت‌نام نشدن فرزندش در مدرسه‌ای واقع در مهرشهر زاهدان اقدام به خودسوزی کرد.

نامزدها می‌دانند که هرچقدر شکاف میان حکومت و مردم شدیدتر شده، اما شاید در یک نقطه بتوانند توجه مردم، حتی مردم معترض را به خود جلب کنند و آن سرکوب مهاجران افغانستانی است.

در پی اعتصاب غذای سه زندانی سیاسی در اعتراض به «طرح اتهامات غیرمرتبط با فعالیت‌های آنها»، ماموران زندان اوین پس از «ضرب و شتم»، آنها را به «سلول انفرادی» منتقل کردند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از اتحادیه آزاد کارگران ایران، روز دوشنبه دهم اردیبهشت ۱۴۰۳، جمعی از بازنشستگان مخابرات در مقابل ساختمان های این شرکت در شهرهای تهران، سنندج، اهواز، تبریز، اصفهان، اردبیل، شهرکرد، قروه، بروجرد، ارومیه، زنجان، خرم آباد، همدان، کرمانشاه و رشت، با سر دادن شعارهایی اعتراضی دست به تجمع زدند.

زندانیان سیاسی زن در زندان اوین در پیامی به مناسبت روز جهانی زن بر لزوم تشریح مفهوم «آپارتاید جنسیتی» در ایران «در مسیر مبارزه علیه تبعیض» تأکید کردند.

وضعیت حقوق زنان در جمهوری اسلامی ایران یک مسئله نگران کننده است که نقض‌ سازمان یافته و فراگیر آن، در چارچوب‌های حقوقی و اجتماعی ریشه دوانده است. این گزارش، چشم‌انداز پیچیده تبعیض جنسیتی را بررسی می‌کند

تصویر از شبکه‌های اجتماعی: در یک برنامه تلویزیون ایران، از زنانی که فرزند معلول دارند یا پایان خودخواسته بارداری را به جای داشتن فرزند معلول شدید قبول کرده‌اند، مصاحبه‌ای به‌مانند بازجویی کرد که به انتقادات گسترده در فضای مجازی منجر شد.

اگر براس مقایسه با جوامعی که در آنها زندگی متمدنانه و معمولی جاری است، نگاهی هم به وضعیت کودک و نوجوان در چند سال اخیر در ایران و  نحوه برخورد حکومت اسلامی به آنها بندازیم، مثال های زیادی از تبعیض را مشاهده خواهیم کرد

سپیده رشنو، زن مخالف حجاب اجباری با انتشار تصویری در حساب کاربری اینستاگرام خود با پوشش اختیاری و بدون حجاب نوشت: «امروز؛ دهم مهر ماه ۱۴۰۲، با همین پوشش، همراه با وکیلم آقای پناهی‌پور در دادگاهی حاضر خواهم‌شد برای دفاع از دو اتهامی (تشویق به فساد و فحشا و تبلیغ علیه نظام) که مصداق آن‌ها تنها پست اول صفحهٔ اینستاگرام‌ من است.»

متن «لایحه عفاف و حجاب»، مصوبه هفته گذشته مجلس شورای اسلامی، انتقادات بسیاری را در همین چند روز به‌همراه داشته است.

چرا صدای معلولان در رسانه‌های جمهوری اسلامی دیده نمی‌شود؟ این بخشی از واکنش‌ها به یک خبر صداوسیمای ایران بود که در آن، مجری از وضعیت «یک معلول ذهنی در فرانسه» خبر می‌دهد.

بررسی میدانی و تحلیلی یک رسانه در ایران نشان می‌دهد که افزایش تعداد داروخانه‌ها موجب افزایش تبعیض در دسترسی مردم به دارو در مناطق و شهرهای مختلف ایران شده است.

در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی آمده که از سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ تا سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ تنها ۱۷۸ هزار و ۲۳۸ دانش‌آموز به چرخه تحصیل برگشته‌اند که این آمار کمتر از ۵ درصد کل دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در این بازه زمانی است.

در حالی که نظام جمهوری اسلامی از سالها قبل استفاده از فضای مجازی و اینترنت را برای گروه زیادی از مردم، محدود کرده است حالا وزیر علوم گفته «اینترنت باز» بزودی برای اساتید دانشگاه فعال می‌شود.

در مورد چگونگی رفع این تبعیض در جوامع مختلف نظریه های گوناگونی وجود دارد. یکی از شایع ترین نظریه ها روی رابطه اینگونه تبعیض با «سطح رفاه» و «وضعیت اقتصادی» جامعه متمرکز است.

در برنامه پیش گفتیم که حکومت ایدئولوژیک چه مذهبی باشد چه غیرمذهبی یا حتی ضد مذهبی، منشاء انواع تبعیض است و خوب همه می‌دانیم که ایران یکی از کشورهایی است که تحت سلطه حکومت ایدئولوژیک قرار گرفته و ما که مردم آن هستیم سالها است که با تبعیض حاصل از آن دست و پنجه نرم می‌کنیم

در دوران معاصر ما با دو نوع جامعه روبرو هستیم: جامعه بسته و جامعهء باز. همین عبارت «زندگی معمولی» هم که در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» مطرح شده در جامعه باز است که معنی پیدا می کند. حالا چجوری؟ اجازه بدهید اول مفهوم جامعه بسته را توضیح بدهم.

عبدالحمید اسماعیل‌زهی در خطبه‌های آخرین نماز جمعه سال ۱۴۰۱، حاکم شدن نگاه مذهبی بر کشور را عامل بن‌بست سیاسی ایران خواند و گفت ایران رنگین‌کمانی از قومیت‌ها، مذاهب و تکثرهاست که نگاه مذهبی حاکم در ۴۴ سال نتوانسته بین آن‌ها مساوات و تعادل برقرار کند و این نگاه با شکست مواجه شد.

با افراد دارای معلولیت که به دلیل عدم فرصت‌های برابر، استعداد و علایق هنری خود را در خفا و به دور از چشم عموم پی می‌گیرند در گفت‌وگو قرار گرفتیم. آنها می‌گویند جامعه ابتدا معلولیت را می‌بیند بعد بر پایه آن به قضاوت می‌رسد.