وقتی عنوان «فرزند یک اعدامی» به هویتشان الصاق شد که کودک چند سالهای بودند. بسیاری از آنها هیچگاه آغوش پدر یا مادر را حس نکردند و سنگینی فرزند یک اعدامی بودن، تمام کودکی و رویاهایشان را پر کرد. برخی از آنها هنوز از حس بیاعتمادی و نا امنیای میگویند که از آن سالها همراهشان مانده است.
ادامه ◄