در مورد آنها که شعارها و ادعاهاشان مطلقاً با عملکردشان نمی خواند، يک مثل شیرین فارسی می گوید: «آفتابه لگن هفت دست؛ شام و نهار هیچی». معادل عربی این مثل هم جالب است: «دخانك عماني؛ طعامك ماجاني» (دودی که راه انداختی چشمم را کور کرد؛ ولی از دست پختت خبری نیست!)
مصداق اين مثل هم وجود و رفتار سازمان های پر طمطراقی است که زياد شعار می دهند و هدايت می کنند اما، عملاً، حرکتی در راستای منافع مردم ايران نداشته و ندارند.
