برای نسل من عرق خوری ماجرایی متفاوت از نسل‌های قبل بود. در میان بگیر و ببندهای دهه‌های ۷۰ و ۸۰ که فصل آغاز می‌گساری برای نسل من بود، خوردن چند پیاله عرق داستانی بود پر آب چشم که خریدن و خوردن و کور نشدن و دستگیر نشدن بعدش توسط کمیته و بسیج، حاشیه‌هایش بود. این حاشیه‌ها البته از نظر تدارکات و برنامه‌ریزی بر متن داستان که مستی و سرخوشی چند ساعته در کنار دوستان بود می‌چربید و چه بسا بتوان گفت برای ما حاشیه‌های عرق خوری از متن مهم‌تر بود.
ادامه ◄
