اخیراً یک پژوهش به ابعاد مختلف «اقداماتِ آنلاین» دولتهای ایران، سوریه و مصر برای سرکوب فعالان خارج از کشور پرداخته است. مارکوس میشائلسن، پژوهشگر علوم سیاسی در پروژه خود با عنوان «ساکت کردن ورای مرزها: سرکوب فرامرزی و تهدیدهای دیجیتال علیه فعالان در تبعید از مصر، سوریه و ایران» روشها و انگیزههای سه رژیم سرکوبگر برای حمله به مخالفان در خارج از کشور را بررسی میکند. میشلسن نشان داده است که دولتهای اقتدارطلب که تاریخی از سرکوب فرامرزی را در کارنامه خود دارند، با بهرهگیری از گسترش اینترنت و تکنولوژی توانستهاند گستره بیشتری از مخالفان و منتقدان خود را به شکلی موثرتر کنترل و سرکوب کنند.
ادامه ◄