براساس جدیدترین گزارش سازمان ملل متحد، افغانستان برای پنج سال متوالی به عنوان مرگ‌بارترین کشور جهان برای کودکان شناخته شده است. در فهرستی که از سوی سازمان ملل متحد در این رابطه به تازگی منتشر شده است، پس از افغانستان کشورهای سوریه و یمن به ترتیب به عنوان کشورهای ناامن برای کودکان معرفی شده است. این گزارش می‌گوید که در سال ۲۰۱۹ میلادی در حدود ۳۴۱۰ کودک در رویدادهای مختلف خشونت‌بار قربانی شده‌اند. طبق این گزارش طالبان باعث قربانی شدن ۱۲۳۸ کودک در افغانستان شده‌اند و نقش دولت در تلفات کودکان ۱۰۳۲ کودک بوده است. همچنان طبق این گزارش داعش و گروه‌های مسلح ناشناس نیز در قتل کودکان در افغانستان نقش داشته‌اند.
شورای امنیت افغانستان در مورد این گزارش واکنش نشان داده است و آن را گزارش از اطفال در حال منازعه عنوان کرده است. با این حال شورای امنیت افغانستان، طالبان را به طور کل مسؤول اکثر تلفات اطفال در افغانستان می‌داند. سازمان ملل متحد در این گزارش عملکرد دولت افغانستان را که باعث کاهش تلفات کودکان شده است نیز یادآوری کرده است. براساس این گزارش نمودار تلفات کودکان در سال ۲۰۱۹ نسبت به سال ۲۰۱۸ کاهش را نشان می‌دهد که برمبنای این گزارش در پی تلاش‌های دولت افغانستان برای کاهش تلفات در کل کشور صورت گرفته است.
هرچند این گزارش سهم طالبان و دولت افغانستان را در قربانی شدن کودکان تقریبا نزدیک به هم می‌داند، ولی در واقعیت مسؤولیت قربانی شدن بیشتر کودکان در افغانستان برعهده طالبان است. زیرا طالبان بخشی از سنگرهای خود را در افغانستان با کودکان پر کرده‌اند؛ درنتیجه حملات نیروهای افغان و ناتو باعث می‌شود تا این کودکان حتی زودتر و بیشتر از بزرگسالان قربانی شوند زیرا آنان هنوز تجربه حفظ خود را در زمان حملات تهاجمی ندارند.
از سوی دیگر طالبان بخشی از حملات انتحاری و انفجاری خود را توسط کودکان انجام می‌دهند. گزارش‌های زیادی از مدارس دینی طالبان نشان می‌دهد که در این مدارس، کودکان از همان آغاز شستشوی مغزی شده و برای حملات انتحاری تربیت می‌شوند. رسانه‌های بین‌المللی ده‌ها مدرسه دینی در داخل خاک پاکستان را به تصویر کشیده‌اند که در آن کودکان صرفا آموزش حملات انتحاری می‌بینند. از سوی دیگر بخشی از مسؤولیت جاسازی مین‌های کنار جاده‌ای برعهده کودکان است زیرا آنان کمتر در معرض شک قرار می‌گیرند. همچنان شبکه‌های تروریستی در شهرها نیز برای ترور افراد توسط بمب‌های چسبی از کودکان استفاده می‌کنند. براساس گزارش‌ها کودکان در چهره گدا یا کودکان کار به خودروها نزدیک شده و با چسباندن بمب به خودرو باعث انفجار آن می‌شوند. بخشی از این کودکان بدون آن که عواقب این اعمال خود را بدانند، صرفا در قبال مقداری پول این اعمال را انجام می‌دهند.
قربانی‌های خشونت‌های جنسی
بیرون از چارچوب جنگ در افغانستان، کودکان در این کشور به یک شیوه دیگر نیز قربانی می‌شوند آن‌هم خشونت‌های جنسی است.
به‌هم‌ریزی اخلاق اجتماعی و از هم پاشیدن کانون خانواده در افغانستان، باعث شدت گرفتن انحراف‌های جنسی در افغانستان شده است. پدوفیلی یا میل جنسی به کودکان در افغانستان رواج خطرناکی یافته است. به‌صورت معمول متجاوزین برای این که جنایت‌شان درمورد تجاوز جنسی به کودکان پنهان بماند یک جنایت دیگر را نیز به آن اضافه می‌کنند که همان به قتل رساندن کودکان مورد تجاوز قرار گرفته است. در چند سال گذشته قتل کودکان پس از تجاوز شدت بیشتری یافته است. هرچند دولت تلاش کرده است تا با مجازات سنگین این گونه جنایت‌ها را مهار کند اما هرازگاهی گزارش‌های وقوع تجاوز به کودکان و پس از آن قتل آنان به گوش می‌رسد.
ربودن کودکان برای اخاذی از خانواده نیز از جمله روش‌های قربانی شدن کودکان است. بسیاری از این کودکان ربوده شده به دلیل عدم توان پرداخت وجه درخواستی به قتل می‌رسند. گزارش‌های زیادی در این رابطه در دادسراهای افغانستان وجود دارد.
با این که دولت افغانستان گفته است تمام تلاشش در راستای کاهش تلفات کشور به خصوص کودکان خواهد بود، با این حال تا زمانی که بخشی از مسوولیت جنگ در افغانستان روی شانه‌های کودکان باشد، قربانی شدن‌شان یک امر غیر قابل مهار خواهد بود.
منبع: سایت بریتانیائی ایندیپندنت به زبان فارسی، ۱۸ ژوئن ۲۰۲۰