به گزارش خبرگزاری (حکومتی – امنیتی) میزان، غلامحسین اسماعیلی سخنگوی دستگاه قضاییه، سه‌شنبه ۲۴ تیر/ ۱۴ ژوئیه در نشست خبری گفت: «رضا عسگری پیش از موعد در سال ۹۵ بازنشسته شده بود و در سال‌های پایانی خدمت و بعد از بازنشستگی به سرویس سیا وصل شده بود و به جهت اینکه آشنایی با فعالیت‌های موشکی ما داشت برخی از آن را به سازمان سیا فروخت و پول گرفت که شناسایی و بازداشت و محاکمه و محکوم به اعدام شد.»
در رسانه‌های داخلی ایران تا امروز هیچ خبری مبنی بر دستگیری، اتهام به جاسوسی و فرآیند دادرسی رضا عسگری منتشر نشده است اما ناگهان سخنگوی قوه قضاییه یک هفته پس از اعدام این متهم در پاسخ به پرسش خبرنگاری که درباره اجرای حکم «محمود موسوی مجد» از از او پرسید، اجرای حکم اعدام رضا عسگری را اعلام کرد و در پایان گفت: «لذا ما با کسی تعارف نداریم و با امنیت کشورمان معامله نمی‌کنیم.»
محمد موسوی مجد فردی است که برای نخستین بار ۲۰ خرداد نامش در رسانه‌های ایران از زبان سخنگوی قوه قضاییه مطرح شد. اسماعیلی خبر داد که موسوی مجد برای سرویس‌های اطلاعاتی سیا و موساد جاسوسی می‌کرد و محل تردد و اسکان قاسم سلیمانی را لو داده و به اعدام محکوم شده است.
اتهام جاسوسی در نظام قضایی جمهوری اسلامی به یک روال تبدیل شده است؛ اتهامی که با آن زندانیان را به حبس‌های طولانی مدت و اعدام محکوم می‌کنند. هفته آخر اردیبهشت هم سید جمال حاجی زواره، از کارمندان سابق هوافضای سپاه پاسداران در مکانی نامعلوم در تهران اعدام شد. اتهام او «جاسوسی برای کشور متخاصم آمریکا» بود.
اتهام جاسوسی صرفا به مسائل نظامی و سیاسی محدود نمی‌شود. حکومت جمهوری اسلامی بدون ارائه دلیل و مدرک به فعالین حقوق بشر، محیط زیستی، زنان و پژوهش‌گران نیز اتهام جاسوسی می‌زند و آنها را در زندان تحت فشار قرار می‌دهد. برای نمونه دو سال پیش سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، میمنت حسینی چاوشی محقق علوم اجتماعی و جمعیت‌شناس را به اتهام آنچه «نفوذ و جاسوسی اجتماعی» خوانده شده، بازداشت کرده بود.
منبع: سایت رادیو زمانه (مستقر در هلند)، ۱۴ ژوئیه ۲۰۲۰