محمود ابطحی
روز سه‌شنبه تعدادی از مسئولان امریکایی، شامل وزیر امور خارجه، سرپرست وزارت دفاع و رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا در مجلس نمایندگان و سنای امریکا گزارشی از استراتژی دفاعی و فعالیت‌های نظامی اخیر امریکا در رابطه با حکومت اسلامی در ایران را به اعضای آن دو مجلس ارائه کردند. اگرچه گزارش مذکور حاوی اطلاعات طبقه‌بندی شده بوده و در دو نشست غیر علنی ارائه شده است، برخی از مسئولان و سناتورهای حاضر در نشست در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران به نکاتی قابل توجه اشاره کرده‌اند.
ظاهرا در این نشست سه موضوع اصلی مطرح و مورد بحث قرار گرفته است. یکی پیرامون مجوز جنگ و مشخصا اینکه آیا دولت پرزیدنت ترامپ باور دارد که از مجوز صادر شده در سال ۲۰۰۱ (پس از حمله ۱۱ سپتامبر) برای مقابله با القاعده می‌تواند استفاده کند یا نه؟ پاسخ کوتاه پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا، این است که پاسخ به این پرسش را باید از وکلای دولت خواست؛ احتمالاً به این معنی که دولت سعی خواهد کرد از این موضوع که آن مجوز هنوز معتبر است دفاع کند؛ برخلاف برخی از سناتور‌ها و نمایندگان که آن مجوز را برای ورود به جنگ با ایران فاقد اعتبار می‌دانند.
این بحث مهمی است که در صورت ضرورت توسل به آن مجوز پیش می‌آید. به عبارت دیگر، اين مناظره نشان دهندهٔ آن است که دولت خود را موظف به گرفتن مجوز از مجلس برای ورود به جنگ با حکومت اسلامی نمی‌بیند و قصد دارد برای رویارویی با اين حکومت از آن استفاده کند. این امر به ویژه در تأکید سندرز، سناتور دموکرات، که «مردم امریکا به این دولت یادآوری کنند که بر پایهٔ قانون اساسی امریکا اجازه جنگ با مجلس است و نه با دولت»، هویداست و نشان می دهد که بر سر این موضوع اختلاف نظر جدی است.
دلیل دولت امريکا برای قانونی بودن استفاده از اين مصوبه نيز می‌تواند این باشد که مجوز موجود برای جنگ با تروریست‌های القاعده صادر شده است و سپاه پاسدارن که احتمالا آغاز کنندهء درگیری خواهد بود هم تروریستی است و هم با القاعده در ارتباط بوده است.
موضوع دیگر توجیه فرستادن نیرو‌ها و تجهیزات نظامی است که امریکا برای مقابله با حکومت اسلامی و نايبين اش به منطقه فرستاده است. در این مورد گزارش دهندگان نشان داده‌اند که چگونه تحرکات تروریستی حکومت اسلامی، در روزهایی که به جابجایی نیروهای امریکایی انجامید، تغییر کرده و اين واقعيت عملا خطر برای نیروهای امریکایی و متحدان شان در منطقه را افزایش داده بود. در مورد اثبات صحت مدعا نشان داده شده است که، پس از جابجایی نیروهای امريکائی، حکومت اسلامی قدری عقب نشینی کرده و، در نتيجه، فرستادن نیرو به منطقه سودمند افتاده است. البته به گفته رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا خطر هنوز برطرف نشده است.
موضوع مهم دیگر استراتژی دولت پرزیدنت ترامپ در برابر خطر تروریسم حکومت اسلامی است. دموکرات‌ها دولت را مورد انتقاد قرار داده‌اند که برنامهء بلند مدتی برای مقابله با خطر حکومت اسلامی ندارد. کریس مورفی، سناتور دموکرات و عضو کمیسیون روابط خارجه سنا، گفته است: «آنها [دولت امریکا] صرفاً امیدوارند که در پایان ایرانیان [حکومت اسلامی] تصمیم بگیرند که به میز مذاکره بیایند، بدون هیچ برنامهء روشنی که این امر چگونه اتفاق خواهد افتاد… آنها کوتاه نخواهند آمد». در اين رابطه دموکرات‌ها – که راه حل را ادامهء گفتگو در چارچوب برجام می‌دانند – از این که دولت ترامپ از برجام خارج شده ناراضی‌اند؛ در حالی که دولت مصمم است جلوی حکومت اسلامی را بگیرد و برجام را برای رسیدن به این هدف ناکارآمد می‌داند. آنها و سناتورهای جمهوری‌خواه می‌گویند وظیفهءحکومت اسلامی است که رفتارش را تغییر دهد تا پس از آن به گفتگو با آن بنشینند. از سوی دیگر مسئولان حکومت اسلامی می‌گویند با دولت ترامپ مذاکره نمی‌کنند. خامنه‌ای مذاکره را سم می‌داند و روحانی گفته است امروز تنها باید «مقاومت» کرد.
بدين ترتيب، از آنجا که دولت امریکا مشخص کرده است که حکومت اسلامی باید دست از دخالت در منطقه بردارد، در حالی که تروریست‌های سپاه به خرابکاری در منطقه ادامه می‌دهند، هنوز احتمال برخورد و درگیری نظامی بالاست.
با توجه به سخن دیروز ظریف که «اگر حکومت اسلامی مورد حمله قرار گیرد “همه” هزینهء آن را پرداخت خواهند کرد» می توان تشخيص داد که کاکمان، به نظر حکومت اسلامی، اگر برخوردی پیش آید تنها امریکا نخواهد بود که مقابل حکومت اسلامی قرار خواهد گرفت.
اگرچه در هر آن برخورد نظامی یا جنگی که درگیرد طرف جنگ حکومت استبدادی اسلامی خواهد بود و نه ملت ایران اما، در هر محاسبهء ممکنی، به سود ملت ایران است که خود اقدام کرده و ایران و منطقه را از نکبت این حکومت پاک کند. در این راه ایرانیان داخل و خارج باید با یکدیگر هماهنگ باشند تا بتوانند حکومت را به زیر کشیده و حکومتی سکولار دموکرات را جایگزین آن کنند؛ و برای این هماهنگی به یک نهاد ویژه نیازمندیم؛ نهادی که در محیطی امن و دور از دسترس حکومت باشد؛ نهادی که در محیطی امن و دور از دسترس حکومت باشد و اعضای آن از آسیب‌های آدمکشان اسلامی محفوظ بمانند. و تنها راه تشکیل چنین نهادی همکاری سازمان‌های سکولار دموکراتی است که برای رهایی ایران فعالند.
هم اکنون گفته می شود که حزب سکولار دموکرات ایرانیان، به همراهی حزب مشروطه ایران، مهستان جنبش سکولار دموکراسی ايران، و چند سازمان سياسی ديگر برای ایجاد یک جبههء فراگیر سکولار دموکرات در تلاشند و، در نتيجه، این وظیفهء همهء سکولار دموکرات های ایرانی است که، برای تضمين پيروزی چنين ائتلاف سازنده ای، خود را در راستای حمايت و شراکت از در چنين تلاشی آماده سازند.
۲ خرداد ۱۳۹۸ – ۲۳ مه ۲۰۱۹