«انجمن طلوع‌گستر بانوی بهشت تهران» یکی از معدود انجمن‌های مسئول جمع‌آوری زنان معتاد، کارتن‌خواب و خیابانگرد است که پس از هشت ماه فعالیت از سوی شهرداری تهران تعطیل شد.
وبسایت «عصر ایران» با انتشار گزارشی ویدئویی با اعلام تعطیلی انجمن «طلوع‌گستر بانوی بهشت تهران» اعلام کرد: «اگرچه هر روز به جمعیت زنان خیابانگرد و کارتن‌خواب اضافه می‌شود اما سرعت تعطیلی انجمن‌های اجتماعی رو به افزایش است، طی چند ماه گذشته خبر تعطیلی برخی از مهم‌ترین ان جی اوهای کمک کننده به زنان آسیب‌دیده به گوش رسیده است، به نظر می‌رسد یک بحران اجتماعی جدی پیش روست بحرانی که هیچ دولتی به تنهایی از پس آن برنمی آید و برون‌رفت از آن فقط با کمک ان جی اوهای مردم‌نهاد امکان‌پذیر است.»
این وبسایت در ادامه آورده است: «علی‌رغم فعالیت‌های پریسا افکار در منطقه ۹ تهران برای جمع‌آوری زنان معتاد و خیابانی انجمن او بعد از ۸ ماه از سوی شهرداری تهران تعطیل شد و دیگر به او اجازه فعالیت ندادند. این اتفاق باعث شد تا چرخه فرار و اعتیاد زنان در منطقه ۹ تهران بار دیگر افزایش یابد و به حالت قبل باز گردد.»
پریسا افکار، مدیر «انجمن طلوع‌گستر بانوی بهشت تهران» در این گزارش ویدئویی می‌گوید: « بیشترین میزان فرار از خانه‌ها از شهرهایی رخ می‌دهد که هنوز ریشه و باورهای سنتی در آن وجود دارد. به گفته او، لرستان، کرمانشاه، رشت و خوزستان بیشترین میزان فرار دختران و زنان را دارد که برای نجات خود به تهران فرار می‌کنند و بیشتر در پارک المهدی، واقع در میدان آزادی پاتوق دارند.»
پارک مربوطه واقع در میدان «آزادی» (شهیاد) تهران بر اساس این گزارش ویدئویی پاتوق دختران و زنان فراری از خانه و نیز فروشندگان مواد مخدر و قاچاقچیان انسان است.
پریسا افکار فعال حوزه زنان آسیب‌دیده در این گزارش اضافه کرده است: «در این پارک زنان بسیاری را می‌دیدم که بر روی سرشان چادر کشیده‌اند، آرام چادرشان را نصف شب از روی سرشان بلند می‌کردم می‌دیدم یک بچه در این بغلش و یک بچه در یک بغل دیگرش است و به خاطر ضرب و شتم‌های همسرش به تهران فرار کرده است.»
افکار روایت می‌کند بسیاری از زنانی را که به چرخه اعتیاد و تن‌فروشی وارد شده بودند سامان داده و با وجود مخالفت خانواده‌ها و تهدید به کشتن دختران، مکانی امن برای آنها فراهم کرده تا با کار کردن به زندگی عادی بازگردند. البته به گفته او، دخترانی هم بوده‌اند که بعد از فرار از خانه از سوی او و با کمک گشت شبانه شهرداری و نیروی انتظامی به خانه‌هایشان بازگردانده شدند و با مشاوره و صحبت با پدر و مادر آنان، خانواده زندگی بهتری برای آنها فراهم کرده است.
در این گزارش با اشاره به زنان و دخترانی که به دلیل تعصبات خانوادگی، زندگی‌شان در خانه پدری یا با همسرشان در خطر است درباره یکی از این زنان آمده است: «این یکی مدتی است که ساکن پارک شده تنها نیست؛ با کودک ده دوازده ساله‌اش از خانه‌اش در اهواز گریخته و می‌گوید از ترس جانش خانه شوهر را ترک کرده؛ نگران بوده که به سرنوشت غزل دچار شود همان دختر اهوازی که به دست نامزدش سربریده شد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «بسیاری از دختران و زنانی که شناسایی می شوند به خانواده‌هایشان تحویل داده می شوند مثل همین که حالا آمده‌اند تا یکی از دختران را تحویل پدرش بدهند؛ از او وعده می‌گیرند کاری به دختر نداشته باشد؛ اما بوده‌اند دخترانی که با وعده‌ها تحویل داده شده‌اند ولی مثل ماجرای رومینا داس پدر بر گردنشان فرود آمده است.»
پیشینه اجرای طرح‌های مرتبط با پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و کاهش آثار آن به سال ۱۳۸۲ در تهران باز می‌گردد که نخستین مددسرا یا گرمخانه نیز در پی آن در منطقه ۱۲ ساخته شد.
با اینهمه نهادها و مقامات مسئول حتی فعالیت‌های اجتماعی شهروندان را نیز که می‌تواند باری از دوش خود آنها کم کند نمی‌پذیرند و سازمان‌های نیکوکاری و مردم‌نهاد پس از مدتی فعالیت با بهانه‌تراشی و سنگ‌اندازی از سوی حکومت تعطیل می‌شوند.
در اسفندماه ۱۴۰۰ «خانه خورشید» نخستین مرکز نگهداری زنان معتاد و بی‌خانمان پس از ۱۵ سال فعالیت، به دلیل افزایش محدودیت‌ها تعطیل شد.
درست یکسال پیش از آن در اسفند ۱۳۹۹ نیز «جمعیت امام علی» ناگهان منحل اعلام شد و حتی برخی دست‌اندرکاران آن دستگیر شدند.
فشار بر سازمان‌های مردم‌نهاد در سال‌های اخیر روز به روز با حکومتی‌کردن این عرصه‌ها افزایش یافته است. برخی بر این باورند که این امر در راستای جایگزینی نهادهایی چون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیج در امر آسیب‌های اجتماعی است تا از نزدیک بر بخش‌های آسیب‌دیده و محروم جامعه مسلط شوند و در آنان برای مغزشویی و سوء استفاده از جمله به عنوان سرکوبگر و یا گوشت دم توپ نفوذ پیدا کنند.
برگرفته ای از سایت کیهان لندن، ۱۰ آوریل ۲۰۲۲