سی‌ویک سال پیش در چنین روزی، در ۲۹ فروردین‌ماه ۱۳۷۰، دکتر عبدالرحمن برومند، پیرو وفادار راه مصدق، دوست دیرینه و نزدیک‌ترین یار شاپور بختیار در راهروی ورودی خانه‌اش به‌دست آدمکشان جمهوری اسلامی که تیغه‌ی کارد خود را به سینه‌ی او فروکردند، ازپای‌درآمد. او که خود از بنیانگذاران نهضت مقاومت ملی ایران بود در آنزمان ریاست هیأت اجرائی آن را نیز برعهده‌داشت.
ادامه ◄
