محکومیت اخیر فعالان کارگری به احکام طولانی مدت حبس، باعث بهت و حیرت تمامی اتحادیه‌های کارگری در سراسر جهان شد. یکی از بزرگ‌ترین مجامع اتحادیه‌های صنفی در کانادا ضمن ابراز همبستگی با کارگران ایرانی معترض به دستمزد ناعادلانه و شرایط کاری نامناسب، حمایت بی‌قید و شرط خود را از آنها اعلام کرد. در همین راستا، دومین اتحادیه بزرگ صنفی در کبک نیز از کارگران کارخانه‌ها و حامیان آنها در ایران اعلام حمایت کرده است.
«کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری» (CSN) بیش از ۱۰۰ سال سابقه فعالیت دارد. این کنفدراسیون که نقش مهمی در مناسبات مدنی بازی می‌کند، به هشت فدراسیون و اتحادیه کوچکتر تقسیم می‌شود و نمایندگی بیش از ۳۰۰ هزار کارگر در ایالت فرانسوی زبان کانادا، یعنی کبک را برعهده دارد.
کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری در سال ۱۹۶۰، همزمان با موج انقلاب آرامی که ایالت کبک را نیز در بر گرفت، مانند سایر جامعه، از سیطره کلیسای کاتولیک خارج و سکولار شد. در آن زمان، کبک شرایط سیاسی و اجتماعی خوبی نداشت. در سال ۱۹۹۰که بحث استقلال کبک مطرح بود، کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری نیز از این تصمیم حمایت کرد. امروزه برنامه اصلی کنفدراسیون، بهبود کیفیت زندگی اعضای خود است و با تمرکز بر ارزش‌های خود، تلاش می‌کند شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی اعضایش را بهبود بخشد.
با توجه به نقش اساسی کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری بر زندگی مردم کبک، «ایران‌وایر» به منظور درک بهتر شرایط و بررسی تاثیر بالقوه این کنفدراسیون بر سایر اتحادیه‌های ایران و جهان، با «ژاک لتورنو»، رییس کنفدراسیون مصاحبه کرده است.
تاریخچه طولانی فعالیت‌ها
فعالیت اتحادیه‌های کارگری در کبک، یک سنت قدیمی است. لتورنو با تاکید بر تفاوت‌های عمیق فرهنگی و زبانی کبک با سایر نقاط امریکای شمالی، معتقد است که این موضوع در اتحادیه‌های کارگری نیز منعکس شده است: «در واقع، اتحادیه‌های کبک همیشه از مردم پیروی کرده‌اند و عملکرد آنها، بازتابی از خصوصیات فرهنگی و اجتماعی کبک در گذشته و حال بوده است. البته این الگو تنها مختص به کبک نیست بلکه شامل فدراسیونی است که سایر اتحادیه‌های دیگر را نیز در بر می‌گیرد.»
پس از انقلاب آرام و پیروزی سکولاریسم در کبک، اتحادیه‌ها نیز از روند تغییرات پیروی کردند. در دهه ۹۰ میلادی، زمانی که بحث استقلال مطرح بود، اتحادیه‌های کارگری نیز موضعی مطابق با نظر مردم گرفتند.
کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری وابسته به «کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری بین‌المللی» (ITUC) است که در سال ۲۰۰۶ با ادغام «کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه کارگری آزاد» (ICFTU) و «کنفدراسیون جهانی کارگران» (WCL) تشکیل شد.
کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری به وسیله روابط بین‌المللی خود، در صدر مبارزات برای ایجاد اتحادیه‌ها قرار داشته است. به گفته لتورنو، این کنفدراسیون در تقویت طبقه متوسط در کبک و کانادا نقش مهمی بازی کرده است.
کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری عامل اصلی بسیاری از دست‌آوردهایی است که طبقه متوسط کانادا امروز از آن بهره‌مند است. لتورنو بهبود برنامه مراقبت‌های بهداشتی در استان و فشار برای ایجاد عادلانه‌تر بیمه بیکاری در کنار سایر خدمات عمومی را، بخشی از اقدامات کنفدراسیون عنوان می‌کند. او با تاکید بر تعهد خود به پرداخت مستمر و عادلانه حقوق سهام‌داران، معتقد است که باید کار بیشتری انجام شود.
با وجود موفقیت‌های مهم کارگران در کبک، فدراسیون‌ها و اتحادیه‌های کارگری مانند کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری، همچنان در راه مبارزات خود برای بهبود کیفیت زندگی کارگران، با چالش‌های بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنند.
با توجه به این که کبک و حتی کل کانادا به دلیل بازنشستگی تدریجی نیروهای بومی، با کمبود نیروی کار رو به رو هستند، لتورنو معتقد است: «در نگاه نخست، شاید به نظر برسد که کارگران در برابر کارفرمایان دست بالا را دارند. اما کارگران، به ویژه نسل جوان که از شرایط شغلی خود رضایت ندارند، به دنبال فرصت‌های شغلی جدید در مناطقی هستند که بازار کار به سود آنها است. آنها از مزایای اتحادیه بی‌اطلاع هستند و نمی‌دانند که این قبیل اقدامات به ضرر عملکرد جمعی و فعالیت‌های اتحادیه‌ها است.»
اما نکته اصلی اینجا است که اگر این روند فردگرایی تداوم یابد، کارفرمایان نیز میلی بر بهبود شرایط کار نخواهند داشت.
فشار به دولت برای احترام به تعهدات خود
برای عملکرد صحیح دموکراسی، حضور متقابل جامعه مدنی در برابر دولت‌ها امری ضروری است. اتحادیه‌ها نیز جزو لاینفک جامعه مدنی هستند. لتورنو تاکید می‌کند که دولت کبک بزرگ‌ترین کارفرما در ایالت است. بنابراین، شفافیت مالی و تامین خدمات با کیفیت،از وظایف آن است. او می‌گوید کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری از طرق مختلف دولت را تحت فشار قرار داده است تا شرایط کارمندان دولتی را بهبود بخشد.
لتورنو همچنین اضافه می‌کند که کنفدراسیون قصد دارد با اعضای دولت ایالتی دیداری داشته باشد و در مورد کمبود نیروی کار در حوزه‌های کلیدی مانند آموزش و بهداشت،گفت‌وگو کند.
لتورنو هدف از این مذاکرات را بهبود شرایط کار عنوان می‌کند تا دولت بتواند[با افزایش انگیزه]، نیروهای بیشتری را حفظ کند.
تعهد به گشایش مرزها و توانمندسازی زنان و اقلیت‌ها
لتورنو می‌گوید به علت ترس پدید آمده ناشی از انتخاب دونالد ترامپ در ایالات متحده، پناهندگان غیرقانونی بسیاری به سمت مرزهای کانادا هجوم آوردند: «این موضوع باعث شکل‌گیری بحث‌های جدیدی شده است؛ به طوری که برخی سیاست‌مداران پوپولیست مانند “فرانسوا لگو”، نخست‌وزیر کبک، خواهان بسته شدن مرزها شدند.»
اما او معتقد است در حالی که کبک به شدت نیازمند نیروی کار است، بستن مرزها راه چاره نیست. می‌گوید دولت باید به نیازمندان کمک کند و به شکلی هوشمندانه برای ادغام این پناهنگان، اقدامات لازم را انجام دهد: «این ادغام باید در حالی که برای آنها شرایط کار عادلانه فراهم می‌شود و مهاجران را به یادگیری زبان فرانسوی تشویق می‌کند، انجام شود.»
به طور کلی، کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری سابقه‌ای طولانی در حمایت از ادغام و استخدام مهاجران، زنان و جوامع دگرباشان جنسی دارد. لتورنو معتقد است علی‌رغم کارهای بسیار خوبی که تا به حال انجام شده اما همچنان نیاز به فعالیت بیشتری وجود دارد و راهی طولانی در پیش روی آنها است.
او خاطرنشان می‌کند در میان اعضای کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری، استخدام مهاجران و اقلیت‌ها شتاب بیشتری پیدا کرده است: «این در حالی است که اگر اتحادیه دریابد کارفرمایان سوالات نژادپرستانه پرسیده‌اند، فورا مداخله می‌کند.»
فدراسیون اتحادیه‌های صنفی با تعهدات بین‌المللی
کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری در کبک به عنوان عضو کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری بین‌المللی، ارتباط مستقیمی با جنبش‌های همبستگی بین‌المللی و سایر اتحادیه‌های جهان دارد.
لتورنو می‌گوید کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری در کبک به اتحادیه‌های کوچک در کشورهایی مانند هندوراس، هائیتی و سایر کشورهای امریکای لاتین کمک بسیاری کرده است.
او خاطر نشان می‌کند برای اتحادیه‌ها در این کشورها مهم است که از طریق ایجاد ظرفیت بیشتر، امکان مقابله با مشکلات را پیدا کنند.
لتورنو در ادامه می‌افزاید تمامی گزارش‌های «سازمان بین‌المللی کار» (ILO) در مورد سرکوب کارگران و فعالانی که خواستار شرایط کار عادلانه هستند را پیگیری می‌کند.
او در مورد شرایط فعلی بسیاری از کارگران در بند ایرانی که در مجموع احکامی با بیش از ۱۱۰ سال حبس گرفته‌اند هم می‌گوید: «کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری ضمن اعلام همبستگی، حمایت بی قید و شرط خود از آنها را اعلام می‌کند.»
منبع: سایت ایران وایر، ۲۹ ژانویه ۲۰۲۰