لوپوئن، در شماره این هفته خود، در مطلبی زیر عنوان «یک افغان در کشور هزار تپه» به آخرین اثر عتیق رحیمی، فیلمساز و رمان‌نویس، که به واسطه فیلم‌سازی و نویسندگی رمان‌های برجسته به شهرت جهانی رسیده است، می‌نویسد: عتیق رحیمی، فیلم جدید خود با نام «بانوی نیل» را بر اساس رمان، اسکولستیک موکاسونگه، نویسنده رواندایی ساخته است و فیلم برای نمایش به جشنواره‌های جهانی راه یافته است.
فیلم «بانوی نیل»، که با مضمونی خارج از مرزهای فرهنگی و زبانیِ فیلمساز و در کشوری فرسنگ‌ها دورتر از محل تولد فیلمساز ساخته شده است، به موضوع نسل کشی در رواندا می‌پردازد و نه روایت مستقیم جنگ و دخترانی با ترکیب قومی هوتو و توتسی که در یک مدرسه کاتولیک شبانه روزی بلژیکی تحصیل می‌کنند، باید به زبان فرانسه درس بخوانند و آموزش‌های بهترین و نخبه شدن را ببینند؛ دخترانی که زندگی آنها متاثر از تضادهای اجتماعی و سیاسی پیرامون است.
لوپوئن، این پرسش را مطرح می‌کند که چگونه یک نویسنده و فیلم‌سازی که خود از سرزمین هزار کوه آمده، کشوری که چهل سال درگیری را تجربه کرده، اکنون اقتباسی از یک دختر رواندایی در تبعید را بر روی پرده می‌برد؟
لوپوئن در این ارتباط می‌نویسد: عتیق رحیمی که جایزه ادبی گنکور فرانسه را به خاطر رمان سنگ صبور در کارنامه هنری و فرهنگی خود دارد، پس از آشنایی با نویسنده رمان بانوی نیل و مطرح شدن پیشنهاد ساخت فیلم، با طرح این پرسش که آیا تنها در کشور من بطور مداوم جنگ و درگیری در جریان است، اندیشه سال‌های دور خود برای شناخت مکانیسم خشونت را به یاد می‌آورد.
لوپوئن به نقل از عتیق رحیمی این اندیشه شناخت مکانیسم خشونت را به سه گروه، جنگ در افغانستان، کشور زادگاه‌ش، و جنگ‌های یوگسلاوی و رواندا، که به نسل کشی منجر شد تقسیم می‌شوند که در نهایت پس از آشنایی با رمان بانوی نیل و علاقه فراوان به سفر به آفریقا، طرح ساخت این فیلم به انجام رسید.
منبع: سایت رادیو بین المللی فرانسه به زبان فارسی، ۲ فوریه ۲۰۲۰