یش از چهل سال است که زنان ایران برای تحقق مطالبات برابری طلبانه خویش مبارزه می کنند. در طول این چهل سال این تلاش ها همواره با شدیدترین سرکوب‌ها روبرو شده است. خواسته های برابری خواهانه زنان کاملاً منطبق بر شرایط واقعی زیست بشر معاصر است و دیگر نمی شود و نمی توان از کوچک ترین نابرابری جنسیتی در هیچ سطحی چشم پوشید. این حق انسان امروز است که تمامی نشانه های نابرابری جنسیتی را به کل از مناسبات اجتماعی کنار زده و تمامی انسان ها را فارغ از جنسیت در آزادی و برابری بی قید و شرط قرار دهد.
در طول چهل سال گذشته در کنار مطالبه گری زنان، دیگر اقشار و بخش های جامعه نیز مورد هجوم همه جانبه مناسبات نابرابر بوده اند و توسط حاکمیت طبقاتی به انقیاد و بردگی کشیده شده اند. هیچ بخشی از جامعه نیست که آزادی هایش توسط اقلیت حاکم سلب نشده باشد و مورد شدیدترین استثمارها قرار نگرفته باشد.
ما کارگران بر این باوریم که جنبش برابری طلبانه زنان جنبشی عمیقاً بر علیه ستم کشی و استثمار انسان از انسان است و به همین دلیل پیوندی ناگسستنی با جنبش طبقاتی کارگران علیه هرگونه استثمار و انقیاد دارد.
در چهار دهه گذشته حاکمیت به هر شیوه ممکن دست به کشتار و سرکوب جامعه زده است و کوچک‌ترین خواست و مطالبه جامعه را نادیده گرفته است. به این جهت جامعه ایران به بمبی از مطالبات انباشته شده اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تبدیل شده است.
این حجم وسیع از مطالبات اجتماعی که در طول دهه های گذشته تحت جنبش های مختلف دست به اعتراض می‌زد اکنون دیگر در نقطه ی تعیین تکلیف برای ایجاد تغییرات بنیادین اجتماعی همبسته شده است و اکثریت عمده ی اقشار و بخش های مختلف جامعه رسیدن به خواست و مطالبات خویش را در تلاش همگانی برای برقراری تحولی عظیم که کل مناسبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی موجود را زیرورو کند می بینند. خیزش های آبان‌ماه و دی‌ماه امسال نمودهای جدی این تحول خواهی عظیم اجتماعی بود.
در مقابل، حکومت با استفاده از ابزار سرکوب و با بهره گیری از خوی ددمنشانه ی پلیسی دست به کشتار و قتل عام مردم معترض در آبان‌ماه زد و هزاران نفر را به قتل رسانید و موج گسترده ای را دستگیر و زندانی کرد. اما جنبش عظیم مطالباتی مردم ایران که دیگر تنها راه تحقق مطالباتش را در ایجاد تغییرات اساسی در جامعه می بیند در مقابل این سرکوب و کشتار ساکت نشده و نخواهد شد و قطعاً این مناسبات موجود را زیرورو خواهد کرد.
ریشه تمامی فقر و فلاکت و نابرابری ها، و سلب آزادی های فردی و اجتماعی تک تک آحاد جامعه در مناسبات استثمارگرانه ای نهفته است که حاکمیت سرمایه داری موجود بر آن استوار است. از این‌رو کل جنبش عظیم تحول خواهانه جامعه ایران برای دست یافتن به مطالبات خویش باید مبارزاتشان را به تلاش برای دگرگونی مناسبات موجود به قصد رهایی از هرگونه استثمار و نابرابری ارتقا دهند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن اعلام همبستگی با مبارزات برابری طلبانه زنان، خود را بخشی از تلاش جامعه برای خلاصی از هرگونه تبعیض و نابرابری می داند و اعتقاد دارد که تنها راه به زیر کشیدن بنیان‌های اساسی نابرابری و اسارت و فقر و بندگی، اتحاد و همبستگی بیشتر در میان جنبش های اجتماعی مختلف از طریق تداوم خیزش های توده ای اخیر است.
منبع: سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، پانزدهم اسفندماه نود و هشت