شیوع ویروس کرونا، شیوع فقر و بی‌خانمانی پناهجویان در ترکیه است

شیوع ویروس کرونا در ترکیه، صرفا همه‌گیری یک بیماری نیست؛ شیوع بیکاری، فقر، گرسنگی و بی‌خانمانی است؛ خصوصا برای پناهجویان ساکن این کشور. طبق آمار رسمی ترکیه دست‌کم ۴۰هزار پناهجوی ایرانی در این کشور زندگی می‌کنند. البته این آمار، جدای از پناهجویانی است که هنوز درخواست پناهندگی‌شان ثبت نشده یا به شکل غیرقانونی در این کشور زندگی می‌کنند. نداشتن مجوز کار مگر به شرط و شروطی و تامین معیشت پناهجویان از طریق بازار سیاه کار، با شیوع ویروس کرونا، بسیاری از آنها را خانه‌نشین کرده است. کار ندارند، اجاره‌خانه‌ها پرداخت نشده و هیچ نهادی هم پاسخگوی آنها نیست. شیوع ویروس کرونا، شیوع فقر و بی‌خانمانی پناهجویان در ترکیه است.

پناهجویان در ترکیه اجازه کار ندارند مگر آنکه کارفرما به اداره کار اعلام کند که به حضور آن پناهجو نیازمند است و برای استخدام آن پناهجو مالیات بپردازد. در بیشتر مواقع اما، با توجه به شمار بالای مهاجران و پناهجویان در این کشور و معضلات اقتصادی، کارفرما هم ترجیح می‌دهد که بدون پرداخت مالیات، در ازای ساعات کاری بالا، حداقل دستمزد را به پناهجوی نیازمند بپردازد. برای همین بسیاری از پناهجویان کارگری می‌کنند؛ از صبح زود تا شب و با دریافت تقریبی ۶۰ لیر ترکیه؛ یعنی بیش از ۱۲ ساعت کار در قبال روزانه حدودا هشت یورو.

فقدان کمک‌هزینه برای دوام آوردن در شرایط سخت پناهجویی ترکیه خصوصا در روزگار کرونا و بیکاری از سویی، نبود چشم‌اندازی مشخص برای پناهجویان نسبت به درخواست‌های پناهندگی‌شان از سویی دیگر، بی‌اطلاعی از مسیر پرخطر قاچاق انسان در کنار نبود آگاهی نسبت به قوانین کشورهای اروپایی، همه باعث شده است که بسیاری از پناهجویان به فکر خروج غیرقانونی از ترکیه بیفتند.

ترکیه نزدیک به چهار میلیون پناهجو را در خود جای داده است و ایرانی‌ها از جمله کمترین جمعیت این آمار هستند. این در حالی است که در ۲۶ مارس سال جاری، توافق‌های اتحادیه اروپا با ترکیه بابت پرداخت بودجه نگهداری مهاجران نیز به پایان رسیده است و انگار، نه فقط تصمیم‌گیری درباره سرنوشت، بلکه خورد و خوراک، پوشاک و حتی امید این پناهجویان هم، مساله‌ای است که باید به دوران پساکرونا موکول شود. معلوم نیست در این میان، چندین نفر بی‌خانمان می‌شوند، بیکاری و فقر آنها را به سمت خروج غیرقانونی می‌کشاند یا به هر جان‌کندنی که هست، دوام می‌آورند.

طبق آمار رسمی سازمان جهانی کار، ممکن است در اثر شیوع ویروس کرونا دست‌کم ۱۹۵ میلیون نفر در جهان بیکار شوند. البته در این آمار، پناهجویان که به کارهای سیاه مشغول بوده‌اند، جایی ندارند. در شرایطی که دست‌کم بنا به آمار سازمان ملل ۷۱ میلیون پناهجو در سراسر جهان آواره هستند، می‌توان تصور کرد که شیوع ویروس کرونا، چندین میلیون پناهجو را می‌تواند به گستره فقر و بیکاری سوق دهد.

منبع: برگرفته از سایت ایران وایر، ۲۰ آوریل ۲۰۲۰