برایان هوک، رئیس کارگروه ایران در وزارت خارجه آمریکا، شام‌گاه پنج‌شنبه ۳۰ آوریل/ ۱۱ اردیبهشت در مصاحبه با رویترز گفت: «منافع روسیه و چین در خاورمیانه با ثبات و با صلح است. فرقه‌گرایی و خشونت ایران و صدور سلاح [برای متحدان آن کشور] دلیل اصلی بی‌ثباتی در خاورمیانه است.» او افزود: «تمرکز ما روی دیپلماسی اندیشمندانه و سنجیده با همه طرف‌های مربوط است تا بتوانیم مذاکرات موفقی برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی سازمان ملل داشته باشیم.»
میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی سه‌شنبه گذشته گفته بود: «آنها می‌دانند که ما مخالفیم. برای همین ظاهرا در حال تهیه یک گزینه دیگر هم هستند.»
گزینه دوم فعال کردن مکانیسم ماشه برای برگرداندن تحریم‌های سازمان ملل به سطح قبل از برجام است. قطعنامه پیشنهادی آمریکا به ۹ رأی موافق نیاز دارد. روسیه، چین، آمریکا، بریتانیا و فرانسه هم نباید آن را وتو کنند.
دیپلمات‌های سازمان ملل به آسوشیتدپرس گفتند آمریکا احتمالاً تلاش خواهد کرد رأی چین و روسیه را جلب کند. اگر شورای امنیت سازمان ملل، تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران تمدید نکند، گام بعدی آمریکا تلاش برای بازگرداندن تمام تحریم‌های سازمان ملل علیه ؤزیم ایران خواهد بود که تحریم‌های تسلیحاتی هم بخشی از آن است. این ساز و کار در برجام پیش‌بینی شده و به «مکانیسم ماشه» معروف است. اما آیا آمریکا می‌تواند به عنوان کشوری که از برجام خارج شده، ناظر بر توافق هسته‌ای باشد؟
برایان هوک در مصاحبه با رویترز از پاسخ طفره رفت و صرفاً به این نکته اشاره کرد که تحریم تسلیحاتی ایران می‌بایست حتماً تمدید شود.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ساعتی قبل از آن در مصاحبه دیگری گفته بود که آمریکا عضو برجام نیست اما به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد می‌تواند خواستار تمدید تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران شود.
در متن قطعنامه ۲۲۳۱ تصریح شده که تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران ۵ سال بعد از «روز اجرای توافق» (۱۸ اکتبر ۲۰۱۵) برداشته خواهد شد. این امتیازی بود که ایران در مذاکرات برجام به دست آورد.
بورل گفت هر کدام از اعضای شوری امنیت می‌توانند به این شورا مراجعه کرده و خواستار رویه دیگری شوند و سپس در ادامه گفت: «بعد از آن باید ببینیم شورای امنیت چه تصمیمی خواهد گرفت.»
منبع: رادیو زمانه (مستقر در هلند)، ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹