اعدام نوید افکاری، کارگر کشتی‌گیری که نیروهای امنیتی او را پس از تظاهرات اعتراضی سال گذشته در شیراز دستگیر کردند و به او اتهام قتل بستند، موجی از انزجار در ایران و جهان برانگیخته است. واکنش‌ها ادامه دارد.
در همین راستا گروهی از استادان دانشگاه، روزنامه‌نگاران، نویسندگان، شعرا، پزشکان، حقوق‌دانان، هنرمندان، ورزشکاران، و فعالان حقوق بشر ایرانی مقیم خارج از ایران نامه سرگشاده‌ای خطاب به توماس باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، و نناند لالوویچ، رئیس سازمان کشتی جهانی نوشته‌اند. در این نامه موضوع اعدام تشریح شده و توضیح داده شده که انگیزه رژیم از کشتن نوید افکاری ترساندن مردم است:
رژیم اسلامی درگیر در بحران‌های عمیق اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و وحشت‌زده از یک خیزش مردمی دیگر این امید را دارد که با افزایش سرکوب‌ها، کشتنِ معترضان و ایجاد وحشت در میان مردم، بتواند از خیزش دیگری جلوگیری کند. کشتنِ بی‌رحمانه یک قهرمان ملیِ محبوب که در تظاهرات مسالمت‌آمیز شرکت کرده، اخطاری بوده برای دیگران.
در زیر نامه سرگشاده به رئیس کمیته بین المللی المپیک و رئیس سازمان کُشتی جهانی که آن را بیش از صد نفر امضا کرده‌اند، نامه‌ایی را می‌بینم چون: یروند آبراهامیان، رضا علامه زاده، سعید رهنما، نازنین افشین−جم، شکوفه سخی، رضا علیجانی. محمد توکلی، سهراب بهداد، مهرداد درویش‌پور، مسعود نقره کار، پرویز قلیچ‌خانی، مهرانگیز کار، سعید پیوندی، فرهاد نعمانی، نسیم خاکسار و هایده مغیثی. متن کامل به سه زبان و لیست امضاها در تریبون زمانه منتشر شده است.
در پایان این نامه آمده است:
فدراسیون های ورزشی ایران، از ترس برخورد خشنِ رژیم، در مقابل این جنایت ساکت مانده‌اند. ما قویاً بر این باوریم که فشارهای نهادهای ورزشی بین‌المللی، و تهدید رژیم اسلامی نسبت به عواقب این اَعمال جنایت‌کارانه، گام مهمی در حفظ حقوق و زندگی دیگرانی است که در زندان‌های جمهوری اسلامی در خطر اعدام هستند. این تنها زبانِ قابلِ فهمِ برای رژیم اسلامی است.
منبع: سایت رادیو زمانه (مستقر در هلند)، ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۰
تصویر: عکس نوید افکاری بر سر در خانه او در شیراز