سپیده قیاسوند
در چند روز اخیر، مقارن با روز معلم در ایران، در شبکه‌های مجازی، ویدئوهایی منتشر شده است که دانش‌آموزانی را نشان می‌دهند که در مدارس ایران با ترانهء «جنتلمن» از ساسی مانکن، خوانندهء پاپ، می‌خوانند و می‌رقصند.
در پی انتشار اين ویدئوها، علی مطهری، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، این ویدئوها را «کلیپ‌های رقاصی و آهنگ‌های مبتذل» خوانده و خواستار آن شد که وزیر آموزش و پرورش در این باره «پاسخگو باشد». او همچنین گفت: «مدیران این گونه مدارس که در مدرسه آنها اقدام به چنین مواردی می‌شود نیز باید برکنار شوند». محمد بطحایی، وزیر آموزش و پرورش، نيز روز سه‌شنبه ۱۷ اردیبهشت گفت که سه «متخصص» را مأمور کرده تا «ریشهء تولید کلیپ‌های اخیر را بررسی و مشخص کنند». او همچنین گفت که این کلیپ‌ها «اعتماد عمومی و باور مردم متدین را نگران می‌کند».
ساسان حیدری یافته، ملقب به «ساسی مانکن»، خواننده ی سی ساله ی ایرانی تباری ست که از شش سال پیش به دنبال حواشی و دشواری های شغلی از ایران خارج شده و هم اکنون در آمریکا به سر می برد. موزیک ویدیوی جنتلمن، در خیابان هایی در خارج از ایران ساخته شده است اما در آغاز دخترانی را با لباس فرم اجباری مدارس ایران نشان می دهد که، در صحنه های بعدی، بدون حجاب می رقصند و شادی می کنند. گویا بازسازی ساده ای که این هنرمند از حجاب اجباری در مدارس ایران گرفته تا رقص با لباس های سکسی در پارتی ها، تا آنجایی توجه دانش آموزان مدارس را به خود جلب کرده که آنها در مدارس اسلامی حتی ورزش صبحگاهی خود را با فریاد شادمانهء این ترانه انجام می دهند. البته این رقص و شادی، تنها دانش آموزان دختر ايران در آن حجاب تیره رنگ و دلمرده را شامل نمی شود بلکه تصاویر پخش شده در شبکه های مجازی، پسران دانش آموزی را نیز نشان می دهد که می رقصند و بالا و پایین می پرند و با این ترانه شادی می کنند.
مشاهدهء این تصاویر، بیش از آنکه در دل مخاطب شادی بیافریند، اندوه و حسرت و شرمی عمیق را به دنبال دارد؛ شرمی عمیق از این حقیقت که این، کودکان و نوجوانان سرزمین ما هستند که، بجای ما، بندهای بردگی و اسارت را پاره کرده اند و بی آنکه حتی به درستی بدانند که کدامین حقوق انسانی از آنها دریغ شده، آزادانه فریاد شادمانی سر داده اند و آرزوی «آزادی غیر یواشکی» خود را با به راه انداختن کمپین رقص و آواز در مدارس و با خواندن ترانهء بی مفهومی از یک خواننده ی پاپ ،با هدف دهان کجی به حاکمیت اسلامی، به نمایش گذاشته اند.
وضعیت کنونی دختربچه ها و پسربچه هایی که، برای جلوگیری از خدشه دار شدن “اعتماد عمومی و باور مردم متدین!” حق ندارند در یک کلاس درس در کنار یکدیگر بنشینند و دخترک هایی که حق ندارند از میان آن همه رنگ که در جعبه ی مداد رنگی خود در کیف مدرسه شان دارند، رنگ دلخواه خود را به تن کنند و با رضایت و لذت در کلاس درس بنشینند، و با موهای آزاد و رها در باد در فضای مدرسه بدوند و بازی کنند، همگی، خبر از ادامهء اندوه بار رویدادهای می دهند که کودکی و نوجوانی خود من و ما را به اندوه و حسرتی به یادماندنی مبدل می کند؛ با این تفاوت که اکنون طبیعت زندگی، آدميان خردسال و نوجوان را نيز به اعتراض کشانده و آنها اين مقاومت را بصورت آنچه در اين ويدئوها می بينيم برای مردم جهان به تصویر می کشند.
باشد که اين «نسل شجاع» فردا را در فضائی سکولار و دموکرات تجربه کند.
۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۸ – ۱۰ ماه مه ۲۰۱۹