در پی وقوع صاعقه که یک مدرسه کانکسی در منطقه سردشت دزفول را به آتش کشید، سه دانش‌آموز و سه آموزگار دچار سوختگی تا ۸۴درصد شده‌اند. وزیر آموزش و پرورش در واکنش می‌گوید این حادثه ممکن است هر زمان و در هرجای ایران رخ دهد!
بر اساس گزارش‌های منتشر شده یک مدرسه کانکسی در منطقه چشمه‌شیرین و کنگرستان بخش سردشت دزفول ساعت ۲۱ سه‌شنبه ۳۰دی‌ماه ۱۳۹۹ با وقوع صاعقه آتش گرفت و سه‌دانش‌آموز و سه آموزگار عشایری مستقر در آن، دچار سوختگی شدند.
رئیس بیمارستان سوانح و سوختگی «طالقانی» اهواز درباره وضعیت سلامت آنان امروز به رسانه‌ها اطلاع داد که «دو دانش‌آموز و یکی از معلم‌ها در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند، یکی از دانش‌آموزهایی که در بخش مراقبت ویژه بستری است ۸۴ درصد سوختگی دارد.»
یک آموزگار حدود ۵۷درصد و یک دانش‌آموز دیگر نیز دچار ۳۶درصد سوختگی شده‌اند و دیگر بیماران در بخش عادی بستری هستند و در وضعیت مناسبی قرار دارند.
وزارت آموزش و پرورش با صدور اطلاعیه‌ای در ارتباط با این حادثه توضیح داده که یک آموزگار عشایری و دو آموزگار روستایی شب حادثه برای اقامت در این کانکس مستقر بودند که دچار صاعقه شدند و سه نفر از جوانان منطقه نیز که به کمک آنان آمده بودند، دچار سوختگی شدند.
گفته می‌شود در سردشت دزفول ۱۲ مدرسه کانکسی وجود دارد و تنها ۴ مدرسه در حال ساختن است که با مشکلات مالی متوقف شده‌اند.
محسن حاجی‌میرزایی وزیر آموزش و پرورش امروز یکشنبه پنجم بهمن‌ماه در واکنش به سوختگی این دانش‌آموزان و آموزگاران عشایری و روستایی، آن را «یک حادثه» خوانده که «ممکن است در هر زمانی و در هر نقطه از کشور چنین حادثه‌ای اتفاق بیفتد.»
او اولویت نخست وزارتخانه‌ی خود را برخورداری همه دانش‌آموزان از امکان آموزش دانسته و گفته «حتی اگر در چادر یا کانکس و واحد استیجاری است!»
حاجی‌میرزایی اولویت‌های این وزارتخانه را چنین شرح داده است: «در درجه اول باید اطمینان یابیم هیچ دانش‌آموزی از آموختن محروم نخواهد شد، در گام دوم باید برای اصلاح فضای آموزشی اقدام کنیم»!
نکته قابل توجه اینجاست که به گفته‌ی وزیر آموزش و پرورش، دولت چهار برابر سال گذشته «اعتبارات خوبی» برای توسعه فضاهای آموزشی دریافت کرده و «تلاش می‌کنیم فضاهای آموزشی را بهبود دهیم.»
حاجی‌میرزایی درباره وضعیت مدارس خشت و گِلی و کانکسی در ایران گفته است: «سال گذشته و امسال تمام مدارس خشت و گلی را جمع‌آوری کردیم و مدارس کانکسی و سنگی کاهش یافته و به تدریج متناسب با اولویت‌ها پیش می‌رویم.»
استفاده از کانکس بجای کلاس درس در ایران به ۱۷ سال پیش و پس از زلزله مرگبار بم بر می‌گردد و تا کنون به عنوان جایگزین مدارس در مناطق روستایی، عشایری و محروم از امکانات همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گزارش‌ها حاکیست، ۳۰درصد مدارس در ایران به ویژه در استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران و گیلان به شدت فرسوده و نیازمند بازسازی و تخریب هستند. کمبود امکانات و تجهیزات و فرسودگی‌ها، هرساله دانش‌آموزان و آموزگاران را با حوادث مرگباری نظیر سوختگی دختران شین‌آباد در سال ۹۱ و مرگ دانش‌آموزان مدرسه دخترانه اسوه در زاهدان ۹۵ تهدید می‌کند.
اما وزارت آموزش و پرورش هر سال وعده بازسازی و نوسازی را به آینده موکول می‌کند و این امر را به ۶۵۰ هزار نیکوکار مدرسه‌ساز واگذار کرده است. حال آنکه با شیوع ویروس کُرونا و تعطیلی مدارس، این وزارتخانه می‌توانست با کاهش شدید هزینه‌هایش، بازسازی و نوسازی را به سادگی شروع کند.
این درحالیست که سال گذشته این وزارتخانه قراردادی برای بازسازی مدارس سوریه به امضا رساند که بازتاب منفی گسترده‌ای را در افکار عمومی کشور به دنبال داشت. بر اساس برنامه ششم توسعه ۳ میلیارد دلار برای مقاوم‌سازی مدارس برآورد شده اما گفته می‌شود هنوز هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
برگرفته ای از سایت کیهان لندن، ۲۵ ژانویه ۲۰۲۱