سپیده قیاسوند
روز چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت، شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، سه تن از نویسندگان عضو کانون نویسندگان ایران، با نام های کیوان باژن، بکتاش آبتین و رضا خندان مهابادی، را به اتهام تبلیغ علیه نظام و تبانی به قصد اقدام علیه «امنیت» کشور و انتشار نشریه ای غیرقانونی تحت عنوان «اندیشه آزاد»، هريک به ۶ سال حبس تعزیری محکوم کرد.
شاکی پرونده این سه عضو کانون نویسندگان، وزارت اطلاعات است و پرونده آن‌ها در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۴ باز شده و آبتین، خندان و باژن از آن زمان بارها برای بازجویی دربارهء سه اتهام مذکور احضار شده بوده اند.
کانون نویسندگان ایران به طور رسمی و علنی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ اعلام موجودیت و به عنوان نخستین تشکل صنفی و دموکراتیک اهل قلم شروع به فعالیت کرد. این نهاد روز اول اردیبهشت سال ۱۳۴۷ با امضای ۴۹ نویسنده تشکیل شد و از اعضای موسس آن می‌توان به جلال آل‌احمد، بهرام بیضایی، داریوش آشوری، محمدعلی سپانلو و اسماعیل نوری‌علا اشاره کرد.
این کانون تنها تشکل مستقل نویسندگان و روشنفکران در نیم قرن اخیر در ایران است و تنها تشکلی ست که از منافع نویسندگان و روشنفکران دفاع می کند.
درباره ی اهمیت و تاثیر کانون نويسندگان ايران همین کافی ست که حاکمیت اسلامی ایران همواره اعضای این کانون را تحت فشار گذاشته است و حتی چندنفر از اعضای کانون نویسندگان، از جمله محمد مختاری محمد پوینده، و دکتر غفار حسينی، را به قتل رسانده است. به طور حتم اگر این کانون و فعالیت‌هایش بی‌اثر و بی اعتبار بود، در طول این چهل سال مدام تحت فشار قرار نمی گرفت.
سال گذشته، این کانون در سالروز پنجاه سالگی اش در بیاینه ی خود چنین می نویسد:
“کانون نیم‌قرن پنجه در پنجه‌ی این توفان که در خیال و کارِ برکندنِ ریشه‌ی آن بوده، بالیده و پیش آمده است، حوادث بسیاری پشت سر گذاشته و فراز و نشیب فراوان دیده و از خیل دام‌های ریز و درشت جستجو اکنون اینجاست، در نخستین روز از اردیبهشت ۱۳۹۷، روز پنجاه‌سالگی‌اش؛ همچنان در کار ستیز با سانسور و دفاع از آزادی بیان و متشکل کردن نویسندگان.”
و همان سال، ماموران امنیتی مانند همیشه از برگزاری مراسم پنجاهمین سالگرد کانون نویسندگان ایران نیز جلوگیری کردند و همه ی پوسترها، یادگارها، یادمان ها و لوازمی را که در یک سال گذشته توسط اعضای این کانون برای این مراسم تهیه شده بود، با خود بردند.
و امسال نیز با صدور حکم بی رحمانه ی حاکمیت اسلامی ایران، همانند هر اردیبهشت، کانون نویسندگان ایران در سالگرد تولدش بر سوگ مرگ و گرفتاری اعضای خانواده اش می نشیند.
کانون نویسندگان در بیانیه ی اخیر خود چنین می گوید:
«این فقط محاکمه و محکومیت سه نویسنده نیست، محکومیت همه ی نویسندگان و کسانی ست که می خواهند از حق آزادی بیان برخوردار باشند.»
و در جای دیگر از این بیانیه می نویسد:
«این کدام امنیت کشور است که انتشار نشریه و بیانیه ی اعتراضی، اقدام علیه آن محسوب می شود؟ امنیت چه کسانی با عضویت در کانون و رفتن بر مزار شاعران و نویسندگان به خطر می افتد؟..»
۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ – ۱۶ ماه مه ۲۰۱۹