هجده فیلمساز ساکن ایران با انتشار بیانیه‌ای سند ۲۵ ساله‌ی همکاری رژیم ایران و چین را در «راستای منافع ملی ندانسته» و آن را «فاقد وجاهت و مشروعیت» خوانده‌اند.
هجده فیلمساز ایرانی با انتشار بیانیه‌ای با امضای آنچه «توافقنامه» و «سند همکاری» ۲۵ساله ایران و چین معرفی شده، ابراز مخالفت کرده و نوشته‌اند که با آگاهی از «چهار دهه سیاست‌های پنهانکارانه‌ی جمهوری اسلامی» این سند را «فاقد وجاهت و مشروعیت می‌دانند.
این فیلمسازان در بیانیه‌ی خود نوشتند که ما فیلمسازان، با آگاهی از چهار دهه سیاست‌های پنهانکارانه‌ی جمهوری اسلامی، سند همکاری‌های راهبردی ۲۵ ساله میان ایران و چین را که مفاد آن از ما مردم ایران پنهان شده است، در راستای منافع ملی» نمی‌دانیم.
آنان همچنین اعلام کردند که این سند را «فاقد وجاهت و مشروعیت» می‌دانند.
مصطفی آل‌احمد، سعید ابراهیمی‌فر، محسن استادعلی، مجید برزگر، جعفر پناهی، عزیزالله حمیدنژاد، علی‌رضا رئیسیان، محمدعلی سجادی، مهوش شیخ‌الاسلامی، محمد شیروانی، ناصر صفاریان، عبدالرضا کاهانی، علی مصفا، خسرو معصومی، فرهاد مهران‌فر و مجتبی میرتهماسب امضاءکنندگان این بیانیه هستند.
پیشتر نیز هنرمندان دیگری مانند گلشیفته فراهانی بازیگر بین‌المللی سینما و پرستو صالحی با امضای این قرارداد بین دو حکومت اسلامی و کمونیستی در ایران و چین ابراز مخالفت کردند. گلشیفته فراهانی در توئیت‌ها و استوری‌های متعدد با اشاره به اثرات منفی زیست محیطی این قرارداد برای ایران نوشت که چین با این قرارداد قطره خون باقی‌مانده در رگ‌های ایران را نیز می‌مکد.
گلشیفته فراهانی همچنین نمونه‌هایی از نتایج امضای سند همکاری دیگر کشورهای دنیا از جمله کامبوج را مورد اشاره قرار داده که نتایج «بسیار سهمگین و غم‌انگیز»ی به دنبال داشته است.
اعتراض گلشیفته فراهانی و پرستو صالحی واکنش روزنامه کیهان تهران زیر نظر نماینده علی خامنه‌ای را به دنبال داشت که با جملاتی زننده نوشت «برخی سلبریتی‌های بی‌سواد و دوتابعیتی به بهانه امضای سند جامع راهبردی همکاری‌های ایران و چین، نگران منافع و امنیت ملی شدند.»
سند همکاری جمهوری اسلامی و چین که مقامات رژیم از به کار بردن عنوان «قرارداد» درباره آن خودداری می:نند، یک توافق ۲۵ ساله است که تا کنون هیچگونه جزئیاتی از این همکاری بطور رسمی در اختیار افکار عمومی قرار نگرفته است. علی ربیعی (عباد) سخنگوی دولت روحانی هفته گذشته اعلام کردکه دولت چین بنا به مصلحت‌های خودش خواسته تا متن این «سند» منتشر نشود!
این قرارداد در تابستان سال ۹۹ در همان زمانی که «نسخه پیشنهادی» آن به تصویب دولت رسید بلافاصله با واکنش منفی ایرانیان و احزاب و گروه‌های سیاسی مختلف روبرو شد و گفته می‌شود که امضای آن به دلیل نگرانی چین به تعویق افتاد. حالا امضای آن توسط محمدجواد ظریف و وانگ یی وزیر خارجه چین کمونیست در تهران در روز هفتم فروردین ۱۴۰۰ افکار عمومی را به شدت به واکنش واداشته است.
آنچه از سوی جمهوری اسلامی به عنوان «برنامه ۲۵ ساله همکاری‌های مشترک ایران و چین» معرفی می‌شود و بخش‌های بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی و حتا امنیتی و نظامی را دربر می‌گیرد، اعتراضات گسترده‌ای را از سوی ایرانیان داخل و و خارج به دنبال داشت. ایرانیان آن را قراردادی ننگین و «ایرانفروشی» می‌دانند که فقط منافع حکومت جمهوری اسلامی را جهت بقای آن زیر بار تحریم‌های سنگین تأمین می‌کند. افکار عمومی این «ایرانفروشی» را مشابه قرارداد ترکمانچای می‌دانند و آن را «ترکمانچین» می‌خوانند.
همچنین تجمعات اعتراضی بسیاری از سوی ایرانیان خارج کشور علیه این قرارداد ننگین برگزار شده است. همزمانی امضای این قرارداد با گسترش جنبش «نه به جمهوری اسلامی» سبب شده تا ایرانیان از داخل و خارج کشور بر این واقعیت تأکید کنند که ادامه‌ی جمهوری اسلامی سبب افزایش فلاکت‌های این کشور خواهد شد و رژیم ایران حاضر است برای حفظ قدرت آب و خاک ایران را به بیگانگان بفروشد.
برگرفته ای از سایت کیهان لندن، ۵ آوریل۲۰۲۱