منوچهر يزديان
ما «سکولار دموکرات های ایرانی» از کشاندن جنگ جاری بین حکومت اسلامی و آمریکا به درون ایران، که حاصل اش کشته شدن هم میهنان مان و نابودی زیرساخت ها و منابع اقتصادی کشور می گردد، خشنود نخواهیم شد. چنین جنگی، بر اساس تجربهء جنگ های دیگر، می تواند تبعات فاجعه باری برای ملت و کشور ایران ببار آورد.
دو طرف این جنگ احتمالی از یک سو حکومت اسلامی چیره بر ایران و مزدورانش در بیرون ایران است و از سوی دیگر ایالات متحده و متحدینش. در این میان يک جنگ خونین هم از جانب حکومت اسلامی و علیه مردم ایران ٤٠ سال است که جریان دارد.
کشتار هزاران ایرانی در سراسر کشور، حبس و شکنجه تعدادی بیشتر از بقتل رسیدگان، تخریب منابع طبیعی و میراث فرهنگی، تبدیل منابع نفتی کشور به بانک ثروت خواری حکام اسلامی و ایجاد فقر مزمن در جامعه که مستقیما حاصل چپاول سرمایه های ملی است، گسترش تروریسم شیعی در سراسر جهان و ده ها مورد دیگر از تبهکاری، تنها نمونه هائی از نتايج جنگی هستند که رژیم اسلامی علیه مردم ایران و جهان متمدن به راه انداخته است. تلاش برای ساختن بمب اتم به منظور ضمانتی برای ادامهء سلطهء رژیم بر ایران به بهترین بهانهء حقوقی دخالت بیگانگان در ایران تبدیل گردید. مشارکت نظامی رژیم در منازعهء بین فلسطینی ها و اسرائیل، انجام عملیات نظامی در سوریه، عراق و یمن چهرهء کریه حکومت اسلامی و اهداف آن را برای جهانیان بیش از پیش روشن نمود. اگر این رژیم در گذشته از طریق تروریست های حسن نصراله با کشتار سربازان آمریکائی و فرانسوی در لبنان عمل می کرد اینک سپاه پاسداران مستقیماً و علناً در لبنان، سوریه، عراق، یمن و افغانستان به عملیات جنگی دست می زند.
اخبار چند روز اخیر نشان از عمیق شدن بحران در منطقه خلیج فارس دارد. در چرخشی آشکار، جرمی هانت، وزیر خارجه بریتانیا، از اقدامات جنگ افروزانهء حکومت اسلامی گله کرده است. پادشاه سعودی از سران کشورهای عربی خلیج فارس و دیگر کشورهای عربی دعوت کرده تا در دو نشست اضطراری در رابطه با تهدیدهایی که متوجه منطقهء خلیج فارس است شرکت کنند. این اقدام عربستان سعودی بدنبال حملاتی صورت می گیرد که دو پایگاه نفتی سعودی و کشتی‌های تجاری در آب‌های امارات عربی را هدف قرار داده بودند که به احتمال زیاد سپاه پاسداران و مزدوران حوثی آن این عملیات را برای بیشتر نا امن ساختن منطقه انجام داده اند.
بر محور نتیجهء عملیات احتمالی سپاه پاسداران، ارتش آمریکا روز یکشنبه ۲۹ اردیبهشت اعلام کرد که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس «گشت‌های امنیت دریایی تقویت شده» را در آب‌های بین‌المللی منطقه آغاز کرده‌اند. به گزارش خبرگزاری رویترز، ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا مستقر در بحرین در بیانیه‌ای گفته است، کشورهای عضو این شورا در ارتباطات مخابراتی نزدیک و هماهنگی‌های بیشتر با یکدیگر قرار گرفته‌اند. این در حالی است که تنش میان آمریکا و حکومت اسلامی ایران افزایش یافته و واشنگتن برای مقابله با تهدیدهای ناشی از ایران اقدام به اعزام ناوگان و تجهیزات بیشتر به منطقه خلیج فارس کرده است.
در رابطه با حملات اخیر، بیمه «لویدز» محدودهء ریسک بالا را برای کشتی هایی که از خلیج فارس می گذرند گسترش داده است. از سوی دیگر کشورها و کمپانی های غربی مشغول و یا در تدارک بیرون کشیدن کارکنان خود ار منطقهء (احتمالاً) جنگ گرم می باشند. در این همین مسیر شرکت «اکسان‌موبیل»، کمپانی بزرگ نفتی آمریکا، کارمندان خارجی خود را از عراق خارج کرده است. هم زمان حکومت بحرین از اتباع خود خواسته است سریعاً ایران و عراق را ترک کنند و افغانستان واردات فرآورده‌های نفتی از ایران را از ۲۲ اردیبهشت متوقف کرده است. این در حالی است که صادرات نفت خام رژیم ایران به کمتر از ۵۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است. آمریکا روز ۲۲ آوریل (دوم اردیبهشت) اعلام کرده بود که معافیت کشورهای وارد کننده نفت ایران از تحریم ها را لغو می کند.
در میان فاکتورهائی که در بالا اشاره شد، نقش مردم ایران در تعیین سرنوشت شان هنوز پُر رنگ نیست. فقر، کشتار، جنگ، نابودی محیط زیست، زلزله، سیل و هزار “کوفت و زهر مار” دیگر مستقیماً به مردم ایران مربوط است و در اين ميان به نظر می رسد که ملت هم تا کنون کاری را که از توانش برمی آمده انجام داده است. از مبارزات دانشجویان، انتخاب اصلاح طلبان در سال های گذشته برای کم کرده فشار تا تظاهرات میلیونی، اعتصابات وسیع کارگران و معلمین و پرستاران، تا برافراشتن پرچم ضد زن ستیزی توسط دختران و بانوان دلیر ایران. در عین حال در میان آنان که هنوز به میدان نگذاشته اند تا با ستم و نکبت گسترده توسط رژیم اسلامی به مبارزه برخیزند می توان از ارتشیان و سپاهیانی نام برد که دل شان نه پیش حکومت نکبت حاکم بر ایران بلکه نزد کشور و ملت شان است.
با همه اینها برانداری بی برنامهء حکومت اسلامی در ایران، بدون داشتن یک چشم انداز روشن برای استقرار حکومتی بر پایهء دموکراسی، حقوق بشر و خلع ید از حضور مذهب در حکومت و همه در مسیر آبادی کشور و رفاه ملت، گره های کور جامعه را باز نخواهد کرده و احتمالا پیچیده تر می گردند.
در عین حال آنچه چشم اندار تغییر و جلوگیری از جنگ را می تواند مهیا کند ایجاد تشکیلاتی است که بتواند از یکسو مورد اعتماد مردم ایران باشد و از سوی دیگر بتواند قدرت های جهانی را از دست زدن به جنگ در خاک ایران منصرف سازد. چنین تشکیلاتی به دلیل سرکوب مفرط رژیم نمی تواند در ایران بطور علنی بوجود آید. همکاری و همراهی نیروهای ایراندوست، دموکراسی خواهان سکولار – از جمهوریخواه گرفته تا طرفداران پادشاهی پارلمانی – با یکدیگر و ایجاد آلترناتیوی برای حکومت اسلامی و براندازی آن اکنون بیشتر از پیش در دستور کار این نیروها قرار گرفته است.
۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۸ – ۲۱ مه ۲۰۱۹