نهادهای اطلاعاتی ایالات متحده در گزارش سالیانه خود، فهرستی از جدی‌ترین و مستقیم‌ترین تهدید‌ها علیه آمریکا را در یک سال آینده ارائه کردند.
در این گزارش آمده است كه چین تهدید اصلی برای امنیت ملی آمریكا است، اما روسیه نیز پس از پكن، یک تهدید جدی است. دو کشور ایران و کره شمالی که روابط نزدیکی با هم دارند نیز از تهدیدهای اصلی برای ایالات‌متحده تلقی می‌شوند.
در آغاز این گزارش ۲۷ صفحه‌ای آمده است که تمرکز اصلی آن بر تهدیدهایی است از که از جانب روسیه، کره شمالی و ایران متوجه ایالات‌متحده شده و یا خواهد شد از جمله «اقدامات جدید برای تولید سلاح هسته‌ای».
نام ایران در این گزارش ۶۰ بار تکرار شده است، بالاتر از چین، روسیه و کره شمالی. روابط تهران با پکن، مسکو و پیونگ‌یانگ، می‌تواند توان بالقوه این کشور را در دستیابی به «سلاح هسته‌ای» افزایش دهد.
اگرچه ایران در حال حاضر در میانه راه بازگشت به گفتگوهای غیرمستقیم با دولت جدید ایالات‌متحده است و تلاش می‌کند چهره «دیپلماسی فعال» خود را در وین، با یادآوری مذاکراتی که به توافق برجام ختم شد، بازسازی کند اما نویسندگان این گزارش معتقدند «ایران در تلاش برای از بین بردن نفوذ ایالات‌متحده در منطقه، حمایت از جمعیت شیعه در خارج از کشور، افزایش نفوذ در کشورهای همسایه و منحرف کردن فشارهای بین‌المللی، تهدیدی مستمر برای ایالات‌متحده و منافع متحدان آن در منطقه خواهد بود.»
اگرچه وخامت اقتصاد ایران و عملکرد ضعیف منطقه‌ای ایران مانع رسیدن به این اهداف است، اما تهران با به‌کارگیری طیف وسیعی از ابزارها، از دیپلماسی گرفته تا گسترش برنامه هسته‌ای، خریدوفروش نظامی و حملات نیابتی، برای رسیدن به آن‌ها تلاش خواهد كرد.
نهادهای اطلاعاتی ایالات‌متحده در این گزارش پیش‌بینی می‌کنند که ایران دست به اقداماتی بزند که باعث تشدید تنش‌ها بین این دو کشور شود. هرچند عقیده دارند «تهران جانب احتیاط را رعایت می‌کند تا درگیر یک رویارویی مستقیم و همه‌جانبه نشود.»
بنابراین گزارش ایران همچنان به فعالیت‌های خود به‌عنوان «یک بازیگر مشکل‌ساز» در عراق ادامه می‌دهد و در این راه از شبه‌نظامیان شیعه عراقی به‌عنوان بازوی جنگ نیابتی بهره می‌برد. ایران با به چالش کشیدن حضور ایالات‌متحده در عراق، تلاش می‌کند تا بر سیاست خارجی این کشور تأثیر گذاشته و هم‌زمان از امکانات اقتصادی آن برای دور زدن تحریم‌های آمریکا استفاده کند.
دخالت ایران در سوریه نیز همچنان ادامه دارد و تهران مصمم است تا «حضور دائمی نظامی و اقتصادی» در کنار مرزهای اسرائیل داشته باشد. حضور تهران در سوریه آشکارا تهدیدی برای اسرائیل است، چه مستقیماً از طریق نیروهای موشکی و چه غیرمستقیم از طریق حمایت از حزب‌الله و سایر گروه‌های تروریستی.
نیروی اصلی به کار گرفته‌شده توسط ایران در این محدوده، حزب‌الله است که «توانایی هدف‌گیری مستقیم و غیرمستقیم منافع ایالات‌متحده در داخل لبنان، منطقه، خارج از کشور و- به میزان کمتری-در ایالات‌متحده» را دارد.
در ارزیابی اطلاعاتی ایالات‌متحده آمده است: «ما انتظار داریم كه حزب‌الله، با هماهنگی ایران و سایر شبه‌نظامیان شیعه همسو با ایران، به توسعه توانایی‌های تروریستی برای انجام عملیات تلافی جویانه و زورگویی علیه دشمنان خود ادامه دهد.»
در این گزارش آمده است، «ایران به عنوان یک نیروی بی‌ثبات کننده در یمن باقی خواهد ماند و حمایت تهران از حوثی‌ها، از جمله تأمین موشک‌های بالستیک و کروز و همچنین پهپادها، تهدیدی برای شرکای ایالات‌متحده و منافع آن است، به‌ویژه از طریق حمله به عربستان سعودی.»
ایران در افغانستان نیز سیاست دوگانه‌ای پیش گرفته است. این کشور اگر چه علناً از مذاکرات صلح افغانستان حمایت می‌کند، اما از حضور طولانی‌مدت آمریکا در افغانستان نگران است. مقامات تهران در حال ایجاد روابط با دولت کابل و طالبان هستند تا بتوانند از هر نتیجه سیاسی به‌دست‌آمده، بهره‌برداری کنند.
در فاصله نهایی شدن و انتشار این گزارش، سطح تنش‌ها بین ایران و اسرائیل با دو واقعه «خرابکاری عمدی در تأسیسات هسته‌ای نطنز» و حمله‌های متقابل به کشتی‌های دو کشور افزایش‌یافته است.
گزارش سالانه نهادهای امنیتی آمریکا، موضوعات متقابل بین‌المللی را نیز در برمی‌گیرد از جمله همه‌گیری کووید-۱۹، تغییرات آب و هوایی و جرائم سازمان‌یافته که امنیت ایالات‌متحده را به چالش می‌کشد.
این گزارش به کمیته‌های اطلاعاتی کنگره، کمیته‌های نظامی مجلس نمایندگان و سنا ارائه خواهد شد. این هفته، بیل برنز، رئیس تازه تایید شده سازمان سی‌آی‌ای و آوریل هاینز، مدیر اطلاعات ملی (DNI) درباره این گزارش که روز سه‌شنبه منتشر شد، توضیح خواهند داد.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت به زبان فارسی، ۱۴ آوریل۲۰۲۱