پس از مهاجرت داوران نخبه فوتبال ایران علیرضا و محمدرضا فغانی به خارج از کشور، فرایند خداحافظی داوران برجسته با صحنه ورزش داخل ایران، ادامه دارد. محمودرضا نصیرلو نمونهای تازه از این روند است.
ورزش ایران در عرصه بینالمللی در طول سالهای اخیر نه تنها با حضور ورزشکاران برجسته در رشتههای متفاوت ورزشی نگاهها را به خود کرده است، بلکه همچنین حضور و عملکرد قانعکننده داوران ورزش ایران در صحنه جهانی نیز به عنوان رد پای مطرح ورزش ایران در جهان، از میزان توجه بالایی برخوردار بوده است.
از شهره بیات در داوری شطرنج گرفته تا زوج داوری مجید کلاهدوزان و علیرضا موسویان در هندبال و برادران فغانی در قضاوت مسابقات بینالمللی فوتبال؛ موفقیت و جایگاه داوران ورزش ایران در عرصه جهانی، بخش قابل توجهی از کارنامه ورزشی ایران در دهه اخیر است.
علیرضا فغانی جزو داوران نخبه فوتبال ایران در سالهای اخیر است. وی قضاوت دیدار فینال فوتبال بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریو و همچنین “فینال کوچک” جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ روسیه در رویارویی ردهبندی برای مقام سوم را به عهده داشت.
علیرضا فغانی در سال ۲۰۱۹ ایران را ترک و به کشور استرلیا مهاجرت کرد. وی از فهرست داوران ایران خارج شده و به عنوان عضو لیست داوران فوتبال استرلیا، فعال است.
محمدرضا فغانی، برادر علیرضا فغانی نیز داوران تراز اول فوتبال ایران است. وی در کشور سوئد پناهنده شده است و در این کشور فعالیت خود در حرفهداوری را ادامه داده است.
شهره بیات، داور بینالمللی شطرنج و آموزگار فدراسیون جهانی شطرنج است. وی مسئولیت داوری مسابقات فینال قهرمانی شطرنج بانوان جهان را نیز در فهرست عملکرد خود دارد. این داور برجسته شطرنج در سال ۲۰۲۰ پناهنده کشور بریتانیا شد.
مجید کلاهدوزان نیز از چهرههای افتخارآفرین ورزش ایران است. این داور هندبال از سال ۲۰۰۵ میلادی تاکنون بدون توقف قضاوت دیدارهای قارهای، جهانی و المپیک در رشته هندبال را به عهده داشته است.
حال به نظر میرسد که محمودرضا نصیرلو، داور بینالمللی فوتسال ایران نیز میهن خود را ترک کرده است.
این داور با انتشار استوری در صفحه اینستاگرام خود، تصویری را از خود در فرودگاه تهران به نمایش گذاشته که حاکی از ترک ایران است. محمودرضا نصیرلو در پست عکس خود نوشته است: «تموم شد. حلالم کنید.»
این پیام از دیدگاه بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی، با مهاجرت برادران فغانی از ایران مقایسه شده است. در حال حاضر یکی از پرسشهای مطرح در جامعه ورزش ایران، بی توجهی مسئولان ورزش ایران پیرامون مهاجرت نخبگان ورزش این کشور به خارج از کشور است.