در دوران همه‌گیری کرونا حدود شش میلیون نفر کار خود را از دست داده‌اند، اما کمتر از دو میلیون نفر از آن‌ها مشمول بیمه بیکاری شده‌اند. علاوه بر آن، کرونا بسیاری از کسب‌وکارهای شخصی و خانوادگی را با بحران شکست و تعطیلی مواجه کرده و این در حالی است بود که قیمت کالاهای اساسی روزبه‌روز افزایش یافته و تنگناهای اقتصادی بیشتر شده است.
اردیبهشت‌ماه سال ۹۹ مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اعلام کرد، بحران کرونا بیکاری ۲.۸ تا ۶.۴ میلیون نفر از افرادی را در پی خواهد داشت که صاحب شغل هستند. این رقم را باید به نرخ بیکاری در ایران که در همه سال‌های گذشته قابل‌توجه بوده است، افزود. کمتر از چند ماه پس از انتشار این گزارش، یعنی در بهمن سال ۹۹، محمد شریعتمداری، وزیر رفاه از بیکاری یک میلیون نفر پس از بحران کرونا خبر داد. در اظهارنظری مشابه علاءالدین ازوجی، مدیرکل دفتر سیاست‌گذاری و اشتغال وزارت کار با استناد به آماری که مرکز آمار ایران منتشر کرده بود اعلام کرد که در مدت یک سال یک میلیون نفر بیکار شده‌اند.
علی ربیعی یکی دیگر از مقام‌های دولتی ایران بود که درباره آمار بیکاری در ایران پس از همه‌گیری کرونا اظهارنظر کرد. او در آبان سال ۹۹ گفت که کرونا شش میلیون شغل رسمی و غیررسمی در کشور را در معرض آسیب و نابودی قرار داده است و حالا حسین امیری‌گنجه، مدیرکل تامین اجتماعی غرب تهران این موضوع را تایید کرده و از بیکار شدن شش میلیون نفر در مدتی کمتر از دو سال خبر داده است.
به گزارش اعتماد و به نقل از امیری‌گنجه «بیش از ۵۷ درصد کارگاه‌ها و فعالان اقتصادی با مشکل تامین مواد اولیه مواجه شده‌اند و کرونا سبب شده ۱۴ رسته اصلی کسب‌وکار مانند گردشگری، مجموعه‌های ورزشی، حمل نقل و مواد با آسیب جدی مواجه شوند.»
کرونا یک پدیده جهانی است و بحران اقتصادی ناشی از آن اغلب کشورهای دنیا را با چالش روبه‌رو کرده است، اما تفاوت اساسی بسیاری کشورها با ایران در این است که مردم آسیب‌دیده از کرونا در کشورهای دیگر از حمایت‌های دولتی برخوردار شدند اما در ایران، بیش از شش میلیون نفر شغل خود را از دست دادند درحالی‌که نه‌تنها مورد حمایت قرار نگرفتند که به دلیل تورم و مشکلات اقتصادی قدرت خرید آن‌ها نیز روزبه‌روز کمتر شد.
به دست آوردن آمار افرادی که در ۵۰۰ روز گذشته اندک حمایتی دریافت کرده‌اند، کار سختی نیست. بهمن سال ۹۹ مهدی شکوری، مدیرکل امور بیمه‌شدگان سازمان تأمین اجتماعی اعلام کرد یک میلیون و ۱۶۹ هزار و ۵۳۴ نفر در حال دریافت بیمه بیکاری‌اند و این به معنای آن است که بیش از چهار میلیون نفر از جمعیت بیکار شده ایران پس از همه‌گیری کرونا از هیچ حمایتی برخوردار نبوده‌اند و پوشش بیمه‌ای نداشته‌اند.
تعداد زیادی از این افراد، کارگران روزمزد و فصلی و صاحبان مشاغل غیررسمی بودند که در تامین هزینه‌های زندگی خانوادگی خود دچار مشکل شدند و برخی از آن‌ها به ناگزیر کودکان خود را روانه چرخه زودهنگام کار کردند. کودکانی که در دوران تعطیلی مدارس به‌جای آموزش آنلاین، راهی بازار کار شدند و احتمال می‌رود که دیگر هرگز به مدرسه بازنگردند. جمعیت سه تا پنج میلیونی کودکانی که در مدت کرونا ترک تحصیل کرده‌اند از همین موضوع حکایت دارد.
بیکاری، توسعه فقر را در یک جامعه به دنبال دارد به خصوص وقتی‌که با بحران‌های دیگری همچون تورم و نابرابری‌های اجتماعی نیز همراه شود.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت به زبان فارسی، ۸ جولای ۲۰۲۱