به گفته جامعه جهانی بهائی “پروپاگاندای حکومت ایران علیه بهائیان وارد مرحله جدیدی شده است”. این جامعه از نهادهای بینالمللی خواسته است حکومت ایران را برای “کارزار نفرتپراکنی” علیه بهائیان مورد بازخواست قرار دهند.
دفتر جامعهٔ جهانی بهائی در ژنو، روز پنجشنبه ۱۷ تیر (هشت ژوئیه) در بیانیهای خطاب به سازمانهای بینالمللی خواست که در برابر “کارزار نفرتپراکنی علیه بهائیان” و “پروپاگاندای حکومت” علیه آنان از جمهوری اسلامی بازخواست کنند.
این نهاد میگوید در ماههای اخیر این کارزار که “بیش از چهار دهه قدمت دارد به مراحل جدیدی وارد شده و پیچیدگی و میزان آن به شدت افزایش یافته است”.
آنها به عنوان نمونه به یکی از آخرین موارد فشار حکومت ایران به بهائیان برای دفن درگذشتگان خود در گورهای دستهجمعی زندانیان سیاسی اعدامشده در سال ۱۳۶۷ اشاره کردهاند.
جامعه جهانی بهائی نوشته است که افزایش تبلیغات حکومت ایران علیه بهائیان “نگرانیهای جدیدی” برای آنان ایجاد کرده است، زیرا به گواه تاریخ “نقض شدید و فاحش حقو ق بشر اغلب در فضایی آمیخته به نفرت و دروغپراکنی صورت میگیرد”.
در این بیانیه به استراتژی کنونی حکومت ایران “برای غیرانسانی جلوه دادن جامعهٔ بهائی در شبکه گسترده و رو به افزایشی از صدها وبسایت، صفحات اینستاگرام، کانالهای تلگرام و اتاقهای کلابهاوس” اشاره شده است.
به گفته این نهاد در دستگاه تبلیغات جمهوری اسلامی “بهائیت نجس” است، “دشمن دین و ایمان” مردم است و “خرید از مغازه یک بهائی حرام است”.
در این بیانیه آمده است که “پایگاههای تبلیغاتی حکومت ایران صدها هزار مطلب دروغ را تولید و میان میلیونها ایرانی توزیع میکنند”.
بنابر آنچه جامعه جهانی بهایی رصد کرده، وبسایتها و حسابهای شبکههای اجتماعی ساخته شده توسط حکومت ایران “پر است از ویدیوها، مقالات روزنامهها، متون رسانهها، کتابها، سمینارها، نمایشگاهها، دیوارنویسیها و فتواهایی که هم از منابع رسمی حکومتی منتشر میشوند و هم از آن دسته از رسانههایی که با وجود وابستگی به حکومت ادعای استقلال میکنند”.
بیانیه به سندی منتشرشده توسط جامعه جهانی بهائی اشاره میکند با عنوان “برانگیختن نفرت” که تحلیلی جزییتر از سابقه طولانی کارزار رسانهای علیه بهائیان است.
“نفرتپراکنی پیشدرآمد سرکوب بیشتر”
دیان علائی، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو میگوید: «تاریخ آکنده از قربانیان جرائم فجیعی است که نفرتپراکنی آنها را دامن زده است.»
به گفته او “این مایه نگرانی جامعه بهائی است که ادامه این روند و دروغپراکنی فزاینده علیه بهائیان به افزایش بیشتر سرکوب آنها بیانجامد و از آنجا که حکومت ایران، بهائیان را به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت نمیشناسد، برای آنها نیز حقی برای اعتراض قانونی به این گونه تبلیغات و دروغپراکنیها نمیماند. آنها حتی فاقد حقی برای “پاسخگویی و ارائه یدگاههای ان برای هموطنان خود هستند”.
بانی دوگال، نماینده ارشد جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد جمهوری اسلامی را متهم کرده که “پیوسته تعهدات بینالمللی خود را زیرپا گذاشته و حال وقت آن است که به خاطر ترویج نفرت و موارد بیشمار نقض حقوق بشر که با مصونیت کامل علیه جامعه بهائی روا داشته، مورد بازخواست قرار گیرد”.
جمهوری اسلامی جامعهی بهاییان ایران را که یکی از پرشمارترین اقلیتهای مذهبی است، به طور سیستماتیک سرکوب میکند و آنها را از اساسیترین حقوقشان محروم کرده است.
قانون اساسی ایران دین بهاییت را به رسمیت نمیشناسد و بهاییان از حقوق رسمی یک اقلیت مذهبی برخوردار نیستند. آنها از هرگونه فعالیت در عرصهی عمومی منع شده و از حق تحصیل در دانشگاهها و حق اشتغال در ادارات دولتی یا وابسته به دولت محروم هستند.
جامعه بینالمللی بهایی اردیهبشت سال گذشته از محتوای سند مخفیانهای پرده برداشت که حاکی از دستور برای نقض سیستماتیک حقوق بهاییان در شهرستان ساری بود.
سند، فرمان محرمانهای بود که از سوی کمیسیون اقوام، فرق و مذاهب شهرستان ساری برای نهادهای اجرایی صادر شده تا بهاییان شهر را “به طور دقیق کنترل” کنند. همچنین از آموزش و پرورش خواسته شده تا سطح “آگاهی” معلمان و مدیران مدارس در جهت “چگونگی نگاه به دانشآموزان بهائی” و “جذب آنان به دین اسلام” را افزایش دهد.
برگرفته ای از سایت دویچه وله فارسی، ۹ جولای ۲۰۲۱