مرکز آمار ایران، در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرده است که در سال گذشته (۱۳۹۹) تهرانی‌ها بیشترین و مردم سیستان و بلوچستان کمترین درآمد را داشتند. در این گزارش در میان هزینه‌های خوراکی و دخانی، آرد، رشته، غلات، نان و گوشت بیشترین سهم را در سبد خانوارها به خود اختصاص دادند و بیشترین هزینه‌های غیرخوراکی نیز برای اجاره مسکن، سوخت و روشنایی پرداخت شده است.
در خبری دیگر رئیس انجمن برنج اعلام کرد که سرانه مصرف برنج هر ایرانی به ۳۶ کیلوگرم در سال کاهش یافته است. افزایش تورم و گرانی‌ها دلیل اصلی کاهش قدرت خرید مردم ذکر شده است.
سال‌هاست که برنج در سفره خانواده‌های ایرانی به عنوان غذای اصلی محسوب می‌شود و در بسیاری از خانواده‌ها مصرف آن حتی از نان نیز پیشی می‌گیرد اما افزایش قیمت آن و کاهش قدرت خرید مردم باعث شده است که سرانه مصرف برنج برای هر ایرانی به ۳۶ کیلوگرم کاهش پیدا کند.
این خبر را جمیل علیزاده شایق، رئیس انجمن برنج در نشست کمیسیون بازرگانی داخلی اتاق ایران، مطرح کرد. به گزارش ایرنا او تغییر الگوی غذایی جوانان و کاهش قدرت خرید را دلایل اصلی کم شدن مصرف سرانه برنج دانسته است.
کاهش سرانه مصرف برنج در کشور در حالی است که بر اساس اعلام فرانک عزیز کریمی، مدیرکل دفتر امور غلات وزارت کشاورزی، در مجموع ۹۰ هزار هکتار اراضی کاشت برنج در کشور وجود دارد اما حالا اعلام شده است که سهم این غذای اصلی در خانواده‌های ایرانی به ۲۱ درصد کاهش یافته است.
وضعیت درباره دیگر کالاهای اساسی خانواده‌ها نیز تفاوت چندانی با برنج ندارد. افزایش قیمت نان در روزهای اخیر و گران شدن انواع گوشت و کالاهای اساسی دیگر قدرت خرید مردم را کاهش داده و توانایی آنان را برای تامین کالاهای اساسی دچار چالش کرده است.
بر اساس گزارشی که مرکز آمار ایران منتشر کرده است، میانگین هزینه سالانه یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی در سال ۱۳۹۹به ترتیب ۶۲ و ۳۴ میلیون تومان بوده است.
با یک حساب سرانگشتی درباره قیمت انواع کالاهای اساسی و هزینه‌هایی که مردم برای مواردی مثل اجاره مسکن و گاز و برق پرداخت می‌کنند نشان می‌دهد که با هزینه ۶۲ و ۳۴ میلیونی در سال، آنان مجبور شده‌اند بسیاری از نیازهای ضروری خود را حذف کنند.
گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد متوسط درآمد یک خانوار شهری حدود ۷۶ میلیون تومان بوده است. حتی اگر این رقم و هزینه‌کرد سالانه ۶۲ میلیون تومان در سال برای همه خانواده‌های شهری مصداق پیدا کند، متوجه خواهیم شد که هر خانوار شهری در سال حدود ۱۴ میلیون تومان درآمد مازاد داشته است اما این همه ماجرا نیست چون طبق گزارش مرکز آمار بیش از ۵۲ درصد خانواده‌ها حقوق‌بگیر نبودند و بالغ‌بر ۱۵ درصد نیز از مشاغل آزاد کسب درآمد کردند و مشکلات اقتصادی که در دو سال اخیر به اوج خود رسید، زندگی و معاش این درصد از مردم را دستخوش تغییر کرد.
بسیاری از کسب‌وکارها پس از همه‌گیری کرونا به حالت تعطیلی و تعلیق درآمد و توانایی مردم در تامین ضروری‌ترین نیازهای زندگی کاهش یافت.
توجه به چند نکته در گزارش مرکز آمار این موضوع را ثابت می‌کند؛ به عنوان مثال خرید لوازم عمده زندگی از قبیل یخچال‌فریزر، جاروبرقی، اجاق‌گاز و ماشین لباسشویی، در سال ۹۹ نسبت به سال قبل کمتر از یک درصد افزایش یافته است. همچنین درصد خانوارهای شهری استفاده کننده از اتومبیل شخصی و ماشین ظرف‌شویی هرکدام به ترتیب با ٥٣.١ و ٧.٦ درصد نسبت به سال قبل بدون تغییر بوده است.
به گزارش سایت انتخاب و به نقل از مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۹۹استان تهران بیشتری هزینه و استان خراسان شمالی کمترین هزینه‌ها را داشته‌اند. استان تهران همچنین بیشترین درآمد سالیانه را نیز به خود اختصاص داد و استان سیستان و بلوچستان کم‌درآمدترین استان کشور بوده است.
در میان خانوارهای روستایی نیز استان البرز و استان سیستان و بلوچستان، کمترین و بیشترین متوسط درآمد سالانه را داشته‌اند.
برگرفته ای از سایت ایندیپندنت به زبان فارسی، ۲۲ جولای ۲۰۲۱