هزاران آموزگار در پاسخ به فراخوان تشکلهای صنفی معلمان ایران روز پنجشنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۰ در شهرهای مختلف تجمع اعتراضی برگزار کردند. آموزگاران معترض خواهان اجرای قانون رتبهبندی و افزایش حقوق هستند. این سومین تجمع سراسری معلمان و بازنشستگان در مهرماه امسال است.
تشکلهای صنفی معلمان ایران هفته گذشته در فراخوانی از آموزگاران شاغل و بازنشسته خواست تا در اعتراض به اجرا نشدن قانون رتبهبندی امروز پنجشنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۰ تجمع سراسری در شهرهای مختلف ایران برگزار کنند.
دو مطالبه اصلی این تجمع اعتراضی اجرای قانون رتبهبندی حقوق آموزگاران معادل ۸۰ درصد حقوق هیئت علمی دانشگاهها و همچنین افزایش حقوق آموزگاران بازنشسته است.
آموزگاران در دستکم ۵۰ شهر ایران در این تجمع شرکت کردهاند. استانهای یزد، قزوین، خوزستان، هرمزگان، البرز، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر، کردستان، گلستان، فارس، مازندران، تهران، لرستان، اصفهان، همدان، اردبیل و مرکزی از جمله استانهایی هستند که آموزگاران در مراکز و شهرستانهای آنها تجمع کردند.
«معلم زندانی آزاد باید گردد»، «معلم میمیرد، ذلت نمیپذیرد»، «اجرای همترازی بدون حقهبازی»، «صداوسیما کجاست، صدای ما بیصداست»، «مجلس انقلابی؛ وعدههای قلابی» از جمله شعارهای آموزگاران بود. آنها همچنین سرودی با عنوان «یار فرهنگی ما» را در این تجمع خواندند.
در اهواز نیز نیز آموزگاران با تجمع مقابل صداوسیما به دلیل عدم پوشش اخبار مربوط به اعتراضات آموزگاران علیه این سازمان حکومتی شعار سر دادند. این تجمع با یورش مأموران ضدشورش پایان یافت و آموزگاران به مقابل اداره آموزش و پرورش استان رفتند و اعتراض خود را در آنجا ادامه دادند.
این تجمع در حالی برگزار شد که محمد وحیدی نماینده مجلس شورای اسلامی روز چهارشنبه ۲۱ مهرماه گفته بود این سازمان خواستار توقف بررسی طرح رتبهبندی شده چرا که در صورت تصویب آن، لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ باید تغییر کند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران متنی را به عنوان «قطعنامه پایانی تجمع سراسری»منتشر کرده که متن کامل آن به شرح زیر است:
ما امروز در حالی بنا بر فراخوان شورای هماهنگی، همسو با سایر فرهنگیان شاغل و بازنشسته، کشور تجمع کردهایم که بیش ازهر زمان دیگر زندگی و معیشت معلمان در تنگناست، وضعیت آموزش فرزندان این سرزمین به انحراف رفته است. تعلیم و تربیت فرزندان این سرزمین قربانی چپاول و غارت منابع ثروت این کشور شده است.
ما اینجا گرد آمدهایم که بگوییم لایحه رتبهبندی بارگذاری شده در مجلس مورد قبول ما نیست و همانطور که در نامهی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به نمایندگان مجلس آمده است، خواستار تغییر آن هستیم بایستی حقوق و مزایای هر فرهنگی حداقل هشتاد درصد حقوق و مزایای اعضای هیئت علمی دانشگاه باشد. ما با افرایش ساعت کار موظف از ۲۴ ساعت به ۳۰ ساعت شدیداً مخالفیم.
همچنین ما در اینجا گردهم آمدهایم تا از حقوق بازنشستگان دفاع کنیم، ما خواستار اجرای کامل قانون مدیریت خدمات کشوری هستیم و تأکید میکنیم همسانسازی بازنشستگان باید به صورت کامل اجرا گردد و بدهکاری دولت به آنان پرداخت شود.
ما در حالی بر حق قانونی بازنشستگان تاکید میکنیم که متأسفانه با توجه به نرخ روزافزون تورم، و کاهش ارزش پول، بازنشستگان سال ۹۹ هنوز پاداش پایان خدمت خود را دریافت نکردهاند.
از دیگر خواستههای ما، دفاع از حقوق دانشآموزان با تاکید بر آموزش رایگان، عادلانه و باکیفیت است. استاندارد تراکم هر کلاس ۱۶ دانشآموز است، تهیهی واکسن مورد تأیید سازمان بهداشت جهانی و توزیع ماسک و الکل، حق دانش آموزان است، بنا بر گفتهی مسئولان حداقل ۳ میلیون کودک از آموزش مجازی محروم بودهاند از آنجایی که این محرومیت ناشی از عدم دسترسی به امکاناتی مانند تبلت و گوشی هوشمند و اینترنت مناسب است ما خواهان تأمین رایگان این ملزومات برای همه از جمله دانشآموزان مناطق محروم هستیم. از طرفی وظیفه دولت است که امکانات آموزش مجازی را برای تمام معلمان فراهم نماید.
افسوس که در طی روزهای گذشته با افزایش اعتراضات و تجمعات معلمان، نیروهای امنیتی و قضایی روند نادرست گذشته را ادامه داده، اقدام به احضار، پروندهسازی، بازداشت و اخراج فعالان صنفی نمودهاند. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکوم نمودن این اقدامات غیرمسئولانه، خواهان توقف احضارها، بسته شدن پروندهها، آزادی معلمان در بند و بازگشت به کارمعلمان اخراجی است. مسیری که کانونهای صنفی و انجمنهای صنفی عضو شورای هماهنگی و فعالان صنفی انتخاب نمودهاند، مسیر مطالبهگری قانونی و برحق است.
از نظر ما حاکمیت به جای بگیرو ببندها و تهدیدها باید در قبال فرهنگیان شاغل و بازنشسته پاسخگو باشد و مطالبات معلمان را محقق نماید و بداند این مطالبهگری متکی به فرد نیست و نمیتوان با احضار، پرونده سازی، زندان و اخراج آن را متوقف نمود.
ما آمدهایم فریاد بزنیم که ستم بر مردم و اقشار مختلف جامعه خلاف اخلاق انسانی بوده و پایدار نمیماند، ظلم به زیان همه ملت است، ما آمدهایم صدای بی صدایان باشیم، مربیان پیش دبستانی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی امنیت شغلی ندارند، برابر قانون اساسی اشتغال حق همهی شهروندان است. دست از استثمار معلمان خرید خدمات آموزشی بردارید، جو فعالیتهای مسالمت آمیز و دلسورانه ی اصناف را بیش از این امنیتی نکنید، آنان فقط در مقابل کار و خدمت خالصانهی خود، مزد شایستهی یک زندگی آبرومند را میخواهند. اعتراض حق مردم است و سرکوب معترضین، جامعه را به سمت خشونت میکشاند.
در پایان با سپاس از همهی کسانی که در فراخوانها، شورای هماهنگی را همراهی میکنند، از همه ی فرهنگیان، درخواست میکنیم نسبت به حقوق خود بیتفاوت نباشند و پیگیرانه تا تحقق کامل همهی مطالبات، کوشش نمایند.
پیام ما فرهنگیان، به مردم شریف ایران این است که تعلیم و تربیت فرزندان شما سالهاست تعطیل شده است، دانش آموزان شما به حال خود رها شدهاند. دولت همواره جیب شما را خالی میکند و برای ارتقای سطح علمی فرزندان شما هیچ تلاشی نمیکند.
یام ما به دیگر اقشار و اصناف این است که تنها راه رهایی از فقر و بدبختی و انحطاط اخلاقی، اقتصادی، اجتماعی و برونرفت از انزوای بینالمللی همبستگی و همصدایی است.
پایان سخن اینکه در صورت بی توجهی حاکمیت به خواستههای فرهنگیان، زمان و شیوهی برگزاری اعتراضات گستردهتر در فراخوان بعدی به آگاهی خواهد رسید.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
۲۲مهر ۱۴۰۰
برگرفته ای از سایت کیهان لندن، ۱۵ اکتبر ۲۰۲۱