آرژانتین در سالهای اخیر گام‌های بزرگی برای مقابله با خشونت جنسیتی برداشته است؛ از جمله اینکه اکنون ۱۱ روزنامه در آرژانتین «سردبیر جنسیت» دارند.
اگرچه در سالهای اخیر برخی از کشورها در گنجاندن مسایل زنان در اتاق‌های خبر و پوشش مسائل جنسیتی پیشرفت کرده‌اند، کمتر کشوری به اندازه آرژانتین پیشرفت کرده‌است.
دلیل این پیشرفت، جنبش ««نه یک زن کمتر» بود که باعث تغییر رویکرد رسانه‌ها و نحوه پوشش مطبوعاتی مسائل جنسیتی در کشور شد. این ابتکار به رهبری گروهی از روزنامه‌نگاران در سال ۲۰۱۵ و پس از یک مورد زن‌کشی(قتل یک نوجوان)که کشور را تکان داد، ظهور کرد.
این جنبش در اولین تظاهرات عمومی خود، جمعیت ۸۰ شهر آرژانتین را علیه زن‌کشی بسیج کرد. این کمپین از مرزها عبور کرد و با همین نام در چندین کشور آمریکای لاتین اجرا شد.
به عنوان مثال، در شیلی، این جنبش با میشل باشله، رئیس جمهوری سابق، که اکنون کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد است، همکاری دارد.
در پاراگوئه، اروگوئه، اکوادور، نیکاراگوئه، مکزیک و بسیاری از کشورهای دیگر، این جنبش همچنین جمعیتی از زنان، مردان و جامعه ال جی بی تی کیو آی به خود جذب می‌کند.
در یکی از تظاهرات در بوئنوس آیرس، مردی ۴۰ ساله می‌گوید:«من پدر دو دختر خردسال و پسر شوهری هستم که همسرش را کشته است. یعنی پدرم مادرم را کشت. من می دانم که فقط اطلاعات و آموزش می‌تواند با این وحشت مبارزه کند. به همین دلیل دخترانم را به اینجا آوردم.»
شنیدن این جملات با چشمانی اشکبار از او دلخراش است و نیاز به آموزش در مورد تنفر، ظلم و اهمیت تساهل – یکی از ارکان متعدد رویکرد تنوع، برابری و شمول را نشان می‌دهد.
روزنامه کلارین اولین روزنامه‌ای بود که به جنبش «نه یک زن کمتر» واکنش نشان داد و اولین رسانه خبری جریان اصلی در آرژانتین بود که یک عنوان شغلی به نام «سردبیر جنسیت» را ایجاد کرد.
بعدها علاوه بر رسانه‌های دانشگاهی، سایر رسانه‌های دولتی و خصوصی نیز همین مسیر را طی کردند. در روز جهانی زن، روزنامه کلارین نام و مشخصات هر یک از قربانیان زن‌کشی در کشور، علل مرگ آنها و وضعیت قانونی مجرم را منتشر کرد.
انجمن مدنی «ارتباطات برای برابری» می‌گوید که اکنون ۱۱ روزنامه در آرژانتین وجود دارد که نقش «سردبیر جنسیت» را به عنوان راهی برای ترکیب دیدگاه‌های جنسیتی متقاطع در همه زمینه‌ها در تحریریه خود ایجاد کرده‌اند.
در این سال، شبکه سردبیران جنسیت در آرژانتین (REG) با حمایت صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) ایجاد شد.
ماریتا کاربالو، جامعه‌شناس آرژانتینی در مصاحبه‌ای گفته که نسبت به حضور روزافزون «سردبیران جنسیت» در رسانه‌های این کشور خوش‌بین است؛ چرا که سردبیران جنسیت، متعهد به تغییر در اتاق‌های خبر برای مبارزه با تعصبات تبعیض‌آمیز، جنسیتی و کلیشه‌ای هستند.
اما او تأکید می‌کند که گنجاندن دیدگاه جنسیتی در پوشش مطالب، بسیار مهم‌تر از داشتن یک سردبیر اختصاصی یا صرفاً استخدام زنان و اعضای اقلیت‌های اجتماعی در تحریریه‌هاست.
انجمن مدنی «ارتباطات برای برابری» در سال ۲۰۱۲ در آرژانتین به منظور افزایش آگاهی در مورد اهمیت تکثر در رسانه‌ها ایجاد شد. فعالیت این انجمن در دهه گذشته باعث شناسایی این موضوع و حمایت سازمان‌های مختلف جامعه مدنی مانند یونسکو شده است.
بلن اسپینتا، روزنامه‌نگاری که عضو این انجمن است، می‌گوید گه فکر می کند کشورش در ۱۵ سال گذشته «پیشرفت بزرگی» داشته است، اما هنوز کارهای زیادی برای انجام شدن وجود دارد.
واضح است که پرداختن به موضوع زن‌کشی در رسانه‌ها بیش از پیش مطرح شده و کمپین «نه یک زن کمتر» بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
اسپینتا به یاد می‌آورد که در این دوره, اولین مجری تراجنسیتی آرژانتین در رسانه‌ها ظاهر شد؛ ابتدا در تلویزیون عمومی و سپس در کانال تلویزیونی خصوصی C5N.
او می‌گوید: «آنچه می‌بینیم این است که مبارزه برای تنوع، فضای بیشتری را به مسایل زنان در محله‌های آسیب‌پذیر و همچنین به زنان بومی می‌دهد و موضوعاتی را که قبلاً چندان قابل مشاهده نبودند، آشکار می‌کند.»
این انجمن که از علوم ارتباطات «غیر جنسیتی» حمایت می‌کند، در این زمینه فعالیت‌های آموزشی و تحقیقاتی انجام می‌دهد.
یکی از جدیدترین پروژه‌های تحقیقاتی این انجمن نشان داده که زنان ۶۴ درصد از افرادی را تشکیل می‌دهند که در آرژانتین علوم ارتباطات اجتماعی می‌خوانند و ۳۵ درصد از افرادی هستند در اتاق های خبر کار می‌کنند.
این گروه همچنین آنچه را که اسپینتا «سخنان نفرت‌انگیز علیه فمینیست‌ها در رسانه‌های اجتماعی» می‌خواند، زیر نظر دارد.
در ماه آوریل، انجمن کمپین «روزنامه‌نگاری با رعایت تنوع»( #JournalismWithDiversity) را راه اندازی کرد. در یکی از ویدئوها، نورا بار، روزنامه‌نگار ۷۱ سالهای که در پوشش اخبار علمی در روزنامه لا ناسیون در بوئنوس آیرس تخصص دارد، می‌گوید هنوز راه درازی در پیش است تا نه تنها گروه‌های مختلف جنسیتی، بلکه سایر گروه‌های دارای خواسته‌های متنوع، مانند افراد دارای معلولیت، در اتاق‌های خبر مورد توجه قرار گیرند.
در ویدیوی دیگری، ماریانا ایگلسیاس، سردبیر جنسیت روزنامه کلارین تاکید می‌کند که چرا رسانه ها باید متنوع و شامل همه بخش‌های جامعه باشند: «تنوع در روزنامه‌نگاری مهم است، زیرا بینش افراد را گسترش می‌دهد. شیوه‌های زندگی و جهانی‌بینی‌ها یکسان نیست. اگر اتاق‌های خبر این تنوع را نداشته باشند، همچنان دیدگاه‌های همگن خواهند داشت و ما دیگر این را نمی‌خواهیم.»
برگرفته ای از سایت رادیو زمانه،۲۱ ژوئن ۲۰۲۲